گل بستان اوخاري نيرزد | | همه گنج جهان ماري نيرزد |
رخي چون زر بديناري نيرزد | | به بازاري که نقد جان روانست |
بخاک پاي خماري نيرزد | | اگر صوفي مي صافي ننوشد |
که زور و زر به آزاري نيرزد | | مرا گر زور و زر داري ميازار |
به آه و نالهي زاري نيرزد | | خروش چنگ و ناي و نغمه زير |
که گلزارش به گلزاري نيرزد | | منه دل برگل باغ زمانه |
کله داري کله داري نيرزد | | فلک را از کمر بندان درگاه |
گه از شه مهره شه ماري نيرزد | | در آن خالي که حالي نيست منگر |
چرا کاين هر دو تکراري نيرزد | | مکن تکرار فقه و بحث معقول |
سرير خسروي داري نيرزد | | برون شو زين نشيمن کاندرين ملک |
که آن بيمار تيماري نيرزد | | دواي درد خواجو از که جويم |