آنکو به شکر ريزي شور از شکر انگيزد

آنکو به شکر ريزي شور از شکر انگيزد شاعر : خواجوي کرماني هر دم لب شيرينش شوري دگر انگيزد آنکو به شکر ريزي شور از شکر انگيزد از غايت شيريني از لب شکر انگيزد گر زانکه ترش گردد ور تلخ دهد پاسخ از لعل گهر پوشش للي تر انگيزد لل ز صدف خيزد وين طرفه که هر ساعت وانگه بسيه کاري مشک از قمر انگيزد از نافه‌ي تاتاري بر مه فکند چنبر ماهيست تو پنداري کز شب سحر انگيزد گر زلف سيه روزي از چهره براندازد کان فتنه چو برخيزد صد فتنه برانگيزد برخيزم و بنشانم...