بدانکه بوي تو آورد صبحدم بادم

بدانکه بوي تو آورد صبحدم بادم شاعر : خواجوي کرماني وگرنه از چه سبب دل بباد مي‌دادم بدانکه بوي تو آورد صبحدم بادم ولي چه سود که در دست نيست جز بادم عنان باد نخواهم ز دست داد کنون بپاي خويش چو در دام عشقت افتادم مرا حکايت آن مرغ زيرک آمد ياد اگر چه من همه از دست دل بفريادم ز دست ديده دلم روز و شب بفريادست اميد وصل درين ره چو پاي بنهادم مگر که سر بدهم ورنه من ز سر ننهم که باد صبحدم آرد نسيم بغدادم چو دجله گشت کنارم در آرزوي شبي ز پيشم...