نکنم حديث شکر چو لبت گزيدم شاعر : خواجوي کرماني چه کنم نبات مصري چو شکر مزيدم نکنم حديث شکر چو لبت گزيدم ز تو چون توان بريدن چو ز خود بريدم بتو کي توان رسيدن چو ز خويش رفتم نفروشم آرزويت که بجان خريدم چه فروشي آب رويم که بملک عالم نروم ز پيش تيغت که بجان رسيدم ندهم کنون ز دستت که ز دست رفتم چه نديدم از جفا تا ز تو هجر ديدم چه نکردم از وفا تا بتو ميل کردم ز خبر برفتم از وي چو خبر شنيدم که برد خبر به يارم که ز اشتياقش نتوان بشرح گفتن...