بيا که هندوي گيسوي دلستان تو باشم

بيا که هندوي گيسوي دلستان تو باشم شاعر : خواجوي کرماني قتيل غمزه‌ي خونخوار ناتوان تو باشم بيا که هندوي گيسوي دلستان تو باشم ورم به تير زني ناظر کمان تو باشم گرم قبول کني بنده‌ي کمين تو گردم بدان اميد که مرغي ز آشيان تو باشم کنم بقاف هواي تو آشيانه چو عنقا ببوي آنکه گياهي ز بوستان تو باشم دلم چو غنچه بخندد چو سر ز خاک برآرم براستان که همان خاک آستان تو باشم ز خوابگاه عدم چون بحشر باز نشستم هنوز سوخته آتش سنان تو باشم اگر بب حياتم هزار...