باز چون بلبل بصد دستان ببستان آمديم

باز چون بلبل بصد دستان ببستان آمديم شاعر : خواجوي کرماني باز چون مرغان شبگيري خوش الحان آمديم باز چون بلبل بصد دستان ببستان آمديم ما بکام دوستان با گل ببستان آمديم گر بدامن دوستان گل مي‌برند از بوستان دوستان دستي که ديگر پاي کوبان آمديم آستين افشان برون رفتيم چون سرو از چمن مژده بلبل را که ديگر با گلستان آمديم همچو گل يک سال اگر کرديم غربت اختيار بر کنار چشمه چون سرو خرامان آمديم از ميان بوستان چو بيد اگر لرزان شديم از چه کنعان بسوي ماه...