دي سير برآمد دلم از روز جواني

دي سير برآمد دلم از روز جواني شاعر : خواجوي کرماني جانم به لب آمد ز غم و درد نهاني دي سير برآمد دلم از روز جواني کز بهر دو قرصم بجهان چند دواني کردم گله زين چرخ سيه روي بد اختر حاصل نشود تا تو بکامش نرساني جان من دلسوخته را هيچ مرادي يک لحظه امانم ندهي خاصه اماني فرياد ز دست تو که از قيد حوادث خون سيه از تيغ زبانش بچکاني هر که چو قلم گاه سخن در بچکاند بي دار به دارا نرسد تخت کياني کي شاد شود خسروي از دور تو کز تو بر ملک بقا زن علم...