نه آخر تو آني که ما را زياني

نه آخر تو آني که ما را زياني شاعر : خواجوي کرماني نه آخر تواني که ما را زياني نه آخر تو آني که ما را زياني وزين بر زياني که ما را زياني مگر زين بسودي که ما را بسودي چو ما را جهاني چه ما را جهاني چو ما را بهشتي چه ما را بهشتي تو پيمان نداني که پيمانه داني تو پروا نداري که پروانه داري که دل را اماني و جانرا اماني چراغ چه راغي و سرو چه باغي نه عين رواني که عين رواني نه خورشيد بامي که خورشيد بامي که از دلستاني ز دل دل ستاني تو آن کارداني...