شنيدم که مستي ز تاب نبيد

شنيدم که مستي ز تاب نبيد شاعر : سعدي به مقصوره‌ي مسجدي در دويد شنيدم که مستي ز تاب نبيد که يارب به فردوس اعلي برم بناليد بر آستان کرم سگ و مسجد! اي فارغ از عقل و دين موذن گريبان گرفتش که هين نمي‌زيبدت ناز با روي زشت چه شايسته کردي که خواهي بهشت؟ که مستم بدار از من اي خواجه دست بگفت اين سخن پير و بگريست مست که باشد گنهکاري اميدوار؟ عجب داري از لطف پروردگار در توبه بازست و حق دستگير تو را مي‌نگويم که عذرم پذير که خوانم گنه پيش...