ژان در تهران

از هر کاريکاتوريستي سؤال تکراري کاريکاتورهايي که ديده و بيشترين تأثير را روي او گذاشته بپرسي، حتماً نامي از ژان مولاتيه خواهد برد. گذشته از توانايي هاي فردي مولاتيه، يکي از دلايل معروفيت او، کارهاي گروهي اش با دو نفر ديگر از هنرمندان فرانسوي است. اوج اين همکاري در مجموعه اي پيداست که درايران با نام «اين حيواناتي که
يکشنبه، 6 شهريور 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
ژان در تهران

ژان در تهران
ژان در تهران


 

نويسنده: رضا مختاري




 
نگاهي به کاريکاتورهاي ژان مولاتيه کاريکاتوريست فرانسوي که براي داوري دو سالانه هفتم کاريکاتور تهران به ايران مي آيد
از هر کاريکاتوريستي سؤال تکراري کاريکاتورهايي که ديده و بيشترين تأثير را روي او گذاشته بپرسي، حتماً نامي از ژان مولاتيه خواهد برد. گذشته از توانايي هاي فردي مولاتيه، يکي از دلايل معروفيت او، کارهاي گروهي اش با دو نفر ديگر از هنرمندان فرانسوي است. اوج اين همکاري در مجموعه اي پيداست که درايران با نام «اين حيواناتي که بر دنيا حکومت مي کنند» منتشر شده است. آن ها در اين مجموعه چهره يک شخصيت را در سه فريم کار کرده اند. تصوير اول، کاريکاتوري از چهره آن شخصيت سياسي است، چهره دوم، تصوير استحاله يافته و تصوير سوم، شکل يک حيوان است. کاريکاتورها را مولاتيه کشيده، تصوير وسطي را مورشوان و تصوير حيواني را پاتريس ريکور.
در کارهاي مولاتيه با همه اغراق هايي که وجود دارد، وفاداري به قالب رئاليستي يک چهره ديده مي شود. دخل و تصرف هاي او وفادارانه است و مانند کاريکاتوريست هاي جوان تري مثل کروگر، کمتر قالب شکني دارد. از طرفي در کارهايش از پرداخت انتزاعي و فرمي و ويژگي هاي بصري چهره، خبري نيست. ولي با اين حال، کارهاي او در مقام يک شروع کننده يا پيشکسوت، قابل تأمل و تاثيرگذار است.
اين هنرمند 58 ساله فرانسوي قرار است آبان امسال براي داوري هفتمين دو سالانه بين المللي کاريکاتور تهران به ايران بيايد. البته به غير از داوري، کارگاه هاي آموزشي کاريکاتور هم از برنامه هاي او در اين دو سالانه است.
وودي آلن: اين کمدين آمريکايي را حتماً مي شناسيد. عينک، همراه ابروها خم شده و ترس و غم نقش هاي او را در چهره اش نشان داده.

جان وين: هنرپيشه آمريکايي
 

جيمز دين: اين تصوير، مال فيلم شورش بي دليل است، کاريکاتوري از يک شورشي آرام

همفري بوگارت

هنرپيشه آمريکايي اين از معدود کارهاي مولاتيه است که در آن، يک شي به شخصيت پردازي کمک مي کند منظور، همان سيگار بوگارت است.

جک نيکلسن:
 

از شرارت نگاه و خنده هاي او خبري نيست و بيشتر يک دفرماسيون ساده است

استيو مک کوئين:
 

مک کوئين شبيه ئي تي شده

کلارگ گيبل:
 

اين آقا همان رد باتلر فيلم برباد رفته است. اين کاريکاتور آدم را ياد فيلم هاي کلاسيک مي اندازد با کنتراست و شسته رفتگي چهره

ژرارد پارديو:
 

هنرپيشه فرانسوي، انصافاً سباستين کروگر جوان دپارديو را خيلي بهتر از مولاتيه، کاريکاتور کرده.
منبع:نشريه همشهري جوان، شماره42.




 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط