ارتباطات و دوستي هاي كودكان هم سن و سال با يكديگر

روابط و دوستي هاي كودكان با يكديگر پستي و بلندي هاي اجتناب ناپذير دارد. احساس رضايت و امنيت در دوستي ها براي اكثر بچه ها با تاثيرگذاري از يكديگر در مسايل و مشكلات اين روابط تشكيل مي شود. به هر حال براي تعدادي از بچه ها ارتباطات و دوستي ها دشوار و مشكل ساز است.
تعدادي از بچه ها عملا توسط هم سالان خود طرد مي شوند و بعضي ديگر به سادگي فراموش شده يا ناديده گرفته مي شوند و تعداد زيادي كه با يكديگر دوست هستند احساس تنهايي و ناخشنودي مي كنند.

چرا ارتباطات و دوستي ها مهم هستند؟
 

بچه هايي كه قادر به برقراري دوستي هاي امن و رضايت بخش با هم سن و سالان خود نيستند به پدر و مادر و آموزگار خويش گرايش دارند در كل اين بچه ها فرصت هاي مناسب براي يادگيري مهارت هاي اجتماعي را كه در تمام دوران زندگي برايشان داراي حايز اهميت مي باشد. را از دست مي دهند. به خصوص مهارت هاي مهم و حساسي كه براي شروع يك ارتباط دوستانه و حفظ روابط اجتماعي و حل ناهنجاري هاي اجتماعي لازم است شامل محاوره و گفتگو، مصالحه با يكديگر و ظرافت كلام كه بايد به آنها اتكا كرد را از دست مي دهند.
بچه هايي كه فاقد اين ارتباطات هستند همچنين فرصت هاي ايجاد و يادگيري مهارت هاي خوداتكايي را نيز از دست خواهند داد. بنابراين دچار ضعف و سستي اراده در توانايي هاي خود خواهند شد و بدين گونه درگير فعل و انفعالات طبيعي و اجتماعي مي شوند. اين درگيري ها براي شكل گيري شخصيت آن ها و آينده شان مشكل ساز مي شود. سرانجام بچه هاي فاقد دوستي هاي رضايت بخش و امن ممكن است از احساس دردناك انزوا رنج ببرند ممكن است مدرسه يك مكان ناخوشايند براي بچه ها باشد، كه در نهايت باعث مي شود كودك مدرسه گريز شده يا ترك تحصيل كند. بنابراين بچه ها در جستجوي شان براي حس تعلق گروهي، ممكن است به گروه هاي بزهكاران يا مواد مخدر و نظير اينها گرايش پيدا كنند.

عوامل دخيل در مسايل و مشكلات روابط بچه هاي هم سن و سال
 

خوشبختانه پژوهش هاي اخير عوامل ذيل و سهم آن در مسايل و مشكلات روابط كودكان را نشان مي دهد:
رفتار اجتماعي بچه ها از عكس العمل هاي متقابل استفاده مي كنند و در اين راه به حد توانايي شان در پذيرش دوستي دست مي يابند. هر نوع نمونه اجتماعي تاثيرگذار رفتاري مي تواند ناشي از ريشه اي متفاوت باشد. فقدان دانش نسبت به راهبردهاي كنش متقابل و روابط عاطفي بچه ها با يكديگر در رفتار اجتماعي شان موثر است. مسئله هاي آموزشي نيز مي تواند در رفتار اجتماعي تاثيرگذار باشد. بچه هايي كه نگران هستند يا هولناك راجع به ارتباطات دوستانه مي نگرند نمي توانند به طرز موثر رفتار كنند. بچه هايي كه نمي توانند خودشان كار در كلاس يا خود را با انجام تكاليف در منزل وفق دهند، تحت فشار قرار گرفته و عصبي گونه رفتار مي كنند.
منبع: ماهنامه آموزشي کودک شماره 50