شايد ديسک کمر...
نويسنده: امير شيخي
مهره ها در ستون فقرات به وسيله صفحات انعطاف پذير ديسک بين مهره اي از يکديگر جدا مي شوند. اگر بنا به دلايلي ديسک از قسمت عقبي خود دچار بيرون زدگي شود بر روي نخاع يا رشته هاي نخاع فشار وارد مي شود. در اين حالت به اصطلاح ديسک کمر مي گويند.
به مرور ديسک بين مهره اي دچار تغييراتي مي شود که شامل کاهش ميزان آب موجود در ديسک و کاهش انعطاف پذيري آن هاست. اگر بافت ديسک دچار پارگي و آسيب شود به رشته هاي عصبي عبوري از درون کانال ستون فقرات فشار وارد مي شود. اين حالت ممکن است در اثر بلند کردن مدام اشياي سنگين، آسيب ناگهاني، استرس مزمن يا چاقي ايجاد شود.
درد شايع ترين علامت ديسک کمر است و گرفتگي عضلات و فشار ناحيه، ساير علايم به شمار مي روند.
گفتني است آسيب در نواحي کمر مي تواند موجب بي حسي در پاها، فلج و تحليل رفتن و ضعف عضلات و يا حتي از دست دادن اختيار ادرار و مدفوع گردد. ضمن اين که بي حسي و ضعف پاها، گزگز و احساس مورمور در پاها، گرفتگي عضلاتي نيز موارد ديگري است که بيمار معمولاً از آن ها شکايت دارد.
بيماران هنگام خم شدن، احساس کشيدگي در پشت زانوهاي خود مي کنند. حتي ممکن است فرد در ناحيه کمر احساس دردي نداشته باشد و علايم احساس شده در ناحيه پاها ناشي از ديسک کمر باشد.
نوع درمان بيماري بسته به شدت بيماري متفاوت است. اگر بيماري در مرحله حاد باشد استراحت بيمار حداقل به مدت 2 هفته لازم است. البته استراحت در رختخواب بيش از مدت ذکر شده و يا خارج از توصيه پزشک، مناسب نيست.
از جمله اقدامات کاهش درد در دوره استراحت مي توان دوش آب داغ، کمپرس آب داغ و لامپ گرمايي را نام برد.
گاهي پزشک معالج دارويي را جهت کاهش درد و التهاب و رفع گرفتگي عضلات و شل کننده عضلاني تجويز مي کند. مانند ديازپام، متوکاربامول، کورتن و... که اين داروها بهتر است صرفاً ضمن تجويز پزشک مصرف شوند.
در برخي موارد پزشک انجام عمل جراحي را لازم مي داند که در اين شرايط بيمار ضمن بستري در بيمارستان و انجام اقدامات لازم قبل از جراحي، براي عمل جراحي آماده مي شود. در مهره هاي گردني در صورت بروز اين بيماري، ضعف و بي حسي، تحليل عضلات دست، سرد يا گرم شدن، گزگز و مورمور شدن، احساس درد در ناحيه ساعد، کف دست و انگشتان ديده مي شود.
در هر حال در صورت تداوم درد در بدن، مشورت با پزشک جهت تشخيص علت ضروري است.
منبع: ماهنامه تغذيه و سلامتي شماره 82
به مرور ديسک بين مهره اي دچار تغييراتي مي شود که شامل کاهش ميزان آب موجود در ديسک و کاهش انعطاف پذيري آن هاست. اگر بافت ديسک دچار پارگي و آسيب شود به رشته هاي عصبي عبوري از درون کانال ستون فقرات فشار وارد مي شود. اين حالت ممکن است در اثر بلند کردن مدام اشياي سنگين، آسيب ناگهاني، استرس مزمن يا چاقي ايجاد شود.
درد شايع ترين علامت ديسک کمر است و گرفتگي عضلات و فشار ناحيه، ساير علايم به شمار مي روند.
گفتني است آسيب در نواحي کمر مي تواند موجب بي حسي در پاها، فلج و تحليل رفتن و ضعف عضلات و يا حتي از دست دادن اختيار ادرار و مدفوع گردد. ضمن اين که بي حسي و ضعف پاها، گزگز و احساس مورمور در پاها، گرفتگي عضلاتي نيز موارد ديگري است که بيمار معمولاً از آن ها شکايت دارد.
بيماران هنگام خم شدن، احساس کشيدگي در پشت زانوهاي خود مي کنند. حتي ممکن است فرد در ناحيه کمر احساس دردي نداشته باشد و علايم احساس شده در ناحيه پاها ناشي از ديسک کمر باشد.
نوع درمان بيماري بسته به شدت بيماري متفاوت است. اگر بيماري در مرحله حاد باشد استراحت بيمار حداقل به مدت 2 هفته لازم است. البته استراحت در رختخواب بيش از مدت ذکر شده و يا خارج از توصيه پزشک، مناسب نيست.
از جمله اقدامات کاهش درد در دوره استراحت مي توان دوش آب داغ، کمپرس آب داغ و لامپ گرمايي را نام برد.
گاهي پزشک معالج دارويي را جهت کاهش درد و التهاب و رفع گرفتگي عضلات و شل کننده عضلاني تجويز مي کند. مانند ديازپام، متوکاربامول، کورتن و... که اين داروها بهتر است صرفاً ضمن تجويز پزشک مصرف شوند.
در برخي موارد پزشک انجام عمل جراحي را لازم مي داند که در اين شرايط بيمار ضمن بستري در بيمارستان و انجام اقدامات لازم قبل از جراحي، براي عمل جراحي آماده مي شود. در مهره هاي گردني در صورت بروز اين بيماري، ضعف و بي حسي، تحليل عضلات دست، سرد يا گرم شدن، گزگز و مورمور شدن، احساس درد در ناحيه ساعد، کف دست و انگشتان ديده مي شود.
در هر حال در صورت تداوم درد در بدن، مشورت با پزشک جهت تشخيص علت ضروري است.
منبع: ماهنامه تغذيه و سلامتي شماره 82
