روان نژندی

روان نژندی = روان رنجوری = ناراحتی خفیف روانی = نِوروز (Neurosis) نوعی اختلال روانی است که فرد مبتلا به آن معمولاً مضطرب، ناخوشنود و ناراضی از خودش و دیگران است و مدام نسبت به وجود و اَعمالش احساس حقارت و گناه می کند. روان نژندها ممکن است آگاه باشند که رفتارشان غیر عادی و نابهنجار است؛ ولی قادر به تغییر آن نیستند. آنها توهم و هذیان ندارند؛ ولی در اکثرشان عاداتی مانند: خشم سرکوب شده، احتیاج زیاد به محبت دیگران،‌ جلب توجه، احساس حقارت و گناه، اضطراب و ترس به چشم می خورد که خود این علائم سبب ناسازگاری فرد با جامعه می شود. در بیماران روان نژند، زمینه روانی کنترل و خودداری از رفتار مجرمانه وجود دارد؛ ولی گاهی اوقات بعضی از این بیماران به خصوص مبتلایان به وسواس های شدید ممکن است تحت تأثیر بیماری مرتکب جرم شوند (ستوده، 1386: 115 -113). همچنین در این اختلال، ادراک واقعیت وجود دارد؛ ولی تعارضات درونی شدید سبب ایجاد اضطراب می شود (شاملو، 1382: 109).
منبع :کاوه، محمد، (1391)، آسیب شناسی بیماری های اجتماعی (جلد اول)، تهران: نشر جامعه شناسان، چاپ اول 1391.