تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است

1. از آن زمان که نسیم بر زلف های تو وزید و بوی خوش آن را به مشام عاشقان بینوا رساند، دل عاشق و دیوانه ی من که در پیچ و تاب گیسوی تو اسیر بود، بیتاب شد.
2. چشم زیبای تو ای معشوق! عاشقان را جادو می کند و مانند کتابی است که در آن شیوه های جادوگری و سحر را نوشته باشند. چشم تو هم مرا مسحور می کند و هم زیباست و در جادوگری و فریبندگی نظیری ندارد.
3. ای یار! می دانی که آن خال سیاه در خم زلف تو چیست؟ آن مانند نقطه ی سیاهی است که در گردی حرف جیم جای گرفته باشد؛ یعنی خال چهره ی زیبای تو در مناسب ترین مکان ممکن قرار گرفته است.
4. گیسوی سیاه و خوشبوی تو ای معشوق که بر روی صورت مانند بهشتت افتاده است، همچون طاووسی است که در باغ بهشت در حال خرامیدن است.
5. ای مونس جان من! دلم در اشتیاق دیدن چهره ی زیبای تو مانند خاکی است که اسیر نسیم شده و به هر سو کشیده می شود؛ اختیار دل به دست من نیست.
6. ای یار! این تن خاکی من در کوی تو ماندگار است و نمی تواند به جای دیگر برود. من خاک نشین درگاه تو شده ام و نمی توانم به جای دیگر بروم.
7. ای معشوق سر و قد و خوش قامت! اگر تو به بالین من بیایی و سایه ی تو بر جسم بی جان من بیفتد، مثل این است که نفس حضرت عیسی بر استخوان پوسیده ای دمیده شود و آن را زنده کند.
(اشاره به آیه 78 سوره یاسین)
8. ای یار! آن زاهد و عبادت کننده ای را که پیوسته در کعبه اقامت داشت، دیدم که به یاد لبان زیبای تو مقیم میخانه شده است و به یاد آن بر لب جام بوسه می زند. زاهدان نیز آن گاه که لذت عشق و یاد تو را بچشند، به عشق و مستی روی می آورند.
9. ای یار عزیز! حافظ -این عاشق و سرگردان -از روز ازل و از آن روزی که سرنوشتش رقم خورد، با غم عشق تو پیوندی دیرینه و پیوندی ازلی دارد.