دلا رفتن سفر بخت نیک خواهمت بس

ای دل!در این سفری که در پیش داری، اگر بخت نیکخواه و موافق، رفیق و مونس راه تو و بوی خوش باغ شیراز، قاصد و راهنمای راهت شود، کافی است.
دوشنبه، 8 ارديبهشت 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
دلا رفتن سفر بخت نیک خواهمت بس
 دلا رفتن سفر بخت نیک خواهمت بس

 

به کوشش: رضا باقریان موحد




 

دلا رفتن سفر بخت نیک خواهمت بس *** نسیم روضه ی شیراز پیک راهت بس
دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش *** که سِیرِ معنوی و کنج خانقاهت بس
و گر کیم بگُشاید غمی ز گوشه ی دل *** حریم درگه پیر مغان پناهت بس
به صدر مصطبه بنشین و ساغری می نوش *** که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس
زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن *** صُراحی می لعل و بُتی چو ماهت بس
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد *** تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس
هوای مسکن مألوف و عهد یار قدیم *** ز رهروان سفر کرده عذر خواهت بس
به منت دگران خو مکن که در دو جهان *** رضای ایزد و انعام پادشاهت بس
به هیچ وِردِ دگر نیست حاجت ای حافظ *** دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس

تفسیر عرفانی
1.ای دل!در این سفری که در پیش داری، اگر بخت نیکخواه و موافق، رفیق و مونس راه تو و بوی خوش باغ شیراز، قاصد و راهنمای راهت شود، کافی است.
2.ای درویش!از کوی معشوق سفر مکن و به جای دیگر مرو که همین سیر و سلوک معنوی و روحانی در کنج خانقاهی که پر از صدق و صفاست، برای تو کافی است.
3.اگر اندوهی از درد عشق و فراق معشوق از گوشه ی دل بیرون بیاید و به سویت حمله کند، به حریم آستان پیر میکده پناه ببر و به حمایت و ارشاد او تکیه کن تا دلت شاد شود و همین برای تو کافی است.
4.بر بالای سکّوی میکده و صدر مجلس و حریم پیر مغان بنشین و پیاله ای از شراب معرفت بنوش که همین از هر جاه و مالی برای تو ارزنده تر است و برای تو کافی است.
5.اگر بساط میگساری و آن هم شراب قرمز فراهم است و معشوق زیبایی هم در کنار توست، همین تو را بس و زیاده طلب مباش و کار را بر خود آسان گیر.
6.روزگار سر رشته ی آرزو را به دست مردم نادان می دهد و آنان را کامیاب می کند؛ ولی تو که اهل دانش و حکمتی، همین گناه برای تو کافی است که به آرزوهایت نرسی و روزگار تو را کامیاب نکند.
7.نسیم عشقی که از کوی دلبر آشنا می آید و پیمانی که با معشوق قدیمی وجود دارد، برای عذرخواهی از یاران سفر کرده کافی است؛ یعنی اگر دوستان به سفر رفته از تو به سبب عدم همراهی آنها در سفر گله کنند، دلبستگی به زادگاه و مسکن مألوف و پیمان محبّت با یار قدیمی برای عذرخواهی از آنان کافی است.
8.به منّت و بخشش دیگران عادت مکن و امید مبند که در دو جهان رضایت خداوند و احسان پادشاه، اگرچه اندک باشد، برای تو کافی است.
9.ای حافظ!برای رسیدن به بارگاه قبول حق به هیچ ذکر و دعای دیگری نیاز نداری و تنها دعای نیم شب و درس سحری که مطالعه ی قرآن و مباحث دینی است، برای تو کافی است.

منبع مقاله :
باقریان موحد، رضا؛ (1390)، شرح عرفانی دیوان حافظ بر اساس نسخه دکتر قاسم غنی و محمد قزوینی، قم: کومه، چاپ اول



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط