چرا وقتى نام پیامبر اکرم بر زبانها جارى مىشود یا شنیده مىشود، صلوات مىفرستند؟
پرسش :
با توجه به آن که قرآن کریم بر پیامبران الهى صلوات مىفرستد چرا وقتى نام مبارک پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم بر زبانها جارى مىشود یا شنیده مىشود، صلوات مىفرستند؛ ولى براى دیگر پیامبران صلوات نمىفرستند؟
پاسخ :
فرستادن سلام مخصوص پیامبر اسلام نیست، خداوند متعال در قرآن کریم بر برخى پیامبران سلام فرستاده است.«سَلامٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العالَمین»؛1 «سَلامٌ عَلىٰ ابراهیم»؛2 «سَلامٌ عَلىٰ موسىٰ و هارون»؛3 «سَلامٌ عَلىٰ الیاسین»4 از این رو؛ فرستادن سلام براى دیگر انبیاى الهى نیز مطلوب و ممدوح است و بهتر است بعد از نام هریکازآنهاگفته شود: «على نبینا و آله و علیهالسلام.»
2. پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم برترین پیامبر الهى، بلکه برترین مخلوق خداى متعال است، از این رو، افزون بر سلام به آن حضرت، به صلوات بر ایشان و آل او دستور داده شده است. خداوند متعال مىفرماید:«اِنَّ اللّٰهَ و مَلٰائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبىِّ یٰاَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیهِ و سَلِّموا تَسلیماً؛5 خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستند، اى کسانى که ایمان آوردهاید! بر او درود فرستید و سلام گویید و تسلیم فرمانش باشید».
مقام پیامبراسلام صلى الله علیه و آله و سلم آن قدر والا است که خداوند و تمام فرشتگان، بر او درود مىفرستند و اهل ایمان نیز باید به پیروى از خداوند و فرشتگانش بر رسول گرامى خدا صلى الله علیه و آله و سلم درود و سلام بفرستند و در برابر فرمان او تسلیم باشند؛ زیرا او گوهر گران قدر عالم آفرینش است و از تمام انبیاى دیگر افضل است.
در روایات فراوانى پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم و امامان دستور دادهاند که وقتى نام حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم گفته شد بر آن حضرت و خاندانش درود بفرستیم که به عنوان نمونه به 3 روایت اشاره مىشود.
1. پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: کسى که نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد داخل آتش شود و از رحمت خداوند دور باد.6
2. پیامبر فرمود: کسى که نماز بخواند، ولى بر من و خاندانم صلوات نفرستد (یعنى صلوات تشهد را نخواند) راهى که مىرود به سوى بهشت نخواهد بود و کسى که نام من نزد او برده شود و صلوات نفرستد نیز چنین است.7
3. پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: بخیل واقعى کسى است که نام من نزدش برده شود، ولى بر من صلوات نفرستد.8
پینوشتها:
(1). صافات/ 79
(2). صافات/ 109
(3). صافات/ 120
(4). صافات/ 130
(1). احزاب/ 56
(2). کافى، ج 2، ص 495
(3). مستدرک الوسایل، ج 15، ص 15
(4). بحارالانوار، ج 70، ص 299
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.
فرستادن سلام مخصوص پیامبر اسلام نیست، خداوند متعال در قرآن کریم بر برخى پیامبران سلام فرستاده است.«سَلامٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العالَمین»؛1 «سَلامٌ عَلىٰ ابراهیم»؛2 «سَلامٌ عَلىٰ موسىٰ و هارون»؛3 «سَلامٌ عَلىٰ الیاسین»4 از این رو؛ فرستادن سلام براى دیگر انبیاى الهى نیز مطلوب و ممدوح است و بهتر است بعد از نام هریکازآنهاگفته شود: «على نبینا و آله و علیهالسلام.»
2. پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم برترین پیامبر الهى، بلکه برترین مخلوق خداى متعال است، از این رو، افزون بر سلام به آن حضرت، به صلوات بر ایشان و آل او دستور داده شده است. خداوند متعال مىفرماید:«اِنَّ اللّٰهَ و مَلٰائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبىِّ یٰاَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیهِ و سَلِّموا تَسلیماً؛5 خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستند، اى کسانى که ایمان آوردهاید! بر او درود فرستید و سلام گویید و تسلیم فرمانش باشید».
مقام پیامبراسلام صلى الله علیه و آله و سلم آن قدر والا است که خداوند و تمام فرشتگان، بر او درود مىفرستند و اهل ایمان نیز باید به پیروى از خداوند و فرشتگانش بر رسول گرامى خدا صلى الله علیه و آله و سلم درود و سلام بفرستند و در برابر فرمان او تسلیم باشند؛ زیرا او گوهر گران قدر عالم آفرینش است و از تمام انبیاى دیگر افضل است.
در روایات فراوانى پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم و امامان دستور دادهاند که وقتى نام حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم گفته شد بر آن حضرت و خاندانش درود بفرستیم که به عنوان نمونه به 3 روایت اشاره مىشود.
1. پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: کسى که نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد داخل آتش شود و از رحمت خداوند دور باد.6
2. پیامبر فرمود: کسى که نماز بخواند، ولى بر من و خاندانم صلوات نفرستد (یعنى صلوات تشهد را نخواند) راهى که مىرود به سوى بهشت نخواهد بود و کسى که نام من نزد او برده شود و صلوات نفرستد نیز چنین است.7
3. پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: بخیل واقعى کسى است که نام من نزدش برده شود، ولى بر من صلوات نفرستد.8
پینوشتها:
(1). صافات/ 79
(2). صافات/ 109
(3). صافات/ 120
(4). صافات/ 130
(1). احزاب/ 56
(2). کافى، ج 2، ص 495
(3). مستدرک الوسایل، ج 15، ص 15
(4). بحارالانوار، ج 70، ص 299
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.