دلیل نامگذار عید قربان
پرسش :
با توجه به آیات قرآن کریم چرا روزى که حضرت ابراهیم علیه السلام مىخواست پسرش را قربانى کند عید قربان نامیده شد؟
پاسخ :
امتحان ابراهیم یکى از بزرگترین امتحانات در طول تاریخ بود:«اِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا المُبین؛ این مسلماً امتحان مهم و آشکارى است.»(1)
این امتحان، امتحانى بود که وقتى ابراهیم از آن سربلند بیرون آمد خداوند نام او را در امّتها باقى گذاشت و بر او سلام داد:«و تَرَکنا عَلَیهِ فِى الآخِرین؛ سَلٰامٌ عَلىٰ ابرٰهیم؛ و نام نیک او را در امتهاى بعدى باقى گذاردیم. سلام بر ابراهیم باد.»(2)
براى این که خاطره پیروزى ابراهیم و اسماعیل در آن میدان بزرگ آزمایش در نظرها زنده شود و به همه مسلمانان الهام ببخشد، روز عید قربان قرار داده شد و خداوند به حاجیان دستور داد در منا قربانى کنند. چرا که وسوسههاى شیاطین در میدانهاى بزرگ امتحان نه از یک سو که از جهات مختلف انسان را مورد هجمه قرار مىدهند و انسانها با الهام گرفتن از ابراهیم به رجم و سنگسار کردن شیطان پرداخته، قدم در طریق الهى مىنهند.(3)
پینوشتها:
(1). صافات/ 106
(2). صافات/ 108-109
(3). برگرفته از تفسیر نمونه، ج 19، ص 115-125؛ البرهان فى تفسیر القرآن، هاشم بحرانى، ج 4، ص 615
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.
امتحان ابراهیم یکى از بزرگترین امتحانات در طول تاریخ بود:«اِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا المُبین؛ این مسلماً امتحان مهم و آشکارى است.»(1)
این امتحان، امتحانى بود که وقتى ابراهیم از آن سربلند بیرون آمد خداوند نام او را در امّتها باقى گذاشت و بر او سلام داد:«و تَرَکنا عَلَیهِ فِى الآخِرین؛ سَلٰامٌ عَلىٰ ابرٰهیم؛ و نام نیک او را در امتهاى بعدى باقى گذاردیم. سلام بر ابراهیم باد.»(2)
براى این که خاطره پیروزى ابراهیم و اسماعیل در آن میدان بزرگ آزمایش در نظرها زنده شود و به همه مسلمانان الهام ببخشد، روز عید قربان قرار داده شد و خداوند به حاجیان دستور داد در منا قربانى کنند. چرا که وسوسههاى شیاطین در میدانهاى بزرگ امتحان نه از یک سو که از جهات مختلف انسان را مورد هجمه قرار مىدهند و انسانها با الهام گرفتن از ابراهیم به رجم و سنگسار کردن شیطان پرداخته، قدم در طریق الهى مىنهند.(3)
پینوشتها:
(1). صافات/ 106
(2). صافات/ 108-109
(3). برگرفته از تفسیر نمونه، ج 19، ص 115-125؛ البرهان فى تفسیر القرآن، هاشم بحرانى، ج 4، ص 615
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.