ازدواج فرزندان حضرت آدم
پرسش :
با توجه به آیه یک سوره نساء، درباره ازدواج فرزندان حضرت آدم توضیح دهید؟
پاسخ :
درباره ازدواج فرزندان آدم، نظرهاى مختلفى وجود دارد:
1. برخى مىگویند، فرزندان آدم، با بازماندگان انسانهاى پیشین ازدواج کردهاند.1
2. فرزندان آدم، با افرادى از حور و جن ازدواج کردند.2
3. علامه طباطبایى، در این باره مىگوید، از آیه یک سوره نساء استفاده مىشود که نسل آدم، تنها، از طریق آدم و حوّا صورت گرفته و موجود سومى در آن دخالت نداشته است. بنابراین دیدگاه، ازدواج در طبقه دوم، میان خواهر و برادر صورت گرفته است. در آن زمان، این ازدواج، جایز بوده است؛ زیرا، یک چیز، هنگامى حرام است که خداوند حکیم، به حرمت آن حکم داده باشد و چنین حکمى (حرمت) درباره ازدواج با محارم، در آن زمان، صادر نشده بود. امام رضا علیه السلام در پاسخ کسى که دربارۀ ازدواج فرزندان آدم علیه السلام پرسید، گفتند: «در موقع ازدواج، هابیل با خواهر دوقلوى قابیل ازدواج کرد و قابیل با خواهر دوقلوى هابیل ازدواج کرد و پس از آن، ازدواج کردن خواهر و برادر حرام شد».13
در برابر این روایت روایات دیگرى وجود دارد که نظریه دوم را تأیید و نظریه سوم را ردّ مىکند.
پینوشتها:
(1). تفسیر نمونه، ج 3، ص 247
(2). بحار الانوار، ج 11، ص 227
(3). اقتباس از المیزان، علامه طباطبایى، ج 4، ص 141
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.
درباره ازدواج فرزندان آدم، نظرهاى مختلفى وجود دارد:
1. برخى مىگویند، فرزندان آدم، با بازماندگان انسانهاى پیشین ازدواج کردهاند.1
2. فرزندان آدم، با افرادى از حور و جن ازدواج کردند.2
3. علامه طباطبایى، در این باره مىگوید، از آیه یک سوره نساء استفاده مىشود که نسل آدم، تنها، از طریق آدم و حوّا صورت گرفته و موجود سومى در آن دخالت نداشته است. بنابراین دیدگاه، ازدواج در طبقه دوم، میان خواهر و برادر صورت گرفته است. در آن زمان، این ازدواج، جایز بوده است؛ زیرا، یک چیز، هنگامى حرام است که خداوند حکیم، به حرمت آن حکم داده باشد و چنین حکمى (حرمت) درباره ازدواج با محارم، در آن زمان، صادر نشده بود. امام رضا علیه السلام در پاسخ کسى که دربارۀ ازدواج فرزندان آدم علیه السلام پرسید، گفتند: «در موقع ازدواج، هابیل با خواهر دوقلوى قابیل ازدواج کرد و قابیل با خواهر دوقلوى هابیل ازدواج کرد و پس از آن، ازدواج کردن خواهر و برادر حرام شد».13
در برابر این روایت روایات دیگرى وجود دارد که نظریه دوم را تأیید و نظریه سوم را ردّ مىکند.
پینوشتها:
(1). تفسیر نمونه، ج 3، ص 247
(2). بحار الانوار، ج 11، ص 227
(3). اقتباس از المیزان، علامه طباطبایى، ج 4، ص 141
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.