باورداشت ظهور منجی آخرالزمان در یهود
پرسش :
آیا یهود ظهور منجی در آخرالزمان را قبول دارد؟
پاسخ :
در کتاب تورات و ملحقات آن، بشارتهای زیادی دربارهی آمدن موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخرالزمان آمده است که به قسمتی از آن اشاره میشود:
«زیرا که شریران منقطع میشوند؛ امّا متوکلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد؛ چونکه بازوهای شریران شکسته میشود و خداوند، صدیقان را تکیهگاه است. خداوند، روزهای صالحان را میداند و میراث ایشان ابدی خواهد بود. صدیقان، وارث زمین شده، ابداً در آن ساکن خواهند شد؛ امّا عاصیان، عاقبت، مستأصل و عاقبت، شریران، منقطع خواهند شد. (1 و2)»
«انصاف را نگاه بدارید، عدالت را جاری کنید؛ زیراکه آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من، نزدیک است. (3)
آنگاه، انصاف، در بیابان، ساکن خواهد شد و عدالت، در بوستان مقیم خواهد گردید و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینانِخاطر خواهد بود تا ابدالآباد. و قوم من، در مسکن سلامتی و در مساکن مطمئن و در منزلهای آرامی، ساکن خواهند شد. (4)
پینوشتها:
1. کتاب مزامیر، مزمور 37، بندهای 38-9.
2. همچنین در مزمور 72 آمده است: از دریا تا به دریا و از نهر تا به اقصا زمین، سلطنت خواهد کرد. تمامی ملوک، با او کرنش خواهند کرد و تمامی امم او را بندگی خواهند کرد؛ زیرا، فقیر را وقتیکه فریاد میکند و مسکین که نصرتکننده ندارد، خلاصی خواهد داد. و به ذلیل و محتاج، ترحم خواهد فرمود و جانهای مسکینان را نجات خواهد داد. قومها را به انصاف داوری خواهد کرد. آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد.
3. کتاب اشعیای نبی، باب 59.
4. همان، باب 32.
5. کتاب زکریای نبی، باب 14.
6. کتاب دانیال نبی، باب 12.
7. کتاب حبقوق نبی، فصل 2، بندهای 3.
منبع: آفتاب مهر (دفتر اول)، جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود علیه السلام، چاپ چهاردهم، تابستان 1393.
در کتاب تورات و ملحقات آن، بشارتهای زیادی دربارهی آمدن موعود و ظهور مصلحی جهانی در آخرالزمان آمده است که به قسمتی از آن اشاره میشود:
الف. بشارت ظهور در زبور داوود:
در بیش از 35 بخش از مزامیر صدوپنجاهگانه، نوید ظهور آن موعود امم و منجی عالم موجود است:«زیرا که شریران منقطع میشوند؛ امّا متوکلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد؛ چونکه بازوهای شریران شکسته میشود و خداوند، صدیقان را تکیهگاه است. خداوند، روزهای صالحان را میداند و میراث ایشان ابدی خواهد بود. صدیقان، وارث زمین شده، ابداً در آن ساکن خواهند شد؛ امّا عاصیان، عاقبت، مستأصل و عاقبت، شریران، منقطع خواهند شد. (1 و2)»
ب. بشارت ظهور در کتاب اشعیای نبی:
در بخشی از این کتاب، خداوند، قریبالوقوع بودن تحقّق عدالت خویش را وعده میدهد و مؤمنان را به اجرای عدالت فرامیخواند و میگوید:«انصاف را نگاه بدارید، عدالت را جاری کنید؛ زیراکه آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من، نزدیک است. (3)
آنگاه، انصاف، در بیابان، ساکن خواهد شد و عدالت، در بوستان مقیم خواهد گردید و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینانِخاطر خواهد بود تا ابدالآباد. و قوم من، در مسکن سلامتی و در مساکن مطمئن و در منزلهای آرامی، ساکن خواهند شد. (4)
ج. بشارت ظهور در کتاب زکریای نبی:
در آن روز، یهوه [خدا] بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود و در آن روز، یهوه واحد خواهد بود و اسم او واحد. (5)د. بشارت ظهور در کتاب دانیال نبی:
امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده، خواهد برخاست و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امتی به وجود آمده است تا امروز، نبوده و در آن زمان، هریک از قوم تو که در دفتر مکتوب یاد شود، رستگار خواهد شد و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیدهاند، بیدار خواهند شد؛ امّا اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی. و حکیمان، مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید و آنانیکه بسیاری را به راه عدالت رهبری میکنند؛ مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالآباد. امّا تو ای دانیال! کلام را مخفی دار و کتاب را تا زمان آخر، مهر کن. بسیاری به سرعت تردد خواهند کرد و علم افزوده خواهد گردید. خوشا به حال آنکه انتظار کشد! (6)ه. بشارت ظهور در کتاب حبقوق نبی:
اگرچه تأخیر نماید، برایش منتظر باش؛ زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد ...؛ بلکه جمیع امتها را نزد خود جمع میکند. (7)پینوشتها:
1. کتاب مزامیر، مزمور 37، بندهای 38-9.
2. همچنین در مزمور 72 آمده است: از دریا تا به دریا و از نهر تا به اقصا زمین، سلطنت خواهد کرد. تمامی ملوک، با او کرنش خواهند کرد و تمامی امم او را بندگی خواهند کرد؛ زیرا، فقیر را وقتیکه فریاد میکند و مسکین که نصرتکننده ندارد، خلاصی خواهد داد. و به ذلیل و محتاج، ترحم خواهد فرمود و جانهای مسکینان را نجات خواهد داد. قومها را به انصاف داوری خواهد کرد. آسمان شادی کند و زمین مسرور گردد.
3. کتاب اشعیای نبی، باب 59.
4. همان، باب 32.
5. کتاب زکریای نبی، باب 14.
6. کتاب دانیال نبی، باب 12.
7. کتاب حبقوق نبی، فصل 2، بندهای 3.
منبع: آفتاب مهر (دفتر اول)، جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود علیه السلام، چاپ چهاردهم، تابستان 1393.