پرسش :
موسيقي چه جور بايد باشد تا انسان را معنوي كند و چه رمزي در موسيقي قرآن است علت بدي موسيقي چيست ؟
پاسخ :
الف) موسيقي اگر از معيارهاي شرعي تجاوز نكند نه تنها مضر نيست كه در تلطيف روح نيز مؤثر است و اين نكتهاياست كه بوعلي سينا نيز در اشارات و تنبيهاتش اشاره دارد(«ثم الالحان المستخدمة لقوي النفس الموقعة لما لحسن به من الكلام موقع القبولمن الاوهام ؛ يكي از عواملي كه نفس امّاره انسان را رام نفس مطمئنه ميسازد، نغمههايي است كه قواي نفس را در استخدام ميگيرد و موضوع نغمهها و الحان را موردقبول اوهام ميسازد». (اشارات ، جلد 3، ص 380). معيار شرعي اين است كه موسيقي مناسب با مجالس عيش و طرب و لهو ولعب نباشد و نيز نبايد مهيج شهوت باشد. بنابر اين سرودها و آهنگهاي شادي كه از طريق راديو و تلويزيون پخشميشود، يا آن نمونههايي كه از سازمان تبليغات اسلامي مجوّز گرفته شده است، اشكالي ندارد.
ب ) آيات قرآن از بعد هنري داراي فصاحت و بلاغت است و نيز با آهنگ خوش و مناسبي بيان گرديده است وهمين عامل است كه باعث نفوذ در دلها گشته و چشمها را خيره خود ساخته است.
اخيراً در دانشگاه اصفهان يكي از اساتيد دانشگاه ادبيات دقت ويژهاي در آهنگهاي برخي از آيات قرآن نموده وآنها را بر اساس عروض و قافيه منطبق ساخته است كه براي بنده جالب توجه بود. در صورت تمايل ر.ك: كتاب «هنراسلامي».
ج ) يكي از حكمتهاي حرمت و ممنوعيت موسيقي، اين است كه مهيج شهوت بوده و افراد آلوده به اين مجالسو محافل به تدريج دچار يك نوع لااباليگري، عياشي، و شهوتپرستي ميشوند؛ به طوري كه گاه خدا، دين و بلكهبسياري از ارزشهاي ديگر را زير پا ميگذراند. جبّاران و گردنكشان تاريخ نيز براي اينكه پس از فجايع و جناياتي كهمرتكب ميشدند، پا روي وجدان خويش بگذارند، به مجالس عيش و طرب رو ميآوردند و كنيزكان آوازهخوان ومطربها را دعوت نموده و... .
آيا براي يك فرد صالحي كه در صدد ارتقا و تكامل انسانيّت خويش و تقرّب به خداي سبحان است، مصلحتاست كه در اين گونه مجالس شركت نمايد و با آن گونه افراد مجالست كند؟ گر چه ممكن است كسي ايراد بگيرد كهحالا با چند دقيقه موسيقي و نيم ساعت شركت در چنين مجلسي، مگر چه پيش ميآيد؟ ولي بايد توجه داشته باشيدكه گناهان در آغاز و از بنياد، از يك قدم ساده شروع ميشود، او به جريان ميافتد و پس از گذشت مدتي، ناگهان انسانمتوجه ميشود كه آن يك قطره، دريايي شده و انسان را در امواج متلاطم خويش غرقه ساخته است.
د ) در عرفان اسلامي، دعا، نيايش، نماز و... عامل خودشناسي و خودسازي است. نماز و نيايش نه تنها حجابنيست كه جزو مراحل سير و سلوك عارف است و به همين دليل است كه علي(ع) ـ كه سرآمد عارفان است ـ آن همهدعا و نيايش داشته و همچنين است ساير انبيا(ع) و ائمه هدي(ع) ما به شما توصيه ميكنيم، هرگز از نيايش و دعاگريزان نباشيد. البته دعا و عبادت را بايد با ميانهروي و اعتدال دنبال كرد. مبادا خودتان را در اين زمينه خسته كنيد، بهطوري كه از دعا بيزار شويد. به گفته الكسيس كارل «دعا» پرواز روح است به سوي خدا.
eporsesh.com
الف) موسيقي اگر از معيارهاي شرعي تجاوز نكند نه تنها مضر نيست كه در تلطيف روح نيز مؤثر است و اين نكتهاياست كه بوعلي سينا نيز در اشارات و تنبيهاتش اشاره دارد(«ثم الالحان المستخدمة لقوي النفس الموقعة لما لحسن به من الكلام موقع القبولمن الاوهام ؛ يكي از عواملي كه نفس امّاره انسان را رام نفس مطمئنه ميسازد، نغمههايي است كه قواي نفس را در استخدام ميگيرد و موضوع نغمهها و الحان را موردقبول اوهام ميسازد». (اشارات ، جلد 3، ص 380). معيار شرعي اين است كه موسيقي مناسب با مجالس عيش و طرب و لهو ولعب نباشد و نيز نبايد مهيج شهوت باشد. بنابر اين سرودها و آهنگهاي شادي كه از طريق راديو و تلويزيون پخشميشود، يا آن نمونههايي كه از سازمان تبليغات اسلامي مجوّز گرفته شده است، اشكالي ندارد.
ب ) آيات قرآن از بعد هنري داراي فصاحت و بلاغت است و نيز با آهنگ خوش و مناسبي بيان گرديده است وهمين عامل است كه باعث نفوذ در دلها گشته و چشمها را خيره خود ساخته است.
اخيراً در دانشگاه اصفهان يكي از اساتيد دانشگاه ادبيات دقت ويژهاي در آهنگهاي برخي از آيات قرآن نموده وآنها را بر اساس عروض و قافيه منطبق ساخته است كه براي بنده جالب توجه بود. در صورت تمايل ر.ك: كتاب «هنراسلامي».
ج ) يكي از حكمتهاي حرمت و ممنوعيت موسيقي، اين است كه مهيج شهوت بوده و افراد آلوده به اين مجالسو محافل به تدريج دچار يك نوع لااباليگري، عياشي، و شهوتپرستي ميشوند؛ به طوري كه گاه خدا، دين و بلكهبسياري از ارزشهاي ديگر را زير پا ميگذراند. جبّاران و گردنكشان تاريخ نيز براي اينكه پس از فجايع و جناياتي كهمرتكب ميشدند، پا روي وجدان خويش بگذارند، به مجالس عيش و طرب رو ميآوردند و كنيزكان آوازهخوان ومطربها را دعوت نموده و... .
آيا براي يك فرد صالحي كه در صدد ارتقا و تكامل انسانيّت خويش و تقرّب به خداي سبحان است، مصلحتاست كه در اين گونه مجالس شركت نمايد و با آن گونه افراد مجالست كند؟ گر چه ممكن است كسي ايراد بگيرد كهحالا با چند دقيقه موسيقي و نيم ساعت شركت در چنين مجلسي، مگر چه پيش ميآيد؟ ولي بايد توجه داشته باشيدكه گناهان در آغاز و از بنياد، از يك قدم ساده شروع ميشود، او به جريان ميافتد و پس از گذشت مدتي، ناگهان انسانمتوجه ميشود كه آن يك قطره، دريايي شده و انسان را در امواج متلاطم خويش غرقه ساخته است.
د ) در عرفان اسلامي، دعا، نيايش، نماز و... عامل خودشناسي و خودسازي است. نماز و نيايش نه تنها حجابنيست كه جزو مراحل سير و سلوك عارف است و به همين دليل است كه علي(ع) ـ كه سرآمد عارفان است ـ آن همهدعا و نيايش داشته و همچنين است ساير انبيا(ع) و ائمه هدي(ع) ما به شما توصيه ميكنيم، هرگز از نيايش و دعاگريزان نباشيد. البته دعا و عبادت را بايد با ميانهروي و اعتدال دنبال كرد. مبادا خودتان را در اين زمينه خسته كنيد، بهطوري كه از دعا بيزار شويد. به گفته الكسيس كارل «دعا» پرواز روح است به سوي خدا.
eporsesh.com