پرسش :
آیا زن خوب است که با چادر باشد یا با مانتو؟
پاسخ :
ابتدا باید معیارهای یک پوشش اسلامی را با هم بررسی نماییم.
پوشش زن در غیر از نماز و در مقابل نامحرم، باید دارای شرایط زیر باشد :
1-تمام بدن زن را (به جز دستها تا مچ و گردی صورت) بپوشاند. البته اگر دستها و گردی صورت، بدون آرایش و زینت باشند.
2- لباس باید نازک و بدن نما نباشد. امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند : "برشما باد که [در برابر نامحرم] از لباس ضخیم استفاده کنید؛ زیرا کسی که لباسش [در برابر نامحرم] نازک شود، دینش نیز سُست می شود."
3- غصبی نباشد.
4- لباس شهرت نباشد. لباس شهرت آن است که از جهت جنس، یا رنگ، یا نوع دوخت و یا کیفیّت پوشیدن، خلاف عرف جامعه باشد، و باعث جلب توجّه دیگران شود.
5- مرد لباس زن، و زن لباس مرد را نپوشد. شرط حرام بودن این نوع پوشش، در این است که آن را به عنوان یک لباس برای خود انتخاب کند.
با بررسی معیارهای پوشش، اگر لباسی باشد که این شرایط را داشته باشد، از آن می توان به عنوان حجاب استفاده کرد. مانند : مانتوهای گشاد و ساده ای که بدن را کاملاً می پوشاند. اما توجه به این نکته نیز ضروری است، که چادر به عنوان یک حجاب ملّی، برای ما وقار و کمالی دارد، که در سایر پوششها نیست.
در پایان به یاد داستانی افتادم که در مدینة طیّبه اتفاق افتاده بود.آقای موسوی همدانی در کتاب پاسخ به پرسشهای دینی، ج2، ص222، اینچنین نقل کرده اند :
در مدینة طیّبه چند نفر فلسطینی و تونسی و مراکشی با من رفیق شدند، و عصرها در جلوی مهمانخانه ای که منزل کرده بودیم، جمع می شدند، و از هر دری محبت می کردند. یک روز بحث آنها دربارة بهترین زیِّ زنان دنیا شد، که کدام زیّ و قیافه ای برای زنان سنگینتر و با وقارتر است. همة آنها متفقاً گفتند : "هیچ لباسی با وقارتر از چادر زنان ایرانی نیست، و ما وقتی زنان ایرانی را با چادر می بینیم،احساس احترام و وقار در آنان می کنیم."
موفق باشید.
ابتدا باید معیارهای یک پوشش اسلامی را با هم بررسی نماییم.
پوشش زن در غیر از نماز و در مقابل نامحرم، باید دارای شرایط زیر باشد :
1-تمام بدن زن را (به جز دستها تا مچ و گردی صورت) بپوشاند. البته اگر دستها و گردی صورت، بدون آرایش و زینت باشند.
2- لباس باید نازک و بدن نما نباشد. امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند : "برشما باد که [در برابر نامحرم] از لباس ضخیم استفاده کنید؛ زیرا کسی که لباسش [در برابر نامحرم] نازک شود، دینش نیز سُست می شود."
3- غصبی نباشد.
4- لباس شهرت نباشد. لباس شهرت آن است که از جهت جنس، یا رنگ، یا نوع دوخت و یا کیفیّت پوشیدن، خلاف عرف جامعه باشد، و باعث جلب توجّه دیگران شود.
5- مرد لباس زن، و زن لباس مرد را نپوشد. شرط حرام بودن این نوع پوشش، در این است که آن را به عنوان یک لباس برای خود انتخاب کند.
با بررسی معیارهای پوشش، اگر لباسی باشد که این شرایط را داشته باشد، از آن می توان به عنوان حجاب استفاده کرد. مانند : مانتوهای گشاد و ساده ای که بدن را کاملاً می پوشاند. اما توجه به این نکته نیز ضروری است، که چادر به عنوان یک حجاب ملّی، برای ما وقار و کمالی دارد، که در سایر پوششها نیست.
در پایان به یاد داستانی افتادم که در مدینة طیّبه اتفاق افتاده بود.آقای موسوی همدانی در کتاب پاسخ به پرسشهای دینی، ج2، ص222، اینچنین نقل کرده اند :
در مدینة طیّبه چند نفر فلسطینی و تونسی و مراکشی با من رفیق شدند، و عصرها در جلوی مهمانخانه ای که منزل کرده بودیم، جمع می شدند، و از هر دری محبت می کردند. یک روز بحث آنها دربارة بهترین زیِّ زنان دنیا شد، که کدام زیّ و قیافه ای برای زنان سنگینتر و با وقارتر است. همة آنها متفقاً گفتند : "هیچ لباسی با وقارتر از چادر زنان ایرانی نیست، و ما وقتی زنان ایرانی را با چادر می بینیم،احساس احترام و وقار در آنان می کنیم."
موفق باشید.