نتیجه صبوری

امام علی علیه السلام فرمودند:

لَا یَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ.

آدم صبور پیرزوی را از دست نمی دهد اگرچه روزگارانی بر او بگذرد.

نهج البلاغه، حکمت 145

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم اند***در اثر صبر نوبت ظفر آید

پایداری آن وقت نتیجه بخش است که کوتاه نباشد و بین راه سستی بر انسان حاکم نگردد. گاه یک ملت سال های طولانی با استعمار و زورگویان عالم مبارزه می کند ولی بالاخره پیروز می شود و به اهداف مقدس خویش می رسد.

مهم استمرار کار خوب است.

وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَی الطَّرِیقَهِ لَأَسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (1)

و اگر جن و انسان به طریقت ایمان پایداری کنند با آبی فراوان سیرابشان می کنیم شاید همان آبی باشد که در جای دیگر وقتی داستان صبوری علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را نقل می کند می فرماید:

وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّهً وَحَرِیرًا ...وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (2)

و به خاطر صبوری ایشان بهشت و لباس حریر به آنها پاداش می دهد و پروردگار به آنها شراب طهور می نوشاند.

و هر که راه آن بزرگواران را در صبر و شکیبایی و ایثار برود مشمول آن آب حیات و پاکیزه شدن و نوش جان خواهد کرد و انشاء الله از دست ساقی کوثر یعنی مولایمان علی علیه السلام از حوض کوثر شراب طهور را خواهد نوشید. و گواراتر از آن آب فراوان و شراب طهور. شراب ولایت محمد صلی الله علیه و آله وسلم است که حلاوت و شیرینی اش بر کام جان از نهرهای چهارگانه بهشت و آب کوثر بیشتر است.


پی نوشت:
1- جن 16
2- انسان 12و21

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.