اطاعت خدا مقدم بر همه فرمانبری‌هاست

امام علی علیه السلام فرمودند:

لَا طَاعَهَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَهِ الْخَالِقِ.

اطاعت و فرمانبرداری آفریده ها در آنجا که باید نافرمانی آفریدگار را کرد جایز نیست.

نهج البلاغه، حکمت 156

پدر و مادر که اطاعتشان واجب است اگر بخواهند فرزند را وادار به کاری کنند که مخالف دستور پروردگار است نباید آنان را اطاعت کرد.

وَإِنْ جَاهَدَاکَ عَلَی أَنْ تُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا (1)
اگر پدر و مادر تلاش کردند تو چیزی را شریک من قرار دهی که از آن آگاهی نداری از آنان اطاعت نکن.

پدر و مادر را مثال زدم تا بقیه انسان ها وضعشان روشن باشد بعضی به خاطر آن که دوست و آشنایشان ناراحت نشود دعوت به گناه و معصیت وی را می پذیرند و به همین طریق خشم وغضب الهی را برای خود تدارک می بینند. چقدر زیباست که رفاقت ها و صمیمیت ها مرز داشته باشد و هر وقت نزدیک ترین بستگان و دوستان چیزی را از ما خواست انجام دهیم که خداوند و رسول او و اهلبیت علیهم السلام راضی نیستند و آن را منع نموده اند با کمال شهامت بگوییم ما رضای خالق و پیامبر او و اهلبیت را بر خواسته شما ترجیح می دهیم و حاضر نیستیم بر خلاف دستور دین کاری انجام دهیم.

أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ کَمَنْ بَاءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ (2)
آیا کسی که به راه رضای پروردگار می رود از او اطاعت می کند همانند کسی است که موجب خشم او می شود و مکان او جهنم است که بد سرانجامی است.

پی نوشت:
1- لقمان 15
2- آل عمران 162

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.