گناه نکردن از توبه کردن آسانتر است
امام علی علیه السلام فرمودند:
تَرْکُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَهِ.
گناه نکردن از توبه کردن آسان تر است.
نهج البلاغه، حکمت 161
شرح حدیث:
چگونه آسان تر است؟ گناهکار دنبال فرصت می گردد جا و مکانی پیدا کند و دروقت مناسبی با خدای خویش راز و نیاز نماید و از خداوند درخواست توبه کند باز نگران است که مبادا توبه ام مورد قبول واقع نشودبه ویژه اگر گناهی باشد که فقط استغفار و طلب عفو کافی نیست.
بلکه باید با انجام اعمال صالحه جبران گذشته شود و یا حق الناس به صاحبش برگردانده شده و امثال آن. ولی زمانی که شخص خود را از انجام گناه نگه می دارد و تقوا راپیشه خویش قرار میدهد ممکن است لحظاتی را به خود ریاضت دهد اما آسانتر از توبه است.
یک مطلبی را برای شما خواننده عزیز و گرامی عرض کنم که یک برگه کاغذ سپید اگر مطلبی روی آن نوشته شود و بعد تمام آن مطالب پاک گردد آیا با آن برگه ای که هیچ چیز روی آن نوشته نشده یکسان است قطعا هر چه هم پاک کننده قوی باشد باز آثار کدری روی آن می مماند برگه و صفحه دل انسان نیز چنین است تا مادامی که گناهی مرتکب نشده ایم صاف و شفاف است ولی پس از ارتکاب گناه گرچه توبه کنیم و خداون ما را ببخشد باز با کسی که گناه نکرده متفاوت است اگر چه هر دو در یک سطح از ایمان باشند.
امام باقر علیه السلام تعبیر زیبایی در این زمینه دارند:
تَوَقّی الصَّرعَهِ خَیرٌ مِن سُوالِ الرَّجعَهِ (1)
پرهیز از به زمین خوردن بهتر است از این که زمین بخوری و از کسی خواهش کنی که بلندت کند.
پی نوشت:
1- بحار ج 78 ص 187
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
بلکه باید با انجام اعمال صالحه جبران گذشته شود و یا حق الناس به صاحبش برگردانده شده و امثال آن. ولی زمانی که شخص خود را از انجام گناه نگه می دارد و تقوا راپیشه خویش قرار میدهد ممکن است لحظاتی را به خود ریاضت دهد اما آسانتر از توبه است.
یک مطلبی را برای شما خواننده عزیز و گرامی عرض کنم که یک برگه کاغذ سپید اگر مطلبی روی آن نوشته شود و بعد تمام آن مطالب پاک گردد آیا با آن برگه ای که هیچ چیز روی آن نوشته نشده یکسان است قطعا هر چه هم پاک کننده قوی باشد باز آثار کدری روی آن می مماند برگه و صفحه دل انسان نیز چنین است تا مادامی که گناهی مرتکب نشده ایم صاف و شفاف است ولی پس از ارتکاب گناه گرچه توبه کنیم و خداون ما را ببخشد باز با کسی که گناه نکرده متفاوت است اگر چه هر دو در یک سطح از ایمان باشند.
امام باقر علیه السلام تعبیر زیبایی در این زمینه دارند:
تَوَقّی الصَّرعَهِ خَیرٌ مِن سُوالِ الرَّجعَهِ (1)
پرهیز از به زمین خوردن بهتر است از این که زمین بخوری و از کسی خواهش کنی که بلندت کند.
پی نوشت:
1- بحار ج 78 ص 187
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
