تشخیص دیندار و دینداری خواستگار

دینداری واقعی چند نشانه اصلی دارد که اگر فردی این نشانه ها را داشته باشد می توان گفت که او دیندار است و می توان او را به عنوان همسر آینده خود انتخاب کرد. اگر می خواهید با نشانه های واقعی دینداری آشنا شوید حتما مطلب زیر را مطالعه کنید.
دوشنبه، 12 شهريور 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیدروح الله حسین پور
موارد بیشتر برای شما
تشخیص دیندار و دینداری خواستگار
برای تشخیص دینداری نباید به نشانه های ظاهری توجه کرد.
 
چکیده: دینداری واقعی چند نشانه اصلی دارد که اگر فردی این نشانه ها را داشته باشد می توان گفت که او دیندار است و می توان او را به عنوان همسر آینده خود انتخاب کرد. اگر می خواهید با نشانه های واقعی دینداری آشنا شوید حتما مطلب زیر را مطالعه کنید.

تعداد کلمات 678 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

تشخیص دیندار و دینداری خواستگار
مقدمه 

در بحث معیارها، همه‌جا سخن از تقدم معیار دین بر دیگر معیارها بود و تردیدی نیست که این معیار، با دیدگاه دین همخوان است. سخن درباره نقش دین در رضایت زناشویی را به فرصتی دیگر وا می‌نهیم و اکنون به این موضوع می‌پردازیم که چگونه می‌توان دینداری را تشخیص داد؟ و از کجا می‌توان به دیندار بودن کسی پی برد؟
شاید نخستین چیزی که در موضوع دینداری به ذهن برسد، انجام دادن تکالیف دینی (نماز و روزه)، شرکت در مراسم مذهبی (دعاها و عزاداری‌ها) و داشتن ظاهری دیندار (حجاب و ظاهری ایمانی) باشد. برخی افراد، با این ملاک‌ها دست به انتخاب می‌زنند و به ناگاه با خلاف آن‌چه تصور می‌کرده‌اند، روبه‌رو می‌شوند. در واقع، هیچ‌یک از این موارد را نمی‌توان نماد دینداری واقعی دانست. این موارد ظاهری و رفتاری، گاه واقعیت را به صورت کامل بیان نمی‌کنند.[1]
برای تشخیص دینداری، از چند نشانه مهم می‌توان استفاده کرد. یکی از آن‌ها «صداقت و امانتداری» است. امام صادق (علیه السلام) در این باره می‌فرماید:
«لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِیَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَکَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَکِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.»[2]
فریب نمازها و روزه‌هایشان را نخورید؛ زیرا ممکن است که مرد، چنان به نماز و روزه عادت کرده باشد که اگر آن را ترک کند، وحشت او را فراگیرد؛ اما آن‌ها را در راستگویی و امانتداری‌شان بیازمایید.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)می‌فرماید:
«لاَ تَنْظُرُوا إِلَى کَثْرَةِ صَلاَتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ کَثْرَةِ اَلْحَجِّ وَ اَلْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّیْلِ اُنْظُرُوا إِلَى صِدْقِ اَلْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.»[3]
به زیادی نمازشان و روزه‌شان و حجشان و نیکوکاری‌شان و زمزمه هایشان در شب ننگرید؛ بلکه به راستگویی و امانتداری‌شان بنگرید.

از این متون به دست می‌آید که برای پی‌بردن به دین و ایمان افراد نباید به ظاهر و رفتار آن‌ها بسنده کرد. مهم، «صداقت» و «امانتداری» است. پیامبر خدا در روایتی «امانت» را در کنار دین مطرح کرده است:
«إِذَا جَاءَکُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِینَهُ وَ أَمَانَتَهُ یَخْطُبُ إِلَیْکُمْ فَزَوِّجُوهُ إِلاَّ تَفْعَلُوا تَکُنْ فِتْنَةٌ فِی اَلْأَرْضِ  وَ فَسَادٌ کبیر»[4]
هرگاه کسی برای خواستگاری نزد شما آمد و دینداری و امانتداری او را پسندیدید، به او زن دهید؛ زیرا اگر چنین نکنید، در روی زمین، تبهکاری و فساد بسیار، پدید خواهد آمد.
همچنین از طریق خانواده فرد نیز می‌توان دینداری را تشخیص داد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می‌فرماید:
«أَیُّهَا اَلنَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ خَضْرَاءَ اَلدِّمَنِ قِیلَ یَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ اَلدِّمَنِ قَالَ اَلْمَرْأَةُ اَلْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ اَلسَّوْءِ.»[5]
ای مردم! از گیاه روییده در خرابه بپرهیزید. گفته شد: ای پیامبر خدا! گیاه روییده در خرابه چیست؟ فرمود: «زن زیبایی که در خانواده‌ای بد رشد کرده است»
به طور مشخص‌تر می‌توان از طریق برادران و خواهران زن، به یک نتیجه کلی رسید. این امر، به خصوص درباره زن و بعد تربیت فرزند، بسیار اهمیت دارد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید:
«تَخیّروا لنُطَفِکُم فانَّ النِّساءَ یَلِدنَ اشباهَ اخوانِهنَّ واخواتِهنِّ»[6]
برای نطفه‌های خود گزینش کنید؛ زیرا زنان، بچه‌هایی همانند برادران و خواهران خود به دنیا می‌آورند.
 
منبع: کتاب «رضایت زناشویی»
نویسنده: عباس پسندیده

بیشتر بخوانید :
ملاک های انتخاب همسر از نگاه دین
چگونه در جستجوی خواستگار خوب باشیم؟
معیارهای انتخاب همسر
چند راهکار معنوی برای راحت شدن امر ازدواج

پی نوشت :
 [1] . موارد ظاهری و رفتاری، تنها معرفی‌کننده جنبه مناسکی و ظاهری دین است که جزو مهم دین و عبادت است، هرچند ممکن است منافقانه باشد، اما اگر حقیقی بود، مرفه شعایر دینی است.
[2] . الکافی، ج۲، ص۱۰۴.
[3] . الأمالی، صدوق، ص۳۷۹، عیون اخبار الرضا - جل م ن وسائل الشیعة، ج۱۹ص۱۷۰ ح ۲۴۱۷۴.
[4] . الأمالی، طوسی، ص۵۱۹ بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص ۳۷۲.
[5] . الکافی، ج ۵، ص۳۳۲، کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص 391.
[6] . تاریخ دمشق، ج۵۲، ص۳۶۲. ح۱۱۰۶۸ء کنزالعمال، ج۱۶، ص۲۹۵، ج۴۴۵۵۷.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.