در مصر باستان از عسل برای درمان موضعی زخم و سوختگی استفاده شده است و این کار هنوز هم رایج است.
مقدمه
از زمان های قدیم، عسل به عنوان یک غذا و نوعی دارو مورد استفاده قرار گرفته است. عسل سرشار از ترکیبات گیاهی است و مزایای سلامتی فراوانی برای آن ارائه شده است. عسل زمانی که به جای شکر های تصفیه شده مورد استفاده قرار می گیرد، سرشار از فایده و 100 درصد خالی از کالری است. در اینجا به برخی از مزایای سلامتی عسل اشاره شده است.
عسل حاوی برخی از مواد مغذی است
عسل یک مایع شیرین ضخیم است که توسط زنبور عسل ساخته می شود. زنبورها شکر را به طور عمده از شهد غنی از قند گل های اطراف خود جمع آوری می کنند. زمانی که به کندو باز می گردند، به طور مکرر شهد را هضم و سپس قی می کنند. محصول نهایی حاصل از این کار عسل است که مایعی است که به عنوان مواد غذایی برای زنبورها ذخیره می شود. بو، رنگ و طعم عسل بستگی به انواع گل هایی دارد که بر روی آنها می نشینند.
1 قاشق غذاخوری عسل (21 گرم) حاوی 64 کالری و 17 گرم قند از جمله فروکتوز، گلوکز، مالتوز و نیشکر است. عسل تقریبا خالی از فیبر، چربی یا پروتئین است. همچنین عسل حاوی مقادیر کمی از ویتامین ها و مواد معدنی، زیر 1 درصد از میزان روزانه ی توصیه شده، است. عسل های روشن تر حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات گیاهی زیست فعال و آنتی اکسیدان ها است و انواع تیره تر مقادیر حتی بالاتری از این ترکیبات را دارا می باشند.
1 قاشق غذاخوری عسل (21 گرم) حاوی 64 کالری و 17 گرم قند از جمله فروکتوز، گلوکز، مالتوز و نیشکر است. عسل تقریبا خالی از فیبر، چربی یا پروتئین است. همچنین عسل حاوی مقادیر کمی از ویتامین ها و مواد معدنی، زیر 1 درصد از میزان روزانه ی توصیه شده، است. عسل های روشن تر حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات گیاهی زیست فعال و آنتی اکسیدان ها است و انواع تیره تر مقادیر حتی بالاتری از این ترکیبات را دارا می باشند.
عسل های با کیفیت بالا، غنی از آنتی اکسیدان ها هستند
عسل با کیفیت بالا حاوی بسیاری از آنتی اکسیدان های مهم و ضروری که شامل اسیدهای آلی و ترکیبات فنلی مانند فلاونوئیدها می باشند، است. دانشمندان بر این باورند که ترکیب شدن این ترکیبات، قدرت آنتی اکسیدانی فوق العاده به عسل می بخشد. جالب توجه است که عسل ساخته شده از گندم سیاه، حجم آنتی اکسیدانی خون را افزایش می دهد. آنتی اکسیدان ها با کاهش خطر ابتلا به حملات قلبی، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان ها ارتباط دارد. آنها همچنین ممکن است سلامتی چشم را بالا ببرند.
عسل برای بیماران دیابتی ضرر کمتری نسبت به شکر دارد
شواهد برای عسل و دیابت با هم ترکیب شده است. از طرفی این می تواند چندین فاکتور برای مشکلات قلبی رایج در افراد دیابتی نوع 2 کاهش دهد. به عنوان مثال: ممکن است سطح کلسترول "بد"، تری گلیسرید و التهاب را کاهش دهد، در حالی که سطح کلسترول "خوب" را افزایش می دهد. بااین حال، برخی مطالعات نشان داده اند که عسل سطح قند خون را بالا می برد (نه به اندازه ی شکر تصفیه شده). اگرچه ممکن است که عسل کمی بهتر از شکر تصفیه شده برای افراد مبتلا به دیابت باشد، اما باید در مورد مصرف آن احتیاط کنید. همچنین در نظر داشته باشید که انواع خاص عسل ممکن است با شربت ساده مخلوط شده باشند. اگرچه در بسیاری از کشورها ساخت عسل مصنوعی غیر قانونی است، اما این مشکل همواره وجود دارد.
آنتی اکسیدان های موجود در عسل، فشار خون را کاهش می دهد
فشار خون یک فاکتور خطرزای مهم برای بیماری قلبی است و عسل ممکن است به کاهش آن کمک کند. این به این دلیل است که عسل حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است که با فشار خون پایین ارتباط دارد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که مصرف عسل فشار خون را به شدت کاهش می دهد.
عسل سبب بهبود کلسترول می شود
سطح بالای کلسترول "بد" یک عامل خطرزای قوی برای بیماری قلبی است. این نوع از کلسترول نقش مهمی در تصلب شریان ها، که تجمع چربی در شریان ها و خطری برای حملات قلبی و سکته است، دارد. جالب است بدانید که مطالعات متعدد نشان می دهد، عسل ممکن است سطوح کلسترول را بهبود بخشد. خوردن عسل کلسترول کل و کلسترول "بد" را کاهش می دهد، در حالی که سطح کلسترول "خوب" را ارتقاء می بخشد.
عسل می تواند تری گلیسرید را کاهش دهد
افزایش تری گلیسرید خون یکی دیگر از عوامل خطرزای بیماری قلبی است. ان نوع از چربی با بیماری مقاومت به انسولین که یک محرک اصلی در دیابت نوع 2 است، ارتباط دارد. سطح تری گلیسرید در رژیم های غذایی حاوی قند و کربوهیدرات های تصفیه شده، افزایش می یابد. جالب توجه است که مطالعات متعدد نشان می دهند که مصرف منظم عسل با سطوح پایین تر تری گلیسرید مرتبط است. به عنوان مثال در یک تحقیق به منظور مقایسه ی شکر و عسل، مشخص شد که میزان تری گلیسرید میزان تری گلیسرید در عسل 11-19 درصد کمتر از شکر است.
عسل به بهبودی سوختگی و زخم کمک می کند
در مصر باستان از عسل برای درمان موضعی زخم و سوختگی استفاده شده است و این کار هنوز هم رایج است. همچنین عسل یک درمان موثر برای زخم پای دیابتی ها است که یک عارضه ی جدی به شمار می رود و می تواند منجر به قطع عضو شد. محققان بر این باورند که توانایی های شفا بخش عسل از اثرات ضد باکتریایی و ضد التهابی آن و همچنین توانایی آن برای تغذیه بافت های اطراف است. علاوه بر این، عسل می تواند به درمان سایر بیماری های پوستی از جمله پسوریازیس و زخم های تبخال کمک کند.
منبع: سایت الو دکتر
منبع: سایت الو دکتر