چند روش طبیعی برای افزایش تعداد اسپرم (بخش دوم)

غذاهای کاملی همچون میوه ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل،انواع ویتامین، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها و دیگر مواد مغذی مورد نیاز بدنتان را مصرف کنید. تحقیقات نشان داده که چربی های سالم و غذاهای غنی از ویتامین C ، ویتامین D، ویتامین E، کلسیم و اسید فولیک به افزایش تعداد اسپرم ها کمک می کنند.
 
برعکس، خوردن چربی ها و غذاهای  ناسالم ممکن است با کاهش تعداد اسپرم مرتبط باشد. پس مصرف غذاهای فراوری شده و غذاهای حاوی مواد نگهدارنده را محدود کنید. این نوع مواد غذایی فاقد مواد مغذی مورد نیاز بدن برای تولید اسپرم سالم و به تعداد کافی هستند.
 

بیشتر مواد تشکیل دهنده مایع منی و اسپرم را آب تشکیل می دهد، بنابراین عدم دریافت آب کافی می تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم ها و در نتیجه عدم باروری شود. سعی کنید به جای نوشیدن نوشابه های گازدار، قهوه و آب میوه های غیر طبیعی، آب بنوشید.
 
در حالیکه مشهور است نوشیدن 8 لیوان آب در روز کافی است، برخی متخصصان میزان آب مورد نیاز برای یک مرد بالغ را حدود 3.8 لیتر عنوان می کنند.
 
برای نوشیدن آب صبر نکنید تا تشنه شوید. بلکه حتی در حالیکه تشنه نیستید نیز در طول روز آب بنوشید.

تحقیقات نشان داده مصرف شنبلیله و جینسینگ هندی می تواند به افزایش تعداد اسپرم ها کمک کند. اگر می خواهید این دو گیاه را امتحان کنید سعی کنید آن ها را از مراکز معتبر و مجاز و با بسته بندی های بهداشتی تهیه کنید.
 
دیگر داروهای گیاهی از جمله جینسنگ کره ای، جوز هندی، عصاره گینکو بیولوک، نخل اره ای و پودر شاخ گوزن نیز ممکن است حاوی ویژگی ها و خصوصیات طبیعی برای افزایش تعداد اسپرم ها باشند.
 
قبل از مصرف هر نوع داروی گیاهی موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. گاهی اوقات ممکن است مکمل ها و گیاهان دارویی با داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد و یا اینکه برای وضعیت کنونی شما مناسب نباشند. پس بهتر است به پزشک خود اعتماد نموده و از مصرف بی رویه و بدون مشورت این مکمل ها و داروهای گیاهی اجتناب کنید.
 

هر چند دلایل قوی و علمی زیادی در این زمینه وجود ندارد، اما شواهدی وجود دارد که حاکی از تأثیر برخی مکمل های دارویی بر افزایش تعدا اسپرم است. روی، فولیک اسید و کوآنزیم کیو 10 و ال کارنیتین از جمله این مکمل ها محسوب می شوند.
 
همیشه مکمل های با کیفیت تهیه کرده و قبل از شروع مصرف با پزشک خود مشورت کنید. لازم است عوارض جانبی و یا تداخلات دارویی را مد نظر قرار دهید.

اگر یک سال تمام تلاش خود را کردید اما موفق به بارداری نشدید و از سویی اطمینان یافتید که مشکل از جانب همسرتان نیست، احتمالاً تعداد اسپرم های شما کم است. درباره نگرانی خود با پزشکتان صحبت کرده و از او بخواهید در صورت صلاحدید برایتان آزمایش اندازه گیری تعداد اسپرم را تجویز کند.  
 
در این آزمایش، نمونه ای از مایع منی شما تحویل آزمایشگاه می شود و سپس کیفیت و کمیت اسپرم در نمونه ارسال شده بررسی می شود. توجه نمایید که نمونه را می توان در منزل تهیه نمود و در مدت زمانی کوتاه تحویل آزمایشگاه داد.
 
ممکن است برای اطمینان از نتیجه آزمایش، تکنسین آزمایشگاه دستور تکرار آزمایش و آوردن نمونه جدید را توصیه نماید.
 
اگر کیفیت و کمیت اسپرم های شما نرمال بود، بهتر است همسرتان نیز بررسی ها و آزمایشات مربوطه را انجام دهد.
 

اگر بدانید علت کم بودن تعداد اسپرم هایتان چیست، احتمالاً درمان نیز راحت تر خواهد بود. درباره تاریخچه پزشکی خود با پزشکتان صحبت کرده و اجازه دهید پزشک آزمایشات مرتبط با مشکل کنونی را برایتان تجویز نماید. شما نیز سعی کنید با دقت فراوان به دستورات پزشکتان عمل کنید.
 
اگر داروی خاصی مصرف می کنید حتماً موضوع را به اطلاع پزشکتان برسانید، زیرا برخی داروها باعث کاهش تعداد اسپرم ها می شوند. پزشک می تواند داروهایتان را تغییر داده و یا دوز آن ها را کم و زیاد کند تا از عوارضشان کاسته شود.

 ممکن است پزشک در مورد رژِم غذایی، سبک زندگی و فعالیت های جنسی تان، سؤالاتی از شما بپرسد که بهتر است با صداقت کامل به همه سؤالات او پاسخ دهید.
 
عوامل شایع پزشکی برای کاهش تعداد اسپرم عبارتند از: عدم توازن هورمونی، برخی بیماری های ژنتیکی، مشکلات ساختاری در بیضه ها و یا آلت تناسلی و برخی عفونت های تناسلی.
 

اگر درمان های طبیعی که در بالا توضیح داده شد را انجام دادید و باز هم نتیجه نگرفتید، ممکن است پزشک برای شما داروهایی تجویز کند و یا درمان های دیگری را توصیه نماید. بهترین گزینه درمانی به عوامل مختلفی از جمله سلامت عمومی فرد و علت و یا علل کاهش تعداد اسپرم ها بستگی دارد. برخی از گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- جراحی برای درمان گرفتگی ها و دیگر مشکلات ساختاری
- داروهای درمان کننده بیماری های زمینه ای از جمله عفونت ها و عدم توازن هورمونی.
- مداخلات تکنولوژیکی، مانند IVF، که در این روش اسپرم مرد و تخمک زن گرفته شده و در محیط آزمایشگاهی عمل لقاح انجام شده و پس از لقاح در رحم زن قرار داده می شود.
 

برخی اوقات کاهش تعداد اسپرم ها و یا مشکلات باروری ممکن است با یک مشکل و یا بیماری جدی تر مرتبط باشد. اگر علائم زیر را در خود مشاهده کردید، بهتر است موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید:

 - مشکل در انزال و یا نعوظ و یا تغییر در میل جنسی
- درد در ناحیه بیضه، کشاله ران و یا آلت تناسلی
- مشاهده تومور و یا تورم در بیضه ها و یا اندام های تناسلی
- سابقه مشکل پروستات و یا مشکلات مربوط به اندام های تناسلی

منبع: سایت ویکی هاو