آثار ازدواج در زندگی شخصی و اجتماعی افراد (بخش اول)

بوسیله ازدواج، خداوند میان زن و شوهر مهر و دوستی قرار می‌دهد تا سختی ها و ناملایمتی ها زندگی برای آنها آسان شود. اگر در زندگی محبّت وجود داشت، سختی‌های بیرون خانه آسان خواهد شد.
 

ازدواج، شیرین ترین خاطره هر کس و مقدس ترین واژه در زندگی اوست. ازدواج یک پیوند آسمانی و الهی در عرصه زندگی است که سلامت روح و روان زوجین را تضمین می‌کند. شاید به تعبیر ساده تری، ازدواج را به یک نردبان تشبیه کرد که هر دو سبب می‌شوند تا انسان به بالاتر از جایگاه خودش دست پیدا کند. 

ازدواج کردن باعث می‌شود تا درهای رحمت الهی به روی بنده باز شود و از رحمت بیکران خداوند بهره مند شوند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: درهای آسمان به واسطه رحمت الهی در چهار موقع باز می‌شود: 1. هنگام نزول باران 2. هنگام نگاه کردن فرزند به صورت پدر و مادرش 3. هنگام باز شدن در کعبه 4. هنگام ازدواج [1].  به طور کلی، تنها زندگی کردن بسیار سخت و مشکل است و هر انسانی به طور طبیعی به یک مونس و همدم نیاز دارد تا با او درد دل و هم رازی کند و با ابراز احساس خود به او، محبت خود را نثار او کند. بهترین همراز و تکیه گاه تنهای برای هر فرد، همسری مناسب اسب که این امر با ازدواج کردن حاصل می‌شود. 
 

بنای تشکیل خانواده در اسلام بسیار محبوب است، تا آن جا که هیچ سازمان و بنایی نزد خداوند محبوب تر از ازدواج نیست. لذا، پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «ما بنی بناء فی الاسلام احب الی الله من التزویج »; نزد خداوند هیچ بنایی محبوب تر از خانه ای نیست که از طریق ازدواج آباد گردد. [2] حالا می‌خواهیم رسیدگی کنیم که ازدواج چه ثمراتی به همراه خودش دارد که تا این حد ارزشمند است. 
 

ازدواج غیر از ایجاد نظم در زندگی، وسیله ای برای حفظ و تکمیل دین است و بسیاری از گناهان از وجود آدمی ریشه کن می شود و راه برای سعادتمندی او از هر طرف فراهم می گردد. لذا، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند : هر کس ازدواج کند نیمی از دینش را باز یافته است. در جای دیگر فرمودند: هرکس در ابتدای جوانی ازدواج کند شیطان فریاد می کند: ای وای، دو سوم دین خود را از شرّ من حفظ کرد.[3]

یکی از مهم ترین دام های شیطان که به وسیله آن بیشتر افراد از صراط مستقیم الهی و دین حق منحرف می شوند و به گرداب معصیت و گناه می افتند، مسئله غریزه جنسی است. وقتی انسان مورد حلالی برای ارضای این غریزه و خاموش کردن این آتش سوزان داشته باشد، دیگر فکر خیانت به نوامیس دیگران و آلوده شدن به گناهان دیگر ( از قبیل لواط و استمناء ) از سرش بیرون می رود و بخاطر همین، ازدواج سبب تکمیل نصفی از دین می‌شود. 
 

از نشانه هاى او آن است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میان شما و همسران تان علاقه شدید و رحمت قرار داد؛ بى شک در این (نعمت الهى،) براى گروهى که می اندیشند نشانه هاى قطعى است.[4] بوسیله ازدواج، خداوند میان زن و شوهر مهر و دوستی قرار می‌دهد تا سختی ها و ناملایمتی ها زندگی برای آنها آسان شود. اگر در زندگی محبّت وجود داشت، سختی‌های بیرون خانه آسان خواهد شد. برای زن هم سختی‌های داخل خانه آسان خواهد شد. [5]  وقتی محبّت باشد، از محبّت خارها گُل می‌شود. اگر چیز ناخوشایندی هم در همسر وجود داشته باشد، وقتی محبّت بود، آن چیزهای ناخوشایند، به کلّی رنگ می‌بازد و محبّت همه‌ چاله‌ها را صاف می‌کند.
 

بر اساس تحقیقات دانشمندان دانشگاه سن پترزبورگ مردان متاهل نسبت به هم سن و سال های مجرد خود سالم تر هستند. در این تحقیق اضافه شده است: وضعیت سلامت زنان متاهل بستگی به کیفیت ازدواج آنها دارد یعنی؛ در صورتی ازدواج باعث بهبود و سلامت زنان می‌شود که آنان از این ازدواج راضی و خشنود باشند:در این صورت سلامت قلب آنها افزایش می‌یابد. [6]
 

هیچ انسانی به تنهایی کامل نیست؛ به همین جهت پیوسته در صدد این است که نقص و کمبود خویش را جبران کند، جوانان با گزینش همسری شایسته، موجبات رشد و تکامل خود را فراهم می کنند و در مسیر زندگی، از نظرات و تشویق ها و حمایت های یکدیگر بهره مند می شوند. شهید مطهری درباره نقش تربیتی ازدواج می گوید: یک پختگی هست، که جز در پرتو ازدواج و تشکیل خانواده پیدا نمی شود، در مدرسه پیدا نمی شود، در جهاد نفس، نماز شب و ارادت نیکان پیدا نمی شود، این را فقط در همین ازدواج و تشکیل خانواده باید به دست آورد[7]

ادامه دارد...

پی نوشت :
[1] تاج الدین شعیری، جامع الاخبار، صفحه 101.
[2] حسین بن محمدتقی نوری، مستدرک الوسائل، قم: آل البیت، 1408ق، جلد 14، صفحه 153.
[3] محمدبن حسن حرعاملی، وسائل الشیعه، قم: آل البیت، 1409ق ، جلد 20، صفحه 17.
[4] قرآن کریم، سوره مبارکه روم، آیه 21.
[5] امام خامنه ای، خطبه‌ عقد مورخه‌ 1377/8/11. 
[6] سلامتی و طول عمر در احکام اسلامی، هفته نامه سلامت، شماره 81، سال 1389.
[7] استادان‌طرح‌جامع‌آموزش‌خانواده، جوان وتشکیل خانواده، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، سال چاپ: 1386، صفحه 108 و 129