غریزه جنسی چیست؟ (بخش اول)

تربیت جنسی، بخشی از مدیریت غریزه جنسی است. 
 

یکی از ابعاد وجودی مهم در زن و مرد، جنبه جنسی و شهوانی است که به صورت غریزه ای بسیار قوی، در آنها قرار داده شده است. این غریزه باید ارضا گردد و اگر مسیر ارضای آن، به صورت صحیح طراحی نشود، از مسیر طبیعی خلقت ، منحرف خواهد شد و به ابعاد دیگر زندگی نیز آسیب خواهد زد. به همین دلیل، در گام نخست باید ویژگی های مؤثر مرد و زن در غریزه جنسی را به خوبی شناخت و در گام بعدی مهارت های لازم را برای برقراری ارتباط جنسی صحیح به دست آورد. در این جا برای آشنایی بیشتر، به صورت نسبتا گذرا و در راستای هدف این پژوهش، ویژگی های مؤثر در تعاملات جنسی را بررسی می کنیم.
 

حس بینایی: مردها عموما به محرک های بینایی، حساسیت زیادی دارند و این حساسیت ، در اعمال و رفتار روزانه آنها نیز به چشم می خورد، مثلا می بینیم که بعضی از آنها به تهیه عکس های سکسی (جنسی) مبادرت می ورزند و «چشم چرانی» می کنند تا آن جا که به میل جنسی و تمتعات شهوانی مربوط است، بیشتر پسرها در سنین بلوغ و مردان به صورت مشهود به تأثیرات کیفی دیداری، بیشتر و بهتر از دختران و زنان پاسخ می دهند؛ یعنی از چشم چرانی ، لذت بیشتری می برند. البته این، بدین معنا نیست که دختران و زنان ، از محرک های بینایی، متأثر نمی شوند؛ بلکه چه بسا در امور غیرجنسی، از مردان نیز قوی تر باشند. لذا گفته می شود که قلب زن، بیشتر از مرد، تابع گیرنده های گوش و چشم است. در امور جنسی و شهوانی نیز محرک های دیداری در دختران و زنان وجود دارد و از این روست که در قرآن، هر دو جنس، به صورت یکسان ، از نگاه کردن به هر فرد نامحرمی از جنس مقابل ، منع شده اند.[1]
 
حس گویایی: زنان ، زیادتر از مردان حرف می زنند و دوست دارند که کسی با آنان حرف بزند. این ویژگی ، به صورت یک نیاز طبیعی ، در آنان جلوه گر است. در تربیت جنسی و همچنین فراهم سازی زمینه زندگی مشترک، این نیاز باید مورد توجه قرار گیرد و تدبیری مناسب برای آن اتخاذ شود.
 
همچنین صدای زنان، به گونه ای است که اگر با ناز و عشوه همراه شود، باعث تحریک و انحراف جنسی در مردان می شود. در تربیت جنسی، آگاه سازی دختر از تأثیرات منفی این ویژگی و در نتیجه، پرهیز کردن از این گونه حرف زدن در برابر نامحرم، می تواند از انحراف پسر و به دام افتادن دختر ، پیشگیری کند.[2]
 
حس بویایی: بوهای مورد توجه و لذت بخش برای هر دو جنس زن و مرد، با یکدیگر متفاوت است. هر یک از دختر و پسر، از بوهای مورد توجه جنس مخالف ، متأثر می شوند و باید در روند تربیت جنسی، موارد استفاده ، آموزش داده شود تا تحریکات نا به جا برای جنس مخالف ایجاد ننماید.
 
حس لامسه: دختران، به محرک های لمسی، بیش از محرک های دیگر پاسخ می گویند، لذا آنان برخلاف پسران، از دیدن صحنه شهوت انگیز، زیاد تحریک نمی شوند؛ بلکه تحریک زیاد، در اثر لمس و تماس پوستی برای آنان به دست می آید؛ از این رو، در روند تربیت دختر و پسر، بر این نکته، بسیار تأکید شده که پسر، از صحنه های دیداری محرک شهوت ، دور نگه داشته شود و به هیچ وجه، دختر و پسر، دست به هم ندهند و ارتباط بدنی با یکدیگر برقرار نسازند.[3]

ادامه دارد...

نویسنده: علی نقی فقیهی

پی نوشت: