پوشش جنگلی می تواند ترکیبات آلی نیتروژن دار تولید شده به وسیله آلاینده ها را جذب کرده و به اسیدهای آمینه مفید تبدیل کند.

فواید درخت و درختکاری

1- نقش اقتصادی جنگل:

فرآورده‌های جنگلی اعم از چوب یا سایر محصولات فرعی دیگر چرخ هزاران واحد تولیدی اعم از کوچک و بزرگ را در سراسر جهان به گردش در می‌آورند، مثلا درختان، منبع تأمین مواد اولیه برای صنعت و داروسازی مدرن هم می‌باشند. حداقل بیش از 25 درصد مواد مورد نیاز داروسازی مستقیماً از درختان به دست می‌آید.

2- تولید مواد دارویی و صنعتی (فرعی):

علاوه بر تولید علوفه از گیاهان موجود در عرصه جنگل ها و مراتع محصولات دیگری به دست می‌آید که برای مصارف دارویی و صنعتی (فرعی) خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله این محصولات نمونه‌های زیر را می‌توان نام برد: کنگر، ریواس، والک، موسیر، گلپر، خاکشیر، سماق، گز خوانسار، میوه زرشک، آویشن، سورنجان، ثعلب، دانه و پنجه ریشه ختمی، ریشه کاسنی، ریشه شیرین‌بیان، گل گاوزبان، باریچه آنقوزه تلخ و شیرین، مازوج و انواع کتیرا.

3- جلوگیری‌ از رانش‌ زمین‌:

رشد درختان‌ در دامنه‌ها سبب‌ افزایش‌ پایداری‌ خاک‌ می‌گردد. ریشه‌ درختان‌ با فرو رفتن‌ درخاک های‌ حساس‌ به‌ لغزش‌ مانند ستون هایی‌ عمل‌ کرده‌ و با ایجاد شبکه‌ متراکم‌ ریشه‌ای‌ از بهم ‌پاشیدن‌ قطعات‌ یا بلوک های‌ لغزشی‌ جلوگیری‌ می‌کنند.

4- جلوگیری‌ از وقوع‌ بهمن‌:

پوشش‌ گیاهی‌ از نوع‌ بوته‌ای‌ یا بالشتکی‌ سطوح‌ ناهمواری‌ ایجاد کرده‌ و خطر سقوط‌ بهمن‌ را کاهش‌ می‌دهد. لذا در نقاطی‌ که‌ حتی‌ برای‌ ورزش‌ اسکی‌ استفاده می شود، بهتر است‌ هم‌ محل‌ اسکی‌ و هم‌ ارتفاعات‌ مشرف‌ به‌ آن‌ را با گونه‌های‌ مرتعی‌ نوع‌ بوته‌ای‌ و بالشتکی‌ تقویت‌ کرد.

5- اهمیت نظامی :

جنگل از نظر نظامی و امنیتی اهمیت خاص خود را دارد.

6- تولید اسیدهای آمینه :

7- جذب پرتوها:

تاج درختان “UVB” کمتری را نسبت به نور مرئی منعکس می‌کنند،‌ به علاوه بخش زیادی از آسمان را می‌پوشانند،‌ که سهم بیشتری از کل تشعشعات “UVB” از آن طریق به زمین می‌رسد. در سایه، درختان تشعشعات “UVB” از 55% تا 80% و نور مرئی را از 82 تا 85% کاهش می‌دهند.

8- جذب گرد و غبار:

گیاهان در بهبود آب و هوای یک شهر و پالایش گرد و غبار نقش بسیار مؤثری دارند، به طوری که توده گرد و غباری که به وسیله باد حمل می شود، در اثر برخورد با درختان به دلیل تقلیل سرعت باد و کاهش نیروی حمل و جابه جایی ذرات توسط درختان رسوب داده می شود.

9- تولید اکسیژن :

توازن اکسیژنی زمین که شرایط زیست را برای انسان مهیا کرده است از طریق تولید اکسیژن گیاهان و به ویژه درختان فراهم شده است. کاهش پوشش سبز زمین و جنگل ها نه تنها توازن اکسیژنی زمین را بر هم می زند بلکه موجب انباشته شدن دی اکسید کربن شده و خطر تغییرات وسیع آب و هوایی را تشدید می کند.

10- تولید فیتونسید:

بررسی های دانشمندان علم محیط زیست نشان می دهد که درختانی مانند گردو، کاج، نراد، بلوط، فندق، سروکوهی، اکالیپتوس، بید، افرا، زبان گنجشک و داغداغان از خود ماده ای به نام فیتونسید در فضا رها می سازند که برای بسیاری از باکتری ها و قارچ های تک سلولی و برخی از حشرات ریز اثر کشندگی دارد. در عین حال تولید چنین موادی توسط درختان بر روی انسان اثر فرح بخشی دارد.

11- تعدیل آب و هوا:

درختان با تعریق و تعرق خود نقش حساسی در کاهش دمای میکروکلیما و افزایش رطوبت نسبی هوا ایفا می کنند. دمای یک هکتار فضای سبز در مرداد ماه تا ۵/۴ درجه کمتر از فضای مجاور خالی از درخت است و به همین نحو رطوبت نسبی درون یک فضای سبز تا ۱۱% بیش از محیط خارج اندازه گیری شده است. با تعدیل دو پارامتر یاد شده، فضای سبز، میکروکلیمایی به وجود می آورد که آسایش فیزیکی مناسبی برای زیست انسان در پی دارد.

12- کاهش آلودگی صدا:

کیفیت کاهش صدا در درختان و درختچه های مختلف برحسب اندازه برگ، تراکم شاخ و برگ، نوع و بلندی درخت تفاوت دارد. ارتعاش امواج صوتی به وسیله برگ ها و شاخه های درختان جذب می شود، و حتی درختان در پخش و در هم شکستن صداها نیز مؤثرند. گیاهان همچنین باعث انکسار و انحراف صدا می شوند که این خاصیت به علت قابلیت انعطاف و نرمش و صاف بودن شاخ و برگ آنها می باشد. با کاشت کمربندهای سبز بین منابع صدا و مناطق مسکونی می توان از انتشار صداهای آلوده جلوگیری کرد.

13- کاهش آلودگی های گازی شکل هوا:

گیاهان از طریق تبخیر به تلطیف و پالایش هوا از برخی آلاینده ها کمک می کنند. همچنین گیاهان با ایجاد رایحه می توانند مستقیماً خنثی کردن بخارات بد بوی هوا مساعدت کنند. برگ‌ها گرد و غبار و دیگر ذرات معلق را جذب و جابه‌جا و هوای تنفسی ما را پاک می‌کنند. درختان هم‌چنین با اصلاح درجه حرارت هوا و ایجاد و یا تغییر جریان باد روی انتشارات آلاینده‌ها تاثیر می‌گذارند.

14- تقلیل میزان سرب:

درختان نقش مؤثری در جذب سرب هوای آلوده شهرها دارند و می توانند مناطق مسکونی و کانون های تمرکز انسانی را در برابر آن حفظ کنند. درختان علاوه بر جذب سرب، نقش مؤثری در جذب دیگر آلودگی ها از جمله ازن ایفا می کنند.

15- تشعشعات خورشید و درختان:

تاج درختان از جمله سطوحی است که دارای کمترین مقدار اشعه انعکاسی بود و بعد از محیط های آبی بیشترین مقدار اشعه تابشی را جذب می کند. تشعشعات خورشیدی چه به طور تابش مستقیم یا اشعه منعکس شده، به وسیله ایجاد حائل (درختان) و یا تقلیل میزان انعکاس قابل کنترل هستند. درختان به عنوان عوامل حائل به طور مؤثر می توانند در ایجاد فضای مطلوب زیستی به کار گرفته شوند و کنترل اشعه خورشیدی یکی از مهمترین ویژگی ها و کارکردهای درختان محسوب می شود.

16- تقلیل درجه حرارت:

گیاهان به طور عام و حتی پوشش جمعی، درجه ی حرارت هوا را، از طریق پخش نور خورشید و جذب اشعه ی تابشی و همچنین فرآیند تعریق و تبخیر، می توانند کاهش دهند.

17- تأثیر حفاظتی کمربندهای سبز (بادشکن های زنده)

کمربندی سبز بدون تردید در شهرها، در مناطق بادخیز، در مناطق صنعتی از نظر پالایش ذرات معلّق در هوا نقش بسیار مؤثری دارند و نسبت به سایر روش های تصفیه فنی ذرات معلق در هوا که توسط کارخانجات و یا به طور طبیعی در اثر گرد و غبار هوا و باد به وجود می آیند کاملاً برتری دارند. همچنین درختان موجب شکسته شدن و تقسیم شدن و یا تقلیل یافتن باد می شوند و از اثرات مخرّب آن می کاهند.

18- تاج بری یا برگاب:

درختان با جذب برگاب می توانند حرکت و جریان آب را در سطح غیرقابل نفوذ شهر کند کرده و راه افتادن آب در سطح شهر را به تاخیر بیندازند. سوزنی برگان تا ۴۰ درصد و پهن برگان تا ۲۰ درصد توانایی دارند که آب باران را گرفته و دوباره از طریق تبخیر به فضا برگردانند.

19- جلوگیری از سیلاب:

درختان با جذب برگاب از یک سو و هدایت آن به اندام های خود سبب کندی جریان های تند و سیلابی می شوند. سطح اندام های درختان از یک سو سرعت سیلاب ها را سه برابر کاهش می دهند و از هزینه های ساخت سیستم های هدایت جریان های سیلابی می کاهند.

20- جذب فون:

فضای سبز طبیعت بی جان شهرها را به سوی سیستم های طبیعی سوق داده و سبب جذب فون ویژه ای می شود که فضای بی روح آنها را قابل تحمل تر می کند.

21- کنترل ترافیک:

آرایش فضای سبز در محورهای درون شهری عاملی موثر در کنترل ترافیک به شمار می رود.

22- کنترل اقلیم شهر:

کنترل اقلیم با تعدیل اثرات خورشید، باد و باران تحقق می‌یابد. درجه حرارت هوا در مجاورت درختان به مراتب خنک‌تر از عرصه‌های بدون درخت است. هر چه درخت بزرگ‌تر باشد این تفاوت بیشتر است. جذب تشعشعات خورشیدی (امواج بلند) توسط درختان تفاوت درجه حرارت روز و شب را کاهش می‌دهد. هوا در زیر درختان در روز خنک‌تر و در شب گرم‌‌تر است.

منبع: fattahghasemi.blogfa.com