شهادت جهادگران
پزشکان مهمترین راه مقابله با این ویروس را قرنطینه شدن بیان کردند، تا از این طریق تماس افراد بیمار با اعضاء جامعه کاهش یابد و ویروس انتقال نیابد. بر همین اساس امروزه تعداد زیادی از مردم از ترس ابتلا به ویروس کرونا در خانه‌های خود نشستهاند و از خانه‌هایشان خارج نمی شوند، مسابقات فوتبال لغو، دانشگاه ها و مدارس تعطیل شد و همه این اقدامات برای مهار هرچه بهتر و سریعتر این بیماری است. اگرچه برخی از هموطنان این امور را رعایت نکردند و با سفر به شمال ایران، استان‌های شمالی را در وضعیت بحرانی قرار دادند. فرصت‌نشناسی این افراد علت اصلی بحرانی شدن وضعیت امروز استان گیلان و مازندران است.با وجود همه اقدامات درست و غلط که از سوی مردم و مسئولین صورت گرفته است، موضوعی که در این روزهای تلخ، بسیار اهمیت دارد، فعالیت کادر پرستاری و پزشکی بیمارستان‌ها است. کادر پزشکی در خط مقدم مبارزه با این ویروس قرار دارند و قربانیان شماره یک این بیماری هستند. کادر درمانی دلسوزانه پروتکل مراقبت‌ها و اقدامات لازم را با صبر و حوصله برای همه مراجعه‌کنندگان اجرا می‌کنند و خود را در معرض بیماری قرار می دهند.
کادر پرستاری و پزشکی بیمارستان‌ها با علم به اینکه تعدادی از همکارانشان به این ویروس مبتلا شدند و در بستر بیماری به سر می‌برند و تعدادی جان باختند، هرگز عرصه مبارزه را خالی نکرده‌اند. در روزهای گذشته خبر فوت پرستار جوان بیمارستان بهارلو مرحوم "رامین عزیزی‌فر" در بیمارستان مسیح دانشوری تهران انتشار یافت. او بعد از "نرجس خانعلی‌زاده" دومین پرستاری است که بر اثر این بیماری کرونا جان خود را از دست داده است. در جامعه پزشکی نیز دکتر مرحوم "کوچکی‌نیا" که در مرکز شماره یک شهرستان آستانه استان گیلان طبابت می‌کرد، دچار علائم اختلالات تنفسی شد و بعد از یک هفته بستری شدن، فوت کرد. دکتر "ایرج حریرچی" معاون محترم وزیر بهداشت و "محمدرضا قدیر" رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم دو نمونه دیگر از افراد مبتلایان به کرونا از جامعه پزشکی هستند که هفته‌های گذشته در میدان مبارزه با کرونا بودند و به همین علت مبتلا شدند و در بستر بیماری به سر می برند. این ابتلاء نشان از بسیج همگانی جامعه پزشکی تا بالاترین سطح برای مقابله با این بیماری است.
ملت ایران هرگز فراموش نخواهد کرد، در روزهایی که دست دادن و آغوش گرفتن عزیزترین عزیزان خارج از عرف شده است، کادر درمانی بیمارستان‌های جان خود را در طبق اخلاص قرار داده و به منظور مقابله و ریشه کن کردن این ویروس منحوس فعالیت شبانه روزی انجام می‌دهند. کادر پزشکی این روزها همچون فرشتگانی آسمانی در بیمارستان‌های کشور در حال پرستاری از بیماران آلوده به ویروس کرونا هستند. از خودگذشتگی و اخلاصی که این روزها از جامعه پزشکی مشاهده می شود، می‌توان مصداق عالی کار جهادی و همسنگ جهاد مدافعان وطن در دوران دفاع مقدس و پس از آن دانست، زیرا هر کسی که در خط مقدم مبارزه علیه هر تهدیدی علیه مردم مسلمان ایران قرار دارد یک جهادگر است. جهادگرانی که می‌دانند جانشان در خطر است اما به منظور سربلندی اسلام و امت اسلامی، مرگ را به سخره می‌گیرند.
حقوق فراموش شده
کار جهادی قابل وصف و بیان در نوشتار و گفتار نیست و پرستاران عزیز نیز در برابر این جهاد درخواست هیچ وجه مادی و شروط دیگر نکرده‌اند، اما این موضوع دلیل نمی‌شود که مسئولان در انجام وظیفه و تکلیف خود در برابر این قشر کوتاهی کنند، برطرف کردن کمبودها و گلایه های آنها حداقل کاری است که می‌توان از مسئولان در این روزها انتظار داشت. آنها باید بدانند پرستاران در ماه‌های گذشته گلایه هایی در برخی از امور داشته اند. در ذیل به برخی از این موارد اشاره مختصر می کنیم:1- طرح قاصد از جمله طرح‌هایی بود که اعتراض جامعه پرستاران را برانگیخت و حتی موجب اعتراض برخی از پرستاران شده بود. بر اساس این طرح پرستاران بالین نسبت به پایین بودن کارانه‌ها انتقاد داشتند و نکته جالب آنکه مدیران در نظرسنجی در خصوص اجرا یا عدم اجرای این طرح صورت دادند، اما در نظرسنجی بدنه پرستارای نقشی نداشت. به گفته «سیدجواد توکلی» عضو هیات مدیره نظام پرستاری مشهد با توجه به تغییرات اعمالی در طرح قاصدک مبلغ کارانه پرستاران و پرسنل درمانی کاهش چشمگیری داشته است و تاخیر ۱۴ ماهه در پرداخت کارانه باعث اعتراض پرستاران شده است.
از طرف دیگر با دستور مسئولان دانشگاه، پرسنل ستادی کارانه‌ای ثابت در حدود ۸۰۰ هزار تومان و با تأخیر ۲ تا ۴ ماهه دریافت می‌کنند که در مقایسه با پرستاران چند برابر محسوب می‌شود. فقط ۳۰ درصد از درآمد بیمارستان ها به پرستاران، کمک‌بهیاران، نیروهای خدماتی و اداری و نیروهای ستادی تعلق می‌گیرد، که به نسبت کل درآمد و تعداد زیاد قشر درمانی مبلغی ناچیز است.
2- انجام نشدن تعرفه خدمات پرستاری دیگر گلایه پرستاران می باشد. این طرح در سال 1384 تقدیم مجلس شد و در تاریخ ۶ تیر ماه سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس رسید و مقرر شد که سازمان نظام پرستاری به اتفاق وزارت بهداشت و درمان و وزارت رفاه و تأمین اجتماعی، آیین نامه اجرایی این قانون را تعیین کنند. «سید احمد موسوی» عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری کشور در همان زمان اعلام کرد: امید است در آینده شاهد اقتدار بیشتر حرفه پرستاری در همه ابعاد بوده و بعد از انجام این قانون، سهم پرستاران از درآمدهای بیمارستانی متناسب با زحماتی که انجام می‌دهند، پرداخت شود. ولی تا به امروز که 12 سال از آن می گذرد، اجرائی نشده است و پرستاران از کوتاهی های صورت گرفته بسیار گلایه مند هستند.
3- استفاده از پرستاران شرکتی در بیمارستان‌ها دیگر اقدام آزار دهنده برای پرستاران است. پرستار آقای «مصطفی کاکو» در این خصوص می‌گوید: امروزه در اکثر بیمارستان‌ها پرستاران استخدام شرکت‌ها هستند. یعنی حقوق ماهیانه آنها در اختیار شرکت‌ها قرار می‌گیرد و وضعیت مناسبی در دریافت‌ها ندارند و حتی به آنها حق لباس تعلق نمی‌گیرد. در حالی که بیمارستان‌ها می‌توانند به صورت پیمانی و رسمی آنها را جذب کنند.
