تمریناتم را با هماهنگی سرمربی تیم ملی انجام می دهم
وی افزود: من در باشگاه خصوصی و زیر نظر مربی خصوصی تمرین می کنم. از شرایط و از کار مربی ام رضایت دارم. ضمن اینکه تمریناتم را با مربیان تیم ملی و آقای نصرآزادانی هماهنگ هستیم. از نحوه ی تمریناتم برای مربیان تصویر ارسال می کنم و باهمدیگر ارتباط داریم. گروه مجازی که با بچه های تیم ملی داریم، مربی تیم ملی برنامه های هراردو را برای ما می گذارند و من نیز طبق همان برنامه کارم را با مربی خصوصی ام پیش می برم. گاهی البته تلفیقی از برنامه ی مربی تیم ملی و مربی خصوصی ام را اجرا می کنم. در هر صورت هدف این است که بتوانم خودم را در شرایط خوبی حفظ کنم.
هیات تیراندازی استان اصفهان خبری از من نمی گیرند
بانوی اصفهانی تیم ملی تیراندازی ایران تصریح کرد: با فدراسیون تیراندازی هماهنگ هستم و در ارتباطیم اما هیات تیراندازی استان پیگیرکارهای من نیست. هیچ وقت نبوده است. باشگاهی که تمرین می کنم خصوصی است و اصلا ربطی به هیات استان ندارد. به همین دلیل است که آنها خبری از من ندارند و اگر واقعیت را بخواهید من هم خیلی سراغشان نمی روم. اوایل کار که محدودیت بود، فدراسیون برای من ساچمه می فرستاد و تمرین می کردم. چون در اصفهان زمین 25 متر برای تیراندازی نداریم، تمام تمریناتم با تفنگ بادی است و فقط ساچمه می فرستند. الان نمی دانم که در تمرینات تیم ملی مشکل فشنگ دارند یا نه؛ باید از بچه هایی که در اردو هستند، بپرسید اما همیشه این مشکل بوده است. بحث کمبود فشنگ برای یک روز و یک هفته و یک ماه و یک سال قبل نیست. الان نمی دانم بچه ها در آزادی دارند با چه کیفیتی تمرین می کنند را نمی دانم اما کیفیت تمریناتم خوب است و رضایت دارم.
سردرگمی و بلاتکلیفی آزار دهنده است
گلنوش سبقت الهی در خصوص مهمترین مسابقه ی پیش روی خودش گفت: مسابقات بین المللی را که اصلا هیچ کسی نمی داند کِی و چه موقعی برگزار می شود. این سردرگمی و بلاتکلیفی آزاردهنده است و واقعا این وضعیت برای همه یکی است. اگر برنامه ای باشد، ورزشکار برنامه ی تمرینی و تمام کارهایی که باید برای آمادگی اش باشد را می تواند هماهنگ کند. به همین دلیل مجبوریم با تمرینات مداوم آمادگی خود را حفظ کنیم تا هر موقع زمان برگزاری مسابقات بین المللی اعلام شد، بتوانیم با شرایط خوب حضور پیدا کنیم. قرار است فدراسیون تیراندازی 2 هفته ی دیگر مسابقات آزاد را در فدراسیون برگزار کند. متاسفانه لیگ هم نداریم. فدراسیون برای برگزاری مسابقات آزاد لیست داده است اما نمی دانم چند تیرانداز در آن شرکت می کنند. ظاهرا گفته اند افراد دارای رنکینگ داری که در لیست هستند فقط می توانند در این مسابقات حاضر شوند.
وی در پاسخ به این سوال که چطور انگیزه ی خودش را برای حفظ آمادگی، بالا نگه داشته است، خاطرنشان کرد: شرایطی که در آن هستیم، خاص است و جز تمرین کردن و حفظ آمادگی راهی نداریم. از اسفندماه سال قبل که مسابقات کنسل شد و هرچقدر روبه جلو آمدیم، بازهم خبری از برگزاری رقابت های بین المللی نشد. به خاطر این مسئله خیلی روی داشتن انگیزه مانور نمی دهم و برای من اهمیتی ندارد. به نظرم باید ورزشکار فقط در این شرایط ثبات تمرینی داشته باشد و هرروز بهتر از قبل تمرین کند. مهم نیست که انگیزه هست یا نه، باید تمرین کنم و آمادگی ام را حفظ کنم. راستش را بخواهید دوهفته ی اولی که در فروردین برای اولین بار اعلام شد که قرنطینه شویم، مثل تمام ورزشکاران و مردم برای من هم سخت گذشت. مشخص نبود که چه اتفاقی می افتد. مسابقات پشت سرهم کنسل شدند و به زمان دیگری افتادند که هنوز هم مشخص نیست. چرا من هم دچار یاس و ناامیدی شدم.
دکمه ی انگیزه ام را خاموش کرده ام و فقط به المپیک فکر می کنم
بانوی ملی پوش تیراندازی ایران بابیان اینکه هدفش کسب سهمیه ی المپیک است، افزود: بعد از اینکه مسابقات یکی پس از دیگری به تعویق افتادند، دیگر دکمه ی انگیزه را خاموش کرده ام و نیروی محرکه ام برای تمرین کردن انگیزه نیست. خیلی برای من فرقی نمی کند که مسابقه ای در پیش باشد یا نه. سعی می کنم فقط تمرین و تمرین کنم.هدف اصلی من المپیک است و تلاشم را می کنم که سهمیه را بگیرم. من فقط دنبال تمرین کردن هستم و دنبال این نیستم که وقتی صبح ها از خواب بلند می شوم بگویم باید انگیزه داشته باشم و تمرین کنم. سعی می کنم ثبات تمرینی ام را حفظ کنم حالا چه انگیزه باشد یا نه. مطمئنم هرکسی که تلاش می کند و سختی می کشد، جایی به هدفش می رسد و من هم سعی می کنم با تلاش و تمرین و پشت کار به هدفی که در سر دارم، برسم.
دوست دارم به روزهای قبل از کرونا برگردم
گلنوش سبقت الهی در پایان گفت: امیدوارم هرچه زودتر از دست این بیماری راحت شویم. شرایط برای همه سخت شده است. خیلی ها نمی توانند و امکان این را ندارند که باشگاه بروند. در منزل هم نمی شود هر ورزشی را انجام داد. امیدوارم خیلی زود به روزهایی برگردیم که در آن بودیم. خیلی دوست دارم به روزهایی برگردیم که اردوهای ما پشت سرهم بود و پی در پی مسابقات می رفتیم. آن موقع این قدر اردوها زیاد بود و خسته می شدیم که می گفتیم کِی این مسابقات تمام شود و بتوانیم کمی استراحت کنیم. در این مدت این قدر نتوانستیم تمرین گروهی کنیم و اردو برویم که دوست دارم هرچه زودتر این اتفاق بیافتد و دور هم جمع شویم. انشالله هرچه زودتر همه از این بیماری خلاص شوند. ورزشکاران بتوانند دوباره به روزهای عادی برگردند و فقط تمرکز خود را روی کارشان بگذارند. برای ورزشکاران سخت است که در این شرایط فقط تمرین کنند. همان طور که می دانید مسابقات لیگ اکثر رشته ها برگزار نمی شود. مسابقات لیگ یک راهی بود برای درآمد ورزشکاران که متاسفانه به دلیل برگزار نشدن مسابقات، این درآمد قطع شده است. بیشتر ورزشکاران از جیب خودشان هزینه می کنند و این مسئله کار را بیشتر سخت می کند. امیدوارم حداقل در این شرایط بتوانیم آمادگی خود را حفظ کنیم و در رویدادهای بین المللی بتوانیم نتیجه بگیریم.
