عبادت و فروع دین
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اِنَّ الشَّيْطانَ ذِئْبُ الاِْنْسانِ كَذِئْبِ الْعنَنَمِ يَأْخُذُ الشّاةَ القاصِيَةَ وَ النّاحِيَةَ فَاِيّاكُمْ وَ الشِّعابَ وَ عَلَيْكُم بِالْجَماعَةِ وَ العامَّةِ وَ الْمَسْجِدِ؛
شيطان گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميش هاى دور افتاده و كناره گير را مى گيرد. پس، از دسته بنديها (گروه گرائى و خط بازى) بپرهيزيد و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومى و مسجد.
كنزالعّمال / ج 7 / ص 581 / حديث 20355
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اِذا كانَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ كانَ عَلى كُلِّ بابٍ مِنْ اَبْوابِ الْمَسْجِدِ مَلائِكَةٌ يَكْتُبُونَ الْأَوَّلَ فَالْأَوَّلَ فَاِذا جَلَسَ الاِْمامُ طَوُّوا الصُّحُفَ وَ جاؤُوا يَسْتَمِعُونَ الذِّكْرَ؛
وقتى روز جمعه فرا مى رسد بر هر درى از درهاى مسجد فرشتگانى نشسته اند و نام مردم را به ترتيب ورود، اوّل و دوّم و سوّم... مى نويسند تا آنگاه كه امام جمعه در جايگاه خود قرار گرفت پرونده ها را پيچيده و براى شنيدن ذكر (خطبه ها) مى نشينند.
مستدرك الوسائل / ج 6 / ص 38
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
مِنَ اغْتَسَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ مَسَّ مِنْ طيبِ اِمْرَأَتِهِ ـ اِنْ كانَ لَها ـ وَ لَبِسَ مِنْ صالِحِ ثِيابِهِ ثُمَّ لَمْ يَتَخَطَّ رِقابَ النّاسِ وَ لَمْ يَلْغَ عِنْدَ الْمَوْعِظَةِ كانَ كَفّارَةً لِما بَيْنَهُما وَ مَنْ لَغى وَ تَخَطّى رِقابَ النّاسِ كانَتْ لَهُ ظُهْرا؛
هر كسى كه روز جمعه غسل نموده و از عطر همسر خود ـ چنانچه خودش عطر نداشته باشد و او داشته باشد ـ استفاده نمايد و از لباسهاى مناسب خود بپوشد و به هنگام عبور از صف هاى نماز جمعه پاى بر روى لباس و سر و دوش مردم نگذارد و در وقت خطبه هاى نماز سخن نگويد، نماز جمعه او كفّاره گناهان او در فاصله دو نماز جمعه مى باشد، ولى اگر در بين خطبه ها حرف بزند تنها به جاى نماز ظهر او محسوب مى شود.
بحار الانوار / ج 89 / ص 212
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
ان الله فرض علیکم الجمعة فمن ترکها فى حیاتى او بعد موتى استخفافا بها او جحودا لها فلا جمع الله شمله و لا بارک له فى امره. الا و لا صلاة له الا و لا زکاة له الا و لا حج له الا و لا صوم له الا و لا بر له حتى یتوب؛
خداوند نماز جمعه را بر شما واجب فرموده است، هر كس در حيات و يا در ممات من به خاطر سبک شمارى و يا انكار، آن را ترک نمايد، خداوند كار او را به سامان نكند و بر زندگى او بركت ندهد. آگاه باشيد نماز او، زكات او، حج او و روزه و اعمال خير او مقبول نيست مگر اين كه توبه كند.
وسائل الشيعه / ج 5 / ص 7