عبادت و فروع دین
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لا یَكُونُ الْعَبْدُ عابِداً لِلّهِ حَقَّ عِبادَتِهِ حَتّی یَنْقَطِعَ عَنِ الْخَلْقِ كُلِّهِمْ، فَحینَئِذ یَقُولُ: هذا خالِصٌ لی، فَیَقْبَلُهُ بِكَرَمِهِ؛
بنده ای به حقیقت عبادت در برابر خداوند آن گونه كه حق عبادت اوست، نمی رسد مگر آن كه از همه قطع امید كند- و تنها امیدش خدای یكتا باشد- در یك چنین حالتی خداوند گوید: این عمل خالصانه برای من است و آن را مورد قبول و عنایت خود قرار می دهد.
بحارالأنوار، ج 70، ص 111، ح 14
امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتَى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اش نيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او را به ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و در سرانجام كار من مى انديشد.
محاسن، ج 1، ص 72.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ رَجُلاً سَأَلَهُ [ أي عَلِيّا عليه السلام ] أن يَدعُوَ اللّه َ لَهُ أن يَرزُقَهُ في دَعَةٍ ، فَقالَ: لا أدعو لَكَ ، اُطلُب كَما اُمِرتَ . وقالَ: يَنبَغي لِلمُسلِمِ أن يَلتَمِسَ الرِّزقَ حَتّى يُصيبَهُ حَرُّ الشَّمسِ ؛
مردى از او [= حضرت على عليه السلام] خواست كه براى وى از خداوند روزى در عين رفاه را طلب كند . امام فرمود: «برايت دعا نمى كنم . همان گونه كه خداوند فرمانت داده ، در پى روزى برآ» . و فرمود: «مسلمان را سزاوار نيست كه روزى بخواهد ، مگر آن كه گرماى آفتاب بر وى بتابد» .
دعائم الإسلام: 2 / 14 / 3 ، عوالي اللآلي: 3 / 193 / 3 و4 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... تذكرون الله عز ذكره فيه بالصيام والعبادة والذكر لمحمد و آل محمد، فان رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) اوصى اميرالمؤمنين ان يتخذ ذلك اليوم عيدا، و كذلك كانت الانبياء تفعل، كانوا يوصون اوصيائهم بذلك فيتخذونه عيدا.
در روز عيد غدير، خدا را با روزه و عبادت و ياد پيامبر و خاندان او يادآورى كنيد، زيرا رسول خدا به اميرالمؤمنين سفارش كرد كه آن روز را عيد بگيرد، همين طور پيامبران هم به جانشينان خود سفارش مى كردند كه آن روز را عيد بگيرند، آنان هم چنين مى كردند.
وسائل الشيعه 7: 327، ح 1.
حسن بن راشد گوید از امام صادق علیه السّلام سوال کردم: آیا مسلمانان به جز آن دو عید (عید قربان و عید فطر)، عید دیگرى هم دارند؟ حضرت فرمودند:
نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و اى یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنین(علیه السّلام) فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغى لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوة على محمد و آله فیه و تتبرا الى الله، ممن ظلمهم،فان الانبیاء کانت تامر الاوصیاء بالیوم الذى کان یقام فیه الوصى ان یتخذ عیدا.
بله ای حسن، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است؟ فرمودند: روزى که امیرمؤمنان به عنوان پرچمدار مردم منصوب شد. گفتم: فدایت شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمودند: روزه بگیر و درود برمحمد و آل او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوى، زیرا پیامبران به جانشینان دستور مى دادند که روزى را که جانشین انتخاب مى شود، عید بگیرند.
مصباح المتهجد: 680.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... و انه اليوم الذى اقام رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) عليا(علیه السّلام) للناس علما و ابان فيه فضله و وصيه فصام شكرا لله عزوجل ذلك اليوم و انه ليوم صيام و اطعام و صلة الاخوان و فيه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشيطان.
عيد غدير، روزى است كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) على(علیه السّلام) را بعنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضيلت او را در اين روز آشكار كرد و جانشين خود را معرفى كرد، بعد بعنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه دارى و عبادت و طعام دادن و به ديدار برادران دينى رفتن است. آنروز روز كسب خشنودى خداى مهربان و به خاك ماليدن بينى شيطان است.
وسائل الشيعه 7: 328، ضمن حديث 12.