عضویت العربیة English
پنجشنبه، 1 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
امام حسین علیه‌السلام
امام حسین علیه السلام روزى به دستشویى مى‏رفت که لقمه ‏اى نان در بیرون دیدند. به غلام شان سپردند و فرمودند تا بعد از آمدن به ایشان بدهد. حضرت بعدا از او خواست و غلام گفت خوردم، حضرت فرمودند: تو آزادى، زیرا جدّم فرمود:
وَ لَمْ اَکُنْ استَعْبِدُ رَجُلاً اَعْتَقَهُ اللّهُ مِنَ النّارِ.
هر کس لقمه نانى را پیدا کند و پاک کرده بخورد هنوز نان به شکمش نرسیده خدا او را از آتش جهنم رها مى‏ کند
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 624، بحارالانوار ج 66، ص 433
راشد بن ابى روح انصارى گوید:
کانَ الْحُسَیْنُ علیه‏ السلام یَجیى‏ءُ إلى رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَهُوَ ساجِدٌ، فَیَتَخَطَّى الصُّفُوفَ حَتّى یَأْتِىَ النَّبِىَّ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فَیَرْکَبُ ظَهْرَهُ، فَیَقُومُ رَسُولُ اللّهِ صلّى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله وَقَدْ وَضَعَ یَدَهُ عَلى ظَهْرِ الْحُسَیْنِ علیه‏ السلام وَ یَدَهُ الاُْخْرى عَلى رُکْبَتِهِ حَتّى یَفْرَغَ مِنْ صَلاتِهِ.
وقتى که پیامبر اکرم صلّى ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله در حال سجود بود، حسین علیه‏ السلام از پشت صفها مى‏آمد و به پشت پیامبر سوار مى‏شد و حضرت موقع بلند شدن از سجده یک دستشان را به پشت امام حسین علیه‏ السلام و دست دیگرشان را بر زانوى خویش مى‏گذاشتند تا از نمازشان فارغ مى‏شدند.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 7، سلیم بن قیس ص 172
از دعاهاى امام حسین علیه‏ السلام این بود که:
اَللّهُمَّ ارْزُقْنىِ الرَّغْـبَةَ فِى‏الاْخِرَةِ، حَتّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذلِکَ فى قَلْبى بِالزَّهادَةِ مِنّى فى دُنْیاىَ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى بَصَرا فى أمْرِ الاْخِرَةِ حَتّى أَطْلُبَ الْحَسَناتِ شَوْقا، وَاَفِرَّ مِنَ السَّیِّئاتِ خَوْفا یارَبِّ.
خدایا! شوق به آخرت عطایم کن تا از بى‏ رغبتی ام به دنیا صدق آن را بشناسم. خدایا! چشم بصیرت در امر آخرت روزی ام فرما تا با شوق دنبال خوبیها رفته و از گناهان گریزان شوم.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 809
امام حسین علیه‏ السلام حجرالاسود کعبه را مى‏گرفت و با خدا این گونه نیایش مى‏کرد:
إِلهى أَنْعَمْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى شاکِرا، وَأَبْلَیْتَنى فَلَمْ تَجِدْنى صابِرا، فَلا أَنْتَ سَلَبْتَ النِّعْمَةَ بِتَرْکِ الشُّکْرِ، وَلاأَدَمْتَ الشِّدَّةَ بِتَرْکِ الصَّبْرِ. إِلهى ما یَکُونُ مِنَ الْکَریمِ إِلَّا الْکَرمُ.
خدایا نعمتم دادى و سپاسگزارم نیافتى و مبتلایم کردى و شکیبایم نیافتى، اى خداى مهربان! نه با ناسپاسى من نعمتت را گرفتى و نه با بى‏صبرى من بلاى خود را پیوسته فرستادى، پروردگارا! از کریم جز بزرگوارى سر نزند.
موسوعة کلمات الامام الحسین علیه‏ السلام ص 791
انس گوید: نزد امام حسین علیه‏ السلام بودم که کنیزى با دسته گلى وارد شده و سلام کرد، حضرت فرمودند: تو در راه خدا آزادى، عرض کردم: او دسته گلى بى‏‌مقدار هدیه آورد و تو او را آزاد مى‏‌کنىد؟ حضرت فرمودند:
کَذا أَدَّبَنَا اللّهُ، قالَ‏اللّهُ تَعالى: «وَإذا حُیّیتُمْ بَتَحِیـَّة ٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها اَوْ رُدُّوهاوَکانَ أَحْسَنُ مِنْها عِتْقـَها» [نساء 86]
خدا این گونه ما را ادب کرده است، خدا مى‌‏فرماید: زمانى که به شما هدیه‏‌اى دادند (یا سلام دادند) بهتر از آن هدیه کنید یا مثل آن، و بهتر از آن، آزادیش بود.
کشف الغمه ج 2 ص 31
سید بن طاووس گوید: دعاى امام حسین علیه‏ السلام در صبح و عصر چنین بود:
بِسْمِ‏اللّه‏ ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، بِسْمِ‏اللّه‏ ِ وَبِاللّه‏ ِ وَ مِنَ‏اللّه‏ ِ وَ اِلَى اللّه‏ ِ وَ فى سَبیلِ اللّه‏ ِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ‏اللّه‏ ِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّه‏ ِ وَ لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ ِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْلَمْتُ نَفْسى اِلَیْکَ وَ وَجَّهْتُ وَجْهى اِلَیْکَ وَ فَوَّضْتُ اَمْرى اِلَیْکَ. اِیّاکَ اَسْأَلُ الْعافِیَةَ مِنْ کُلِّ سُوءٍ فىِ‏الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ.
بنام خداوند بخشنده مهربان، به نام خدا و براى خدا، و از خدا و به سوى خدا، و در راه خدا و بر آیین رسول خداست (سیرمن) و بر خدا توکل کردم و هیچ قدرت و توانى جز به وسیله حق تعالى نیست. بار الها من خود را به تو مى‏سپارم، و روى خود را به سوى تو مى‏دارم و کارم را به تو وامى‏گذارم و رستگارى از هر بدى دنیا و آخرت را تنها از تو مى‏طلبم.
مهج الدعوات 157، بحار 86: 313 ح 65
کفعمى گوید: دعاى امام حسین علیه‏ السلام بعد از نمازهاى واجب این گونه بود:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسأَلُکَ بِکَلِماتِکَ وَ مَعاقِدَ عَرشِکَ وَ سُکّانِ سَماواتِکَ وَ اَرضِکَ وَ اَنبیائِکَ وَ رُسُلِکَ أَنْ تَستَجیبَ لى، فَقَدْ رَهَقَنى مِنْ أَمرى عُسراً فَأَسألُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ لى مِن عُسرى یُسراً.
خدایا از تو مى‏خواهم: به حرمت کلماتت و بندهاى عرشت و ساکنان آسمانها و زمینت و پیامبران و رسولانت، مرا اجابت کنى که کارم به سختى رسیده است، پس از تو مى‏خواهم بر پیامبر و آلش درود فرستى و سختى در امور مرا به آسانى تبدیل گردانى.
مصباح کفعمى: ص 405
پیامبر اکرم صلّى الله عليه و آله فرمودند:
أمّا الحُسَينُ فَإنَّهُ مِنّي وَهُوَ ابني وَوَلَدي وَخَيرُ الخَلقِ بَعدَ أخيهِ وَهُوَ إمامُ المُسلِمينَ وَمَولى المُؤمِنينَ وَخَليفَةُ رَبِّ العالَمينَ وَغياثُ المُستَغيثينَ وَكَهفُ المُستَجيرينَ وَحُجَّةُ اللّه عَلى خَلقِهِ أجمَعينَ وَهُوَ سَيِّدُ شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ وَبابُ نَجاةِ الاُمَّةِ أمرُهُ أمري وَطاعَتُهُ طاعَتي مَن تَبِعَهُ فَإنَّهُ مِنّي وَمَن عَصاهُ فَلَيسَ مِنّي؛
امّا حسين ، او از من است . او پسر من و زاده من است و بهترين انسانها پس از برادرش مى باشد . او امامِ مسلمانان است و مولاىِ مؤمنان و خليفه پروردگار جهانيان و ياورِ ياريخواهان و پناهِ پناهجويان و حجّت خداوند بر همه خلق او . او سرور جوانان بهشت و دروازه نجات امّت است . فرمان او فرمان من است ، و اطاعت از او اطاعت از من ، هركه از او پيروى كند از من است و هركه نافرمانى او كند از من نيست .
امالي صدوق: 101