خواننده‌ي اين خط کهن‌سال شاعر : امير خسرو دهلوي زين گونه نمود صورت حال خواننده‌ي اين خط کهن‌سال با همره‌ي عشق در عدم رفت کان بت چو ازين سراي غم رفت برداشت به نوحه...

آمد چو خزان به غارت باغ شاعر : امير خسرو دهلوي بنشست به جاي بلبلان زاغ آمد چو خزان به غارت باغ در ريختن آمد از سر شاخ هر غنچه که جلوه‌کرد گستاخ مالنده چنار، دست در...

گوينده‌ي اين حديث زيبا شاعر : امير خسرو دهلوي زين گونه نگاشت روي ديبا: گوينده‌ي اين حديث زيبا چون در غم دوست ماند بي‌تاب کان زهره‌ي شب نشين بي‌خواب با ناله و آه سرد...

ما هيچ کسان کوي ياريم شاعر : امير خسرو دهلوي ما سوختگان خام کاريم ما هيچ کسان کوي ياريم هر چند لباس ژنده پوشيم چو گل ز خوشي به خنده کوشيم با زاغ و زغن هم آشيانيم ...

گوينده چنين فگند بنياد شاعر : امير خسرو دهلوي کان لحظه کزان غريب ناشاد گوينده چنين فگند بنياد آن کشته به خواب بي خودي خفت معشوق عزيز، روي بنهفت تا از شب تيره رفت پاسي...

بازم غم عشق در سر افتاد شاعر : امير خسرو دهلوي بنياد صبوريم بر افتاد بازم غم عشق در سر افتاد خود را به وبال من گرو کرد باز اين دل خسته درد نو کرد کز عقل نشان نماند...

چون بر سر چرخ لاجوردي شاعر : امير خسرو دهلوي خورشيد نهاد رو به زردي چون بر سر چرخ لاجوردي برداشت ز فرق دوست سايه معشوقه‌ي آفتاب پايه عذري به هزار لطف درخواست بر...

افسانه سراي شکرين گفت شاعر : امير خسرو دهلوي ز الماس زبان، گهر چنين سفت: افسانه سراي شکرين گفت بودي همه وقت دل شکسته کان گوشه نشين روي بسته گشتي همه شب چو ماه بر بام...

يک روز، به گاه نيم روزان، شاعر : امير خسرو دهلوي کانجم شد از افتاب سوزان يک روز، به گاه نيم روزان، در سايه خزان به پشت کوزي گردون ز حرارت تموزي تفسيده زمين و آسمان...

چون نافه گشاد باد نوروز شاعر : امير خسرو دهلوي بشکفت بهار عالم افروز چون نافه گشاد باد نوروز آراست، گلوي گل، حمايل از شبنم گوهرين شمايل لرزنده شد از نسيم نوروز ...