دیشب از کنج خلوت میکده فرشته ای از عالم غیب ندا در داد که:باده بنوش که گناه این کار مورد بخشایش پروردگار واقع می شود و او آن را می بخشد.

هنگام سحر از فرشته ی عالم غیب مژده ای به گوشم رسید که روزگار شاه شجاع است، پس بی پروا و بی ملاحظه شراب بنوش.

خدایا!این گل زیبا و تازه شکفته ی شاداب و خندان را که به من سپردی، از چشم زخم حسودان به تو می سپارم.خدایا!این معشوق دلربا و خندان را که چند صباحی با من بوده، اکنون در برابر پیشامدهایی که ممکن است موجب آزار...

هنگامی که باد صبای بیمارگون و خسته جان در زلف زیبا و خوشبوی یار من پیچ و تاب پدید آورد و در لابلای حلقه های آن پیچیدن گرفت، هر عاشق دلشکسته از بوی دلاویز آن نشاط تازه ای یافت.

شیراز و طبیعت خرّم و هوای متعدل آن چه نیکوست.خدیا!این سرزمین را از خطر نابودی حفظ کن.

شراب تلخی می خواهم که قدرت مستی اش چنان باشد که پهلوانان را هم از پای در می آورد تا به این وسیله لحظه ای از دنیا و گرفتاری های آن آسوده خاطر باشم.

همه ی دل مشغولی و فکر و ذکر بلبل این است که گل یارش باشد و از آنجا که عاشق صادقی است به منتهای آرزوهای خود، رسیده، اما از سوی دیگر، گل مانند همه ی معشوق ها راحت نمی نشیند و تنها در این اندیشه است که چگونه...

باغبان، آرزوهای بزرگ در سر دارد و می خواهد برای مدت اندکی با گل سرخ همنشین باشد، پس باید چون بلبل بر جفای خار دوری و هجران، یعنی مشکلات روزگار، صبر و شکیبایی کند.

ای صوفی!از زندگی و زیبایی های آن لذت ببر و بهره ای داشته باش و این لباس پاره پاره ی نشان فقر و زهد را دور بیانداز.این زهد و پرهیز ظاهری و آزار دهنده را رها کن و با شراب گوارا و خوش طعم، خوش و شاد باش.

در فصل شکوفایی شقایق که دشت و دمن به رنگ سرخ در می آید، جام شراب بگیر و به دور از هر گونه ریا و تظاهر بنوش و همراه با بوی دل انگیز گل سرخ در نسیم خوش بهاری نفس بکش و همنشین آن باش.