در سال‌های اخیر نابرابری‌های اجتماعی در دسترسی به فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی همچنان پایدار باقیمانده و هیچ نشانی از کاهش این نابرابری ها حتی در ثروتمندترین کشورها مانند ایالات متحده.

در این مقاله، جهان وطن‌ترین جوامع، شامل جوامع دارای پایین‌ترین میزان موانع داخلی و خارجی در دسترسی به اطلاعات

روزنامه‌ها و مجلاتی که مقالات و گزارش های منتقدانه نسبت به حکومت چاپ می کنند و همچنین شبکه دولتی SABC، اکنون خیلی مستقل تر از زمان آپارتاید هستند.

رادیو موج - کوتاه خارجی، منبع عمده کسب اطلاعات در مورد جهان بیرونی و رخدادهای داخلی محسوب می شد.

نابرابری‌های دسترسی به اطلاعات به دلایل متعددی، مهم تلقی می گردد. ما در این مقاله، بر این امر متمرکز می شویم که چگونه ‌این نابرابری‌ها، اثر ارتباطات جهانی بر تغییر فرهنگی را تحت تأثیر خود قرار می دهند.

تحقیقات پراکنده نیز نابرابری های مشابهی را در دیگر کشورها کشف کرده اند، اما همچنان، باید دید که آیا این یافته ها منعکس کننده یک «الگوی عمومی» هستند.

پروژه‌های نوآورانه، مانند توزیع لپ تاپ‌ها ، رادیوهای بادی رایگان و چراغ قوه‌های خورشیدی، این مشکلات توسعه‌ای اساسی را حل نخواهند کرد.

کشورهای فقیر در حال توسعه، میزان اتصال به تلفن را گسترش داده اند، اما، آنها از پایه خیلی پایین شروع کردند و «شکاف مطلق» بین کشورهای فقیر و غنی طی سه دهه اخیر رشد کرده است.

داده‌های بین المللی، سودمندترین برآوردها را در مورد روندها در طول زمان و مقایسات بین کشورها و مناطق جهان، فراهم می آوردند.

شواهد موجود در مورد توزیع (پراکندگی) کاربران اینترنت، نشان می دهد که شکاف نسبی بین جوامع فقیر و غنی در سطح جهان در سالهای اخیر، گسترده شده است.