صبح زیبای یک روز بهاری آغاز شده و ابر بر آسمان خیمه زده است؛ پس ای دوستان همدل!شراب صبحگاهی را بیاورید و از آن بنوشید تا خماری و دردسر دیشب از بین برود و دوباره پر نشاط شوید.

ای معشوقی که ماه زیبا، نور خود را از چهره ی تابان تو گرفته است و آب و رنگ و اعتبار زیبایی نیز به واسطه ی خوبی های توست.

دیشب، پیر ما از مسجد سوی میخانه آمد؛ شاید او قصد دارد که ما سالکان را از اعمال و عبادات ظاهری به اعمال و عبادات باطنی توجه دهد.ای همرهان!بعد از این تدبیر کار ما چیست؟ در مسجد بمانیم یا به پیروی از پیر...

تفسیر بهار فرا رسید و بار دیگر بوستان، طراوت دوره ی جوانی را پیدا کرد و مژده ی شکفتن گل به بلبل خوش آواز رسید.ای عاشق!اکنون که در نشاط جوانی هستی، فرصت را غنیمت شمار و عشق بورز.

ای ساقی برخیز و در میان عاشقان، جام شراب را به گردش درآور تا از آن بنوشیم و مست شویم و غم و اندوه روزگار را به فراموشی بسپاریم و فقط به تو بیندیشیم.

ای صوفی و پشمینه پوش ریا کار!بیا و زلالی و پاکی جام شراب عشق را ببین تا در آن، پاکی شراب سرخ رنگ را ببینی و هم چنین ناپاکی خویش را آشکارا مشاهده نمایی.

کیست که پیام مرا به هم نشینان و بندگان خاص درگاه معشوق برساند که آنان در مقام انس و صحبت با معشوق به او بگویند که:به شکرانه ی این پادشاهی و حکومت بر قلب های عاشقان که داری، این عاشق بیچاره و زار خود را...

ای صاحبدلان!سختی های راه عشق و ناز و کرشمه های معشوق، رازهای درونی و اسرارم را برملا ساخته و دلم را از من گرفته است؛ محض رضای خدا فکری به حال من کنید تا دل از دست رفته ام را بازیابم.

ای باد صبا -که پیام آور معشوق هستی -پیام ما را به آن یار هم چون آهو خوش قد و قامت برسان و بگو که تو ما را در کوه و بیابان آواره کرده ای، پس نظر لطفی به ما بنما و ما را از این هجران و دوری نجات ده.

اگر آن معشوق زیباروی، نسبت به این عاشق زار خود لطف و مرحمت و عنایت کند و مرا نیز در زمره ی شیفتگان خاصش قرار دهد، من در مقابل آن خال سیاهش، تمام این دنیا و آن دنیا را می بخشم و فدایش می کنم.[سمرقند، مرکز