بهره گیری پیامبران علیهم السلام از این دو ابزار (انذار و تبشیر) تلویحا اشاره دارد به اینکه مردم اصولا با بیم و امید یا وعده و وعید برانگیخته می شوند.

انذار و تبشیر شیوه‌های آگاهی دادن به مردم در مورد پاداش و کیفر الهی رفتارهای آنان است. با این همه به نظر می رسد قرآن کریم پاداش و کیفر را، به ویژه در قیامت نه به عنوان پیامد رفتار که به عنوان ظهور واقعی...

آیاتی که دربردارنده واژه‌های انذار و تبشیر است، به سبکها و شیوه‌های گوناگونی در قرآن کریم بروز یافته: گاهی انذار، هشداری درباره فرارسیدن کیفری این جهانی است

اسلام برای هر جرم و خطا تنبیه و مجازات درخور آن را ارائه می کند؛ آن هم در صورتی که عوامل دیگر تربیتی - همانند رفق و مدارا و نرمی که با طبیعت و روحیات کودک هماهنگ است - مؤثر نیفتد

مقاله حاضر درصدد پاسخ گویی به این گونه پرسش هاست. بر این اساس، ابتدا مفهوم شناسی موضوع و سپس بررسی آن از منظر روانشناسی، روایی و فقهی بیان شده است.

باید از تنبیه های شدید در برابر خطاهای کوچک یا از تنبیه های گروهی برای اشتباهات فردی، به ویژه تنبیه های بدنی، کنایه آمیز و توهین دار خودداری کرد

جایگاه و نقش انذار و تبشیر در نظام تربیتی پیامبران (علیهم السلام) که با طی مأموریت الهی خود، از ابزارهای گوناگونی برای برانگیختن مردم به سوی بعضی از کارها و اجتناب دادن آنان از برخی دیگر، بهره برده اند.

آراء تربیتی ما کار نکو را نمی توان به صورت یک نظام یا مکتب تربیتی درآورد. در نوشته‌های او ما با هدفهای معین، روشهای اساسی تربیتی و برنامه و محتوای مشخص که در یک طرح منطقی مرتبط شده باشند برنمیخوریم. نظریات...