الهی گدای تو بکار خود شادان است، هر که گدای تو شد در دو عالم سلطان است.

الهی من غلام آن معصیتم که مرا بعذر آرد و ازآن طاعت بیزامرم که مرا تعجُب آرد.

الهی تو دوختی در پوشیدم و آنچه در جام ریختی نوشیدم هیچ نیامد از آنچه میکوشیدم.

الهی گوهر اصطفا در دامن آدم تو ریختی و گرد عصیان بر فرق ابلیس تو بیختی و این دو جنس مخالف را با هم آمیختی، از روی ادب اگر بد کردیم بر ما مگیر که گرد فتنه تو انگیختی.

الهی چون سگ را در این درگاه بار است و سنگر او دیدار است عبدالله را با نا امیدی چه کار است. در بارگهت سگان ره را بار است سگ را بار است و سنگ را دیدار است چون سگ صفت سنگدل از رحمت تو<br...

الهی چون آتش فراق داشتی دوزخ پُر آتش از چه افراشتی.

الهی اگر کاسنی تلخست از بوستان است و اگر عبدالله مُجرمست از دوستان است.

الهی کاشکی عبدالله خاک بودی تا نامش از دفتر وجود پاک بودی.

الهی اگر عبدالله را خواهی گداخت دوزخی باید پالایش او را و اگر خواهی نواخت بهشت دیگر باید آرایش او را.

الهی عبدالله را از سه آفت نگاه دار از وساوس شیطانیمناجات نامه و خواهشهای نفسانی و غرور نادانی.