0
مسیر جاری :
در نگاه مولانا مرگ، حیات ابدی و جاودانگی است مولانا (مولوی)

در نگاه مولانا مرگ، حیات ابدی و جاودانگی است

مولانا شرح موضوع مورد بحث را از حمزه، عموی پیامبر، که جنگ‌های صدر اسلام دلیری‌های او در تاریخ ثبت شده است، آغاز می‌کند. حضرت حمزه(علیه السلام) در اواخر دوران حیات خود، بدون زره به آوردگاه پیکار می‌رفت...
در نگاه مثنوی دنیا بازیچه‌ای بیش نیست مولانا (مولوی)

در نگاه مثنوی دنیا بازیچه‌ای بیش نیست

مولانا مقایسه‌ای میان آنها که به دنیا چسبیده‌اند و آنها که در فکر آخرت و وصال حق هستند، می‌کند. «پوشیده گشتی»، یعنی در این دنیا، پوشیده از ثروت و مکنت شدی و در شمار توان‌گران قرار گرفتی. حال اگر از این...
خواب و مرگ در بیان مثنوی مولانا (مولوی)

خواب و مرگ در بیان مثنوی

در سرگذشت عرفای بزرگ، از خواب و تأثیر آن در سیر و تکامل شخصیت سالک سخن بسیار است و بسیاری از پیران طریقت، خواب را نوعی کشف دانسته‌اند که در آن سالک به اسراری آگاه می‌شود. این کشف اگر از جانب حق صورت پذیرد،...
حشر و وقوع قیامت در مثنوی مولانا (مولوی)

حشر و وقوع قیامت در مثنوی

«جذب اجزا»، یعنی حق در طبیعت و سرشت او، نیروی جذب نیازمندی‌ها را پدید می‌آورد. «نما»، یعنی رشد جسم و کمال روح که در این جا هر دو مورد نظر است. «شاه فرد» پروردگار یکتاست که هم به جسم «جذب اجزا» می‌آموزد...
حشر و روز رستاخیز در مثنوی معنوی مولانا (مولوی)

حشر و روز رستاخیز در مثنوی معنوی

مولانا می‌گوید: رستاخیز و حشر حقیقی انکارناپذیر است. عالم طبیعت هر چند جامد و بی‌جان می‌نماید، اما مانند همین اژدهای مُرده‌وش، وقتی آفتاب روحانی حشر بر آن بتابد جان می‌گیرد و به موجودی حی و زنده تبدیل...
چون قفس را بشکند شاه خرد مولانا (مولوی)

چون قفس را بشکند شاه خرد

مولانا از جان‌های نامتجانس انسان‌ها سخن می‌گوید که در قفس زندگی این جهانی به ناچار هم زیستی می‌کنند، مانند هم‌سفر شدن مسلمان و ترسا و جهود و یا مانند هم سفر شدن رازی و مروزی؛ دو نفری که با هم تجانس ندارند...
تناسب عمل با جزا و نتیجه ی آن در نگاه مثنوی مولانا (مولوی)

تناسب عمل با جزا و نتیجه ی آن در نگاه مثنوی

مولانا می‌گوید: بد و خوب زندگی و مرگ به زمینه‌های روحی انسان مربوط است. اما جزای اعمال، انسان به خود اعمال، آن گونه نیست که مانند تصویری در آینه باشد، زیرا عمل ما عَرَضی از اَعراض وجود ماست، اما جزای حق...
تجسم ملکوتی اعمال و معاد جسمانی در مثنوی مولوی مولانا (مولوی)

تجسم ملکوتی اعمال و معاد جسمانی در مثنوی مولوی

هر گاه انسان، دانه سجده و یا رکوعی را در زمین قلب و روح خود بکارد، در جهان دیگر، آن سجده و رکوع به بهشتی مبّدل می‌گردد. مولانا در این ابیات مسئله تجسم ملکوتی اعمال را مطرح می‌کند و پرده‌هایی از این موضوع...
تجسم اعمال در قیامت از نگاه مثنوی مولانا (مولوی)

تجسم اعمال در قیامت از نگاه مثنوی

مولانا در چند بیت به روایات مفسران قرآن نظر دارد که در قیامت، اندیشه و شخصیت هر کس در جسم خاکی او هویدا می‌شود: حسود به صورت گرگ، حریص به صورت خوک و ... . کولانا می‌گوید: وجود آدمی دارای صفات نیک و بد...
پیام مرگ در مثنوی مولوی مولانا (مولوی)

پیام مرگ در مثنوی مولوی

هر کسی مدعی زیبایی و ملاحت است، اما مرگ، سنگ محک کسانی است که ادعای زیبایی و ملاحت دارند. هر کسی ادعا می‌کند که من صاحب کمالم، من صاحب جمالم، بلکه مرجع اهل کمال و جمالم، اما مرگ قاضی دادگری است، چرا