نویسنده: اسماعیل شفیعی سروستانی
مباحث مهدوی هماره در وجه مناسبات اجتماعی و مدنی سالهای قبل از ظهور، قابل مطالعهی جدّی است. ادعیه، زیارات و روایات، راهنمای عمل، چراغ روشن پیش رو و مفسّر این مناسبات. این مناسبات در حالی که آکنده از تباهی و فساد میشود، در خودش نطفهی آخرین رویارویی را میپرورد. خلاف پارهای برداشتهای غلط، اقدام و اهتمام عمدی به فساد و تباهی، برای تجربهی ظهور، ره به جایی نمیبرد. انحراف مردم و مراجعهی عمومی به ائمهی کفر در سیر تکوینی به این امتلاء و ابتلاء به ظلم میانجامد؛ چنان که در « دعای عهد » میخوانیم:
« ظهر الفساد فی البّر و البحر ما کسبت ایدی النّاس؛
فساد وتباهی در خشکی و دریا به واسطهی آنچه مردم میکنند، آشکار شده است. »
رویارویی هم ناگزیر است. جبههی باطل برای تصرّف تمامی امکانات و دست آخر در آرزوی واهی جلوگیری از پیروزی امام مبین و حق، همهی تلاش خود را به کار میگیرد و در برابر جبههی حق نیز در سالهای قبل از ظهور برای حراست همراهان و اهل حق از لغزیدن در باتلاق فساد و در وقت ظهور، به قصد همراهی تمام با امام عدل با همهی قوا وارد کارزار میشود. پر واضح است حسب سنّت لایتغیّر، « انّ الباطل کان زهوقاً؛ باطل نابود شدنی است. » هر چند مذبوحانه سعی در ماندن داشته باشد. این یک سخن و امّا بعد!
پیشتر دربارهی کشتار خاموش در حوزهی موادّ غذایی و دارویی مطالبی عرض کردم؛ جبههی جدیدی که از نیمهی دوم قرن بیستم میلادی از سوی ائتلاف صلیب و صهیون علیه جامعهی بشری و به ویژه مسلمانان و کشورهای به اصطلاح خودشان، جهان سومی و جنوبی گشوده شد، یک رویارویی جدید را با عنوان نبرد بیوتکنولوژی سازمان داده است که طیّ آن نابودی نژادهای بشری که آنها را پست میخوانند با هدف ایجاد نژاد برتر در قالب اقدامات متنوّعی تحت پوشش سناریوها و پروژههای دارویی و غذایی، برنامه ریزی شده و به اجرا در میآید. قبل از آنکه برخی از پیامدهای دست کاری شدهی ژنتیکی و این کشتار خاموش را ارائه کنیم، توجّه شما را به تعریف بیان شده از سوی « دفتر ارزیابی تکنولوژی » دولت فدرال « آمریکا » جلب میکنیم. در آنجا علم بیوتکنولوژی را استفاده از موجودات زنده برای تولید یا اصلاح محصولات کشاورزی، بهبود گیاهان و حیوانات یا تولید و گسترش موجودات ذرّه بینی برای نیل به اهداف خاص تعریف کردهاند. این عبارت تولید و گسترش موجودات ذرّه بینی برای نیل به اهداف خاص، در خودش راز نهفتهی ائتلاف صلیب و صهیون را پنهان داشته است.
شاید این آمار برای شما هم جالب باشد.
همه ساله در مراکز علمی و دانشگاهی آمریکا، 17 تا 22 میلیون حیوان مورد استفاده قرار میگیرد. همین تعداد، یعنی 17 تا 22 میلیون حیوان را هم قربانی صنعت لوازم آرایشی میکنند؛ همان لوازمی که با مارکهای ویژه و فریبنده در پشت ویترینها، دل بسیاری از خانمها را میلرزاند. جالب است بدانید سالانه در جهان 250 میلیون حیوان در این مراکز به دست تیغ و گیوتین یا آزمایشگاههای بیوتکنولوژی سپرده میشود. تنها آمریکا همه ساله 200 هزار سگ و گربه را که از سطح خیابانها جمع آوری میشوند، به دست تیغ تشریح میسپارد.
در حال حاضر، چهار شرکت بزرگ مونسانتو، نواریتس، دوپوینت و آونتیس، تعزیه گردان اصلی و انحصاری انقلاب به قول خودشان، پتروشیمیایی هستند. آنها حتّی حقوق انحصاری استفاده از ژنها، کروموزومها و سلولهای اکتشافی جدید با کارکردهای ویژه را در سال 1987 م. به دست آوردهاند.
تولید و فروش بیماریها در جهان، تنها بخش کوچکی از این صنعت وحشتناک و جهنّمی قرن ماست.
قابلیّت تولید بازار برای بیماریهای نوین با ارقام میلیارد دلاری محاسبه میشود.
این گزارش ضمن تجلیل از توسعهی بازار سودآور مربوط به ناهنجاریهای بهداشتی نوین، نسبت به سال مالی شرکتهای دارویی، ابراز خوش بینی کرده و مینویسد:
سالهای آتی شاهد تولید بیماریهایی خواهیم بود که صنایع دارویی، سرپرستی آنها را به عهده خواهند گرفت.
بیماری و کشتار خاموش، نتیجهی کشت و برداشت گیاهان با ژنهای پیوندی یا پرورش حیوانات دست کاری شدهی ژنتیکی است که به ظاهر، هدف استفاده از آنها را در زنجیرهی غذایی بشر عنوان میکنند. به ظاهر با هدف استفاده از آنها در زنجیرهی غذایی بشر است. طبق اطّلاعات موثّق، تا کنون شرکتهای چند ملّیتی فعّال در عرصهی صنعت بیوتکنولوژی، با توسّل به لابیهای سیاسی از پذیرش و انجام آزمایشهای جامع و جدّی، به منظور بررسی مخاطرات سر باز زدهاند. یکی از مهمترین نتایج این ماجرا، ظهور بیماریهایی است که با مصرف غذا ارتباط پیدا میکند؛ همان که نتایج مرگبار خودش را به جا گذاشته است.
بر اساس گزارش توسعهی انسانی سازمان ملل، در سال 1992 م. در حال حاضر، یک و نیم میلیارد نفر از جمعیّت جهان با بیشترین ثروت، مالک 82/7 % کلّ ثروت دنیا هستند؛ در حالی که بقیه، یعنی 4/5 میلیارد نفر جمعیّت جهان با کمترین ثروت، فقط 1/4% کلّ ثروت دنیا را در اختیار دارند.
امّا با این همه، آنان، برای تصاحب 1/4% باقی ماندهی دارایی مردم فقیر جهان با هم در حال رقابتند و به هر حیلهای متوسّل میشوند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال 1996 م. حدّاقل سی نوع بیماری جدید، تنها در 20 سال اخیر به وجود آمدهاند و در همین حال، بیماریهای مسری پیشین نیز به جهان باز گشتهاند. رسانههای گروهی و پژوهشگران تحت تملّک و سیطرهی این شرکتهای چند ملّیتی، همه روزه با آب و تاب، آخرین دستاوردهای پژوهشی را به رخ شنوندگان اخبار میکشند و مردم را به مصرف برخی مواد، تشویق یا بر عدم مصرف برخی دیگر تأکید میکنند؛ در حالی که هیچ دستگاه متخصّص و مسئولی از منبع و منشأ این خبرسازیهای به ظاهر علمی سؤال نمیکند، همه چیز در چارچوب منافع شرکتهای وابسته به ائتلاف صلیب و صهیون قابل شناسایی است.
متأسّفانه امروزه، در حالی که انقلاب بیوتکنولوژیکی، شدید، بیواسطه و مرگبارتر از هر تکنولوژی دیگری به جان خلق روزگار افتاده، گروه اندکی دربارهی آن گفت وگو میکنند. از همین رو، هیچ کس از محصولات کشاورزی و موادّ غذایی سالم نمیپرسد و با نگاه به ظاهر محصولات از تفاوت این محصولات دست کاری شده و زیبا، امّا ناسالم سؤالی نمیکند.
تولید بذر گیاهان کشاورزی و کنترل انحصاری غذای مردم جهان از طریق بذرهای عقیم شده و یک بار مصرف تنها بخشی از اهداف صنعت بیوتکنولوژیکی است که در اختیار کمپانیهای چند ملّیتی ائتلاف صلیب و صهیون است.
جنون گاوی و آنفولانزای خوکی و سایر بیماریهای دست ساز در کنار بیش از 20 بیماری دیگر در سالهای اخیر، بخش دیگر این هجمهی غیر انسانی و به ظاهر علمی غارتگران جهانی است.
فشار افکار عمومی در سال 2003 م. تولید کنندگان و فروشندگان محصولات کشاورزی و دامی را وادار به نصب برچسب محصولات دستکاری شدهی ژنتیکی کرد.
در سال 2007 م. راکفلر و هم دستانش همچون بیل گیتس در عمق 1100 کیلومتری « قطب شمال »، انبار روز قیامت را برای ذخیره و نگه داری حدود 4 میلیون بذر بومی تأسیس کردند؛ در حالی که طیّ همهی سالهای گذشته، با نابود ساختن بذرهای بومی کشاورزان جهان، آنها را وادار و معتاد به استفاده از بذرهای دست کاری شدهی ژنتیکی و البتّه یک بار مصرف و عقیم شده ساختند. آنها با به انحصار کشیدن بقیّهی ذخیرهی بذر جهان، در پی تسلّط یافتن بر عمدهی تولیدات کشاورزی این کرهی خاکی هستند. این همه، در حالی است که کشورهای در حال توسعه با غفلت از این هجوم بزرگ، در بازاری با رقابت سنگین سر در پی دست یابی به صنعت، آن هم از نوع اتومیل سازیاش گذاشتهاند و سرمایههای ملّی خود را صرف خرید محصولات کشاورزی وارداتی میکنند و از طریق رسانهها، لبخند رضا و ژوکوند به مخاطبانشان نشان میدهند. والسّلام.
منبع مقاله :
شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (1391)، زنجیرهای نامرئی، تهران: هلال، چاپ اول
« ظهر الفساد فی البّر و البحر ما کسبت ایدی النّاس؛
فساد وتباهی در خشکی و دریا به واسطهی آنچه مردم میکنند، آشکار شده است. »
رویارویی هم ناگزیر است. جبههی باطل برای تصرّف تمامی امکانات و دست آخر در آرزوی واهی جلوگیری از پیروزی امام مبین و حق، همهی تلاش خود را به کار میگیرد و در برابر جبههی حق نیز در سالهای قبل از ظهور برای حراست همراهان و اهل حق از لغزیدن در باتلاق فساد و در وقت ظهور، به قصد همراهی تمام با امام عدل با همهی قوا وارد کارزار میشود. پر واضح است حسب سنّت لایتغیّر، « انّ الباطل کان زهوقاً؛ باطل نابود شدنی است. » هر چند مذبوحانه سعی در ماندن داشته باشد. این یک سخن و امّا بعد!
پیشتر دربارهی کشتار خاموش در حوزهی موادّ غذایی و دارویی مطالبی عرض کردم؛ جبههی جدیدی که از نیمهی دوم قرن بیستم میلادی از سوی ائتلاف صلیب و صهیون علیه جامعهی بشری و به ویژه مسلمانان و کشورهای به اصطلاح خودشان، جهان سومی و جنوبی گشوده شد، یک رویارویی جدید را با عنوان نبرد بیوتکنولوژی سازمان داده است که طیّ آن نابودی نژادهای بشری که آنها را پست میخوانند با هدف ایجاد نژاد برتر در قالب اقدامات متنوّعی تحت پوشش سناریوها و پروژههای دارویی و غذایی، برنامه ریزی شده و به اجرا در میآید. قبل از آنکه برخی از پیامدهای دست کاری شدهی ژنتیکی و این کشتار خاموش را ارائه کنیم، توجّه شما را به تعریف بیان شده از سوی « دفتر ارزیابی تکنولوژی » دولت فدرال « آمریکا » جلب میکنیم. در آنجا علم بیوتکنولوژی را استفاده از موجودات زنده برای تولید یا اصلاح محصولات کشاورزی، بهبود گیاهان و حیوانات یا تولید و گسترش موجودات ذرّه بینی برای نیل به اهداف خاص تعریف کردهاند. این عبارت تولید و گسترش موجودات ذرّه بینی برای نیل به اهداف خاص، در خودش راز نهفتهی ائتلاف صلیب و صهیون را پنهان داشته است.
شاید این آمار برای شما هم جالب باشد.
همه ساله در مراکز علمی و دانشگاهی آمریکا، 17 تا 22 میلیون حیوان مورد استفاده قرار میگیرد. همین تعداد، یعنی 17 تا 22 میلیون حیوان را هم قربانی صنعت لوازم آرایشی میکنند؛ همان لوازمی که با مارکهای ویژه و فریبنده در پشت ویترینها، دل بسیاری از خانمها را میلرزاند. جالب است بدانید سالانه در جهان 250 میلیون حیوان در این مراکز به دست تیغ و گیوتین یا آزمایشگاههای بیوتکنولوژی سپرده میشود. تنها آمریکا همه ساله 200 هزار سگ و گربه را که از سطح خیابانها جمع آوری میشوند، به دست تیغ تشریح میسپارد.
در حال حاضر، چهار شرکت بزرگ مونسانتو، نواریتس، دوپوینت و آونتیس، تعزیه گردان اصلی و انحصاری انقلاب به قول خودشان، پتروشیمیایی هستند. آنها حتّی حقوق انحصاری استفاده از ژنها، کروموزومها و سلولهای اکتشافی جدید با کارکردهای ویژه را در سال 1987 م. به دست آوردهاند.
تولید و فروش بیماریها در جهان، تنها بخش کوچکی از این صنعت وحشتناک و جهنّمی قرن ماست.
در مقابل این صنعت مولّد بیماری، شرکتهای بزرگ دارویی، به شیوهای خشن، افراد سالم را مورد هدف قرار میدهند تا دو کفهی ترازوی تولید بیماری و مصرف دارو متعادل شود. امروزه صنایع دارویی در سال، حدود 500 میلیارد دلار درآمد را برای صاحبانش به ثبت رسانده است.
در گزارشی که اخیراً توسط شرکت Business insight برای مدیران شرکتهای چند ملیّتی تهیه شده، آمده است:قابلیّت تولید بازار برای بیماریهای نوین با ارقام میلیارد دلاری محاسبه میشود.
این گزارش ضمن تجلیل از توسعهی بازار سودآور مربوط به ناهنجاریهای بهداشتی نوین، نسبت به سال مالی شرکتهای دارویی، ابراز خوش بینی کرده و مینویسد:
سالهای آتی شاهد تولید بیماریهایی خواهیم بود که صنایع دارویی، سرپرستی آنها را به عهده خواهند گرفت.
بیماری و کشتار خاموش، نتیجهی کشت و برداشت گیاهان با ژنهای پیوندی یا پرورش حیوانات دست کاری شدهی ژنتیکی است که به ظاهر، هدف استفاده از آنها را در زنجیرهی غذایی بشر عنوان میکنند. به ظاهر با هدف استفاده از آنها در زنجیرهی غذایی بشر است. طبق اطّلاعات موثّق، تا کنون شرکتهای چند ملّیتی فعّال در عرصهی صنعت بیوتکنولوژی، با توسّل به لابیهای سیاسی از پذیرش و انجام آزمایشهای جامع و جدّی، به منظور بررسی مخاطرات سر باز زدهاند. یکی از مهمترین نتایج این ماجرا، ظهور بیماریهایی است که با مصرف غذا ارتباط پیدا میکند؛ همان که نتایج مرگبار خودش را به جا گذاشته است.
بر اساس گزارش توسعهی انسانی سازمان ملل، در سال 1992 م. در حال حاضر، یک و نیم میلیارد نفر از جمعیّت جهان با بیشترین ثروت، مالک 82/7 % کلّ ثروت دنیا هستند؛ در حالی که بقیه، یعنی 4/5 میلیارد نفر جمعیّت جهان با کمترین ثروت، فقط 1/4% کلّ ثروت دنیا را در اختیار دارند.
امّا با این همه، آنان، برای تصاحب 1/4% باقی ماندهی دارایی مردم فقیر جهان با هم در حال رقابتند و به هر حیلهای متوسّل میشوند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال 1996 م. حدّاقل سی نوع بیماری جدید، تنها در 20 سال اخیر به وجود آمدهاند و در همین حال، بیماریهای مسری پیشین نیز به جهان باز گشتهاند. رسانههای گروهی و پژوهشگران تحت تملّک و سیطرهی این شرکتهای چند ملّیتی، همه روزه با آب و تاب، آخرین دستاوردهای پژوهشی را به رخ شنوندگان اخبار میکشند و مردم را به مصرف برخی مواد، تشویق یا بر عدم مصرف برخی دیگر تأکید میکنند؛ در حالی که هیچ دستگاه متخصّص و مسئولی از منبع و منشأ این خبرسازیهای به ظاهر علمی سؤال نمیکند، همه چیز در چارچوب منافع شرکتهای وابسته به ائتلاف صلیب و صهیون قابل شناسایی است.
متأسّفانه امروزه، در حالی که انقلاب بیوتکنولوژیکی، شدید، بیواسطه و مرگبارتر از هر تکنولوژی دیگری به جان خلق روزگار افتاده، گروه اندکی دربارهی آن گفت وگو میکنند. از همین رو، هیچ کس از محصولات کشاورزی و موادّ غذایی سالم نمیپرسد و با نگاه به ظاهر محصولات از تفاوت این محصولات دست کاری شده و زیبا، امّا ناسالم سؤالی نمیکند.
تولید بذر گیاهان کشاورزی و کنترل انحصاری غذای مردم جهان از طریق بذرهای عقیم شده و یک بار مصرف تنها بخشی از اهداف صنعت بیوتکنولوژیکی است که در اختیار کمپانیهای چند ملّیتی ائتلاف صلیب و صهیون است.
جنون گاوی و آنفولانزای خوکی و سایر بیماریهای دست ساز در کنار بیش از 20 بیماری دیگر در سالهای اخیر، بخش دیگر این هجمهی غیر انسانی و به ظاهر علمی غارتگران جهانی است.
فشار افکار عمومی در سال 2003 م. تولید کنندگان و فروشندگان محصولات کشاورزی و دامی را وادار به نصب برچسب محصولات دستکاری شدهی ژنتیکی کرد.
در سال 2007 م. راکفلر و هم دستانش همچون بیل گیتس در عمق 1100 کیلومتری « قطب شمال »، انبار روز قیامت را برای ذخیره و نگه داری حدود 4 میلیون بذر بومی تأسیس کردند؛ در حالی که طیّ همهی سالهای گذشته، با نابود ساختن بذرهای بومی کشاورزان جهان، آنها را وادار و معتاد به استفاده از بذرهای دست کاری شدهی ژنتیکی و البتّه یک بار مصرف و عقیم شده ساختند. آنها با به انحصار کشیدن بقیّهی ذخیرهی بذر جهان، در پی تسلّط یافتن بر عمدهی تولیدات کشاورزی این کرهی خاکی هستند. این همه، در حالی است که کشورهای در حال توسعه با غفلت از این هجوم بزرگ، در بازاری با رقابت سنگین سر در پی دست یابی به صنعت، آن هم از نوع اتومیل سازیاش گذاشتهاند و سرمایههای ملّی خود را صرف خرید محصولات کشاورزی وارداتی میکنند و از طریق رسانهها، لبخند رضا و ژوکوند به مخاطبانشان نشان میدهند. والسّلام.
منبع مقاله :
شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (1391)، زنجیرهای نامرئی، تهران: هلال، چاپ اول