جاسوسی آمریکا از ایران در پوشش سفارتخانه

برداشت‌هایی از بیانات امام خمینی (رحمه‌الله)

حالا که این لانه‌ی فساد کشف شده است، خیلی چیزها برای ملت ما باید کشف بشود. آن جا دستگاههای جاسوسی زیاد، مع‌الاسف در ظرف چند ساعتی که نتوانستند این جوانهای عزیز ما، درها را درست باز بکنند. برای این که درها جوری بوده است که قابل باز کردن نبوده است، رمزهایش را نمی‌دانستند اینها. در آن زیرزمینهای بزرگ، اسناد بزرگی که از جاسوسی‌شان بوده است. از جنایتهاشان بوده است، از خائنینی بوده است که با آنها همکاری داشتند بکلّی از بین بردند، تمام را به مثل پودر گرفتند درآوردند کاغذها را. مع‌ذلک یک مقداریش را که دیگر فرصت برایشان نشده است که از بین ببرند، دست دوم و سومش مانده است که برای کشف اینها و فهم این که اینها چه هست، محتاج به کارشناسان است. این جوانها خودشان نمی‌دانند، لکن آن مقداری که می‌توانند، می‌خواهند ارائه بدهند و ارائه می‌دهند، لکن بسیاری از آنها کارشناس لازم دارد، رمز است. خیلی از جعبه‌ها را، صندوقهایی که در آن جا هست رمز است، و باز کردنش محتاج به این که کارشناس باشد. اینها یک مرکز توطئه و مرکز جاسوسی در مملکت قرار دادند. سفارتخانه‌ها حق ندارند که – حفاظتشان با خود دولت است تفنگدار وارد کنند، و اینها تفنگدارها در آن جا داشتند، اسلحه‌ها در آن جا داشتند. سفارتخانه‌ها حق ندارند که جاسوسی کنند، توطئه بکنند، و اینها جاسوسی می‌کردند. (1)
اگر اینها یک مسائل سفارتی بوده است، احتیاج به این کار نبود. اگر یک مسائلی بود که مربوط به توطئه‌هایی که بر ضد ملت ماست، نبود، این محتاج به این عمل نبود. حالا که این توطئه به ملت ما ثابت شده است، و این عملی که این جوانهای ما انجام داده‌اند، تمام ملت، تمام قشرهای ملت، الّا بعضی منحرفین، در این جا و در سایر ممالک دیگر از آن پشتیبانی کردند. و این خواست... انسانی بوده است که توطئه‌ها معلوم بشود؛ توطئه‌هایی که بر ضد بشر است، بر ضد کشورهای ماست، و بالخصوص بر ضد ایران است معلوم بشود. و این حق از برای ملت ما هست. سفارتخانه‌ها حق قانونی ندارند که جاسوسی بکنند یا توطئه. و این مرکز، به حسب آن طوری که کارشناسها تاکنون توانسته‌اند بفهمند، مرکز جاسوسی و مرکز توطئه بوده است. (2)
ایشان گمان نکند که ما یک قدم عقب برویم راجع به این مسأله‌ای که داریم، و این چیزی [است] که حق ماست در دنیا. همه دنیا می‌دانند، در همه قوانین بین‌المللی است که مجرم باید برگردد در همان محلی که جرم کرده است و در آن جا محاکمه بشود. ما این مجرم را از او می‌خواهیم که در این جا محاکمه بشود. بله، اگر مجرم ما را برگرداندند، این خانه را هم که ما می‌بندیم، خانه جاسوسی این جا دیگر قابل این نیست که یک سفارتخانه‌ای بشود، مگر این بساط جاسوسی به هم بخورد و بخواهند یک سفارتخانه باشد، نه یک محل جاسوسی. ممکن است، آن هم نه مسلّم. ممکن است اگر او را برگرداندند و این لانه جاسوسی را به هم زدند، روابطی که برای ما نفع دارد محفوظ باشد. و مادامی که آن شخص در آن جا هست ما روابطمان را قطع نمی‌کنیم، از باب این که باید اینها را حفظشان کنیم. اینهایی که الآن پیش ما هستند، اینها جاسوس هستند، نه دیپلمات. معلوم شد که ایشان باز با آن دیدی که دارند روی آن بیماری روانی که دارند و امثال اینها دارند، جاسوسها را هم جزو دیپلماتها می‌دانند. (3)
آنها گفتند که، محکوم کردند ما را به این که سفارتخانه‌ها و سفارتخانه‌ی آمریکا باید تحویل داده بشود. و این دیپلماتها و سفرا و اجزای سفارتخانه باید راه بیندازند اینها را بیایند به آمریکا. ما می‌گوییم که سفارتخانه نیست. این جا شما می‌گویید سفارتخانه. ما می‌گوییم آمریکا اصلاً سفارتخانه ندارد این جا. ما می‌گوییم که مأمور سیاسی ندارد این‌جا. اینها مأمورهای امنیتی هستند نه مأمور سیاسی. اینها از اجزای امن آمریکا هستند که در این جا بودند. اینها نیامدند برای این که بین ایران و آمریکا را روابط سیاسی ایجاد کنند، اینها آمدند این جا و این مرکز هم برای همین است که در ایران توطئه کنند. و حالا که شکست خوردند بیشتر توطئه کنند. حالا که آن شخص رفته است و دست آنها هم از مملکت تا حدودی بریده شده است زیادتر می‌خواهند توطئه کنند. ما این معنا را می‌گوییم. ما اشخاصی را که می‌خواهیم دعوت کنیم در این جا؛ از دانشمندهای دنیا، و از سیاسیون دنیا، و از کارشناسهای دنیا، برای این است که بیایند تشخیص بدهند که این وضعی که در این جا بوده است، و این اشخاصی که در این جا مشغول کار بودند، این وضع سفارتخانه‌ است؟ این وضعش وضع سفارتخانه است؟ این یک مکانی است که باید اسمش را سفارتخانه گذاشت یا نه؟ و بیایند و ببینند این اشخاص را. و بررسی کنند از پرونده‌هایی که اینها دارند. و از کارهایی که آن جا انجام می‌دادند. ببینند این کارهای سفارتخانه است یا کارهای سفارتخانه نیست. پس شما یک موضوع غلطی را، لاهه یک موضوع غلطی را حکم کرده، یک موضوعی را حکم کرده که در این جا نیست همچو موضوعی. آن گفته است باید سفارتخانه را تحویل بدهند. ما سفارتخانه آمریکا این جا نداریم. کجاست این سفارتخانه؟ می‌گویند که باید این دیپلماتها را رها کنند. ما نمی‌شناسیم دیپلماتی در این جا. آنها که نگفتند که باید مرکز جاسوسی را [تحویل بدهند]. باید یک مجلس دیگر بگیرند، آن جا هم باز به اتفاق آرا بگویند که مرکز جاسوسی را باید به آمریکا تحویل بدهند و جاسوسها را باید رها کنند. اگر این را گفتند یک حکمی برضد ما هست. اما اینهایی که گفتید، حکمی بر ضد ما نیست. برای این که ما که مرکز جاسوسی را گرفتیم نه سفارتخانه را. اصلاً ما هیچ سفارتخانه‌ای را نگرفتیم. آمریکا سفارتخانه ندارد این جا. پس آقایان می‌گویند که سفارتخانه را باید تحویل آمریکا داد. نه، سفارتخانه ندارد تا ما تحویل بدهیم. آمریکا مأمورین سیاسی ندارد این جا. این که می‌گویند باید مأمورین سیاسی را تحویل بدهید. مأمورین سیاسی ... نیستند. و می‌گوییم بفرستید و ببینید. قضیه را بررسی کنید. (4)
اصلاً ما این جا را سفارتخانه نمی‌دانیم. ما اینها را اجزای سفارتخانه نمی‌دانیم. این جا جاسوسخانه است و آنها هم جاسوس هستند. این همه فریادی هم که قشرهای مختلفی که در خارج هستند دارند می‌زنند که همه رأی به این می‌دهند که اینها باید رها بشوند برای این که اینها اشخاصی هستند، اجزای سفارتخانه هستند، مأمورین کذا هستند. ما همه اینها را منکر هستیم و می‌گوییم بیایید ببینید، دعوت می‌کنیم از این قشرهای مختلف که بیایید ببینند که وضع این جا، وضع سفارتخانه است؟ سفارت ما را در آمریکا ببینید. سفارت آمریکا را در این جا ببینید. سفارت سایر مملکتها را ببینید. سفارت ایشان [را] هم ببینید. ببینید این سفارتخانه اصل اسمش هست تا شماها می‌گویید سفارتخانه را گرفتید؟ و اینها مأمور دیپلمات هستند که شما می‌گویید که دیپلماتها را گرفتید؟ یا نه این جا محل جاسوسی است لیس الّا. و اینها هم جاسوس هستند و اصلاً ربطی به سفارت و سفارتخانه ندارد. ادعای ما این است. اینها هم که رفتند و آن جا را گرفتند نمی‌خواهند که وزارت خارجه را اداره کنند. اینها در یک قضیه جزئیه و آن این که مجرم خودشان را یافتند و محل جرمش [را] هم یافتند، رفتند گرفتند آن جا را، همه ما هم موافقیم با آنها. (5)
جوانهایی که می‌خواستند که از زیر یوغ آمریکا و قدرتمند دنیا بیرون بروند و خودشان برای خودشان کشورشان را اداره کنند مورد اهانت واقع شدند، و تقصیرشان این بود که لانه جاسوسی را گرفتند. مدتها همه ما در این قضیه رنج بردیم، و پس از آن که آن مسائل درست شد و این افرادی که با صراحت لهجه، اکثر آنهایی که در رأس هستند، تصریح کردند که ما جاسوسانی بودیم برای شوروی، و دنبال آن وزارت خارجه عده‌ای را بیرون راند، و همین قدر و منزلتی که. ملت ما و ما برای آن عزیزانی که جاسوسخانه‌ی آمریکا را از بین بردند، برای این جوانانی که این جاسوسهای غیرانسانی و اسلامی را و مخالف با کشور و ملت و اسلام را دستگیر کردند، همان اجری که برای آنها و همان ارزشی که برای آنها قائل هستیم برای اینها هم قائلیم؛ و همان ارزشی که برای این دو گروه قائلیم برای وزارت خارجه و وزیر محترم خارجه هم که عده‌ای را که تشخیص دادند که عضوهای نامطلوب هستند از ایران خارج کردند، برای اینها هم قائلیم. همان طوری که آنها اثبات کردند که ما به غرب بستگی نداریم و با شجاعت و شهات پیش رفتند و به کارشکنیها و انتقادات آنهایی که برخلاف آنها بودند اعتنا نکردند، اینها هم در طرف شرقی و شمالی‌اش همین کار را کردند، و بدون این که هراسی از آن کشورهای بزرگ و قدرتهای بزرگ داشته باشند، جاسوسانی که در داخل کشور بودند و خودشان را ایرانی می‌شمردند – ولو ما آنها را ایرانی نمی‌دانیم – با قدرت تمام گرفتند و به دام انداختند، و لانه‌های جاسوسی آنها را تصاحب کردند، و وزارت خارجه در دنبال او، عده‌ای را از کسانی که در ایران جاسوسی می‌کردند برای خارج برای شوروی، آنها را هم از ایران اخراج کرد، بدون این که هیچ هراسی به خودشان راه بدهند از شرق یا از غرب. (6)

راهبردهای تصریحی:

1- سفارت آمریکا در ایران سفارتخانه نبود بلکه مرکز جاسوسی بود.
2- دانشجویان بدرستی اقدام کرده و مرکز جاسوسی را اشغال کردند.
3- مراکز بین‌المللی تحت نفوذ آمریکا نمی‌توانند براساس واقعیات علیه آمریکا حکم صادر کنند و لذا رأی آنان فاقد وجهه‌ی حقوقی است.

نکته استنباطی:

1- از آن جایی که سفارتخانه آمریکا در واقع محلی برای جاسوسی بود لذا قوانین دیپلماتیک بر آن صدق نمی‌کند، بلکه قوانین جاسوسی بر آن منطبق است.

پی‌نوشت‌ها:

1- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 11، صص 11 و 12.
2- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 11، ص 30.
3- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 11، ص 93.
4- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 11، صص 270 و 271.
5- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 11، ص 302.
6- صحیفه امام (رحمه‌الله)، ج 17، ص 445.

منبع مقاله :
گردآوری و تدوین مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت؛ (1390)، سیره‌ سیاسی حضرت امام خمینی (رحمه‌الله)، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول