نویسنده: محمد غفارنیا
بعضی از طوایف مشرك عرب مانند ثقیف، بنی عامر و خزاعه طبق سنت خود درحالت برهنگی خانه خدا طواف میكردند؛ مردان در همه اوقات و زنان در شب ها. اینان طواف با حالت برهنگی و جامه كندن را نوعی عبادت محسوب میكردند و میپنداشتند روا نیست با لباسی كه با آن به گناه پرداخته ایم به طواف خانه کعبه بپردازیم. خداوند این آیه را نازل فرمود:
(یَا بَنِی آَدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَیْكُمْ لِبَاساً یُوَارِی سَوْآَتِكُمْ وَرِیشاً وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَلِكَ خَیْرٌ ذَلِكَ مِنْ آَیَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ)
ای فرزندان آدم، لباسی برای شما فرو فرستادیم كه اندام شما را میپوشاند و مایه زینت شماست و لباس پرهیزکاری بهتر است. اینها از آیات خداست؛ شاید متذكر نعمتهای او شوند. (1)
خداوند دراین آیه آنان را از طواف خانه كعبه، با بدن برهنه باز داشته و میفرماید پوشاندن عورت و پرهیزكاری و انجام كار نیك بهتر از جامه كندن و برهنه طواف كردن است. (2)
قبیله بنی عامر علاوه بر طواف برهنه گرد خانه خدا، عادت بدتری هم داشتند. آنها وقتی به یكی از مساجد میرسیدند، جامه خود را میانداختند، برهنه شده و برهنه وارد مسجد میشدند. حتی اگر كسی با جامه طواف میكرد او را میزدند، تا جامه را بیرون آورد. خداوند این آیه را فرستاد:
(یا بنی آدم خذوا زینتكم عند كل مسجد... )
ای فرزندان آدم، زینت (لباسهای نو و پاكیزه) خود را هنگام رفتن به مسجد و مصلی با خود داشته باشید. (3)
بدین ترتیب خداوند امر فرمود كه زنان و مردان زینت خود را كه همان لباس است در هر مسجدی پوشیده باشند. (4)
پینوشتها:
1-اعراف/26.
2-كشف الاسرار: ج3. ص583؛ المیزان: ج8. ص86 به اختصار.
3-اعراف/31.
4-روح الجنان: ج5. ص146.
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول