بیماری دیابت و نقش صنعت هله هوله در گسترش آن
نويسنده:دریک زد .جکسون (1)
با گسترش صنعت هله هوله و عرضه انواع محصولات سرشار از نمک و شکر و چربی، بیماری مرگبار دیابت در جامعه امروز آمریکا با رشدی شگرف در حال گسترش است که قطع اعضا، نابینایی، بیماری های قلبی و از دست دادن کلیه ها، در کنار داشتن هیکل های بدقواره و ناموزون، ناخن هایی خشک و شکننده، پوست های پینه بسته و فوق العاده حساس و سرهای طاس، بخشی از علایم آن در کودکان ماست. امروزه در شرایطی از هر 3 کودک آمریکایی یک نفر به دیابت مبتلا می شود که رژیم های غذایی نامناسب و عدم تحرک، دو دلیل اصلی بروز آن به شمار می رود. هر چند میلیاردها دلار منفعت مالی درمان طولانی مدت و پرهزینه این بیماری عصر مدرن، نصیب ابر شرکت های صنایع دارویی و پزشکی فعال در این بازار پرسود می شود.
امروزه دیابت نوع دوم با چنان سرعتی در ایالات متحده در حال گسترش است که ما نباید برای در اختیار نهادن دوچرخه به کودکانمان، هیچ زمانی را تلف کنیم، گویی باید بسکتبال و بیس بال را به فراموشی بسپاریم، چرا که ما در عصر فلش کارت ها، ای پادها، بازی های رایانه ای، ایکس باشک و محصولات قندی خوش آب و رنگ زندگی می کنیم !
یکی از واقعیت های نگران کننده در مورد دیابت نوع دوم این است که چگونه این بیماری، کودکی کودکانمان را به تاراج می برد. امروزه کاملا این حقیقت پذیرفته شده است که گسترش این بیماری، میانگین طول عمر مورد انتظار شهروندان آمریکایی را کاهش داده است. در این دنیای تاریک و هراس آور قطع اعضا، نابینایی، بیماری های قلبی و از دست دادن کلیه ها، ما باید با دقت بیشتری به اتفاقات روی داده بنگریم.
فراموش نکنیم که ما این فاجعه را با اعطای اجازه فعالیت به شرکت های صنایع غذایی هله هوله در اغوای کودکانمان به خرید محصولاتشان و غرق شدن در فضای مجازی صفحه های تلویزیون و مانیتور، به وجود آورده ایم. باید خاطر نشان کرد که بر اساس آمار رسمی منتشر شده از سوی مرکز پیش گیری و کنترل بیماری های ایالات متحده، تعداد آمریکایی های مبتلا به دیابت نوع دوم ( که می تواند با ورزش و تغذیه مناسب، پیش گیری شود )، از 8/5 میلیون نفر در سال 1980 میلادی به 2/18 میلیون نفر در سال جاری رسیده است.
جالب است بدانید که یک کودک آمریکایی متولد سال 2000 میلادی با احتمال یک به سه، در دوره عمرش به بیماری دیابت مبتلا خواهد شد. این احتمال برای کودکان آمریکایی آفریقایی تبار 2 به 5 می باشد. همچنین بر اساس نرخ های کنونی، بسیاری از شهروندان آمریکایی لاتین نیز به این بیماری مبتلا می شوند. تولید کنندگان غذاهای سریع و آماده، نوشابه های گازدار و تولیدکنندگان شکلات ها و استیک ها که جایگاه مناسبی نیز در میان 500 ابر شرکت برتر ایالات متحده دارند را باید عامل اصلی پدید آمدن چنین هزینه های انسانی و مادی گسترده دانست.
همچنین مرکز کنترل و پیش گیری بیماری (CDC) تخمین می زند که دیابت در ایالات متحده 92 میلیارد دلار هزینه درمانی و 40 میلیارد دلار هزینه های غیر مستقیم در بر دارد که بخشی از این هزینه ها به دلیل فرصت های از دست رفته در بخش بهره وری نیروی انسانی می باشد. در حالی که امروزه بیماری دیابت در 3/6% جمعیت آمریکا شیوع دارد، جامعه دیابت آمریکا (ADA) تخمین می زند که در ایالات متحده 19% هزینه های درمانی صرف این بیماری می شود.
به نظر می رسد که هیچ یک از ما به تصویری از آمریکای بدون حضور پزشک، مقامات بهداشتی و درمانی و ماشین های خودکار فروش نوشابه های گازدار نیاندیشیده ایم. البته به این جمع باید ابر شرکت های داروسازی، فروشگاه های بزرگ و عرضه کننده محصولات صنعت پزشکی و درمانی را نیز بیافزاییم.
انجمن اطلاعات بازاریابی، در یکی از گزارشهای خود در سال 2005 میلادی اعلام نمود که آسیب های ناشی از دیابت، چاقی و کلسترول، هدف های ایده آلی برای برنامه های تجاری و تولیدی شرکت های خواهان گسترش بازار فروششان می باشد.
بسیاری ازبیماری ها نظیر دیابت و کلسترول بالا، معمولا با استفاده از روش های تجویز دارویی درمانی می شوند. اما برای عرضه کنندگان و تولیدکنندگان، این امر به معنای خریدهای مداوم و فرصت هایی بی پایان جهت ایجاد روابط و هدایت رفتارهای دارویی غیر تجویزی خواهد بود.
در مورد دیابت، این حوزه شامل عرضه محصولات غذایی و آشامیدنی مختلفی با قند اندک، کم چرب و همچنین با کربوهیدرات های پایین خواهد بود. به علاوه، این وضعیت بدین معنا خواهد بود که عرضه گسترده تر محصولاتی درمانی نظیر انسولین، سرنگ و ابزارهای سنجش قند خون، با فروش بیشتر و مشتریانی افزون تر رو به رو خواهد بود.
آقای کریلین والن رودریگز در این باره می گوید: « لاین یک بازار داغ و جذاب برای رقابت توزیع کنندگان به شمار می رود. » که یک متخصص بیماری دیابت در شرکت داروسازی « شاپکوز» است، می افزاید: « ما در بخشی از بازار به فعالیت مشغولیم که به مراقبت های پزشکی نیاز فراوان دارد و در عین حال با فروش بالایی روبه روست. لذا ما سودآوری هنگفتی هم خواهیم داشت. »
از سوی دیگر، آقای اد استافا، معاون مدیر عامل انجمن ملی داروخانه های زنجیره ای آمریکا معتقد است که این افراد بیمارهایی تکراری هستند. چرا که بر اساس روند کنونی، همان افراد ماه پیش، در ماه بعد نیز به خرید می پردازند. اگر شما با آنان به عنوان بیمار برخورد کنید، در بقیه عمرشان نیز از پشت گرمی آنها برخوردار خواهید بود.
در حالی که کسب و کارهای تجاری در انتظار گسترش بیماری ها، به دنبال گسترش کسب و کار خویش هستند، داستان اصلی بسیار غمبارتر است. چرا که بر اساس روند کنونی، کودکان ما با احتمال بیشتری به تست تعیین قند خون، در مقایسه با شرکت در امتحان های نهایی پایان ترم دانشگاه، خواهند پرداخت.
امروزه بازاریابی بر مبنای سکس و اندام های موزون نشان داده شده از جوانان، با نام مد در سنجش تبلیغات تجاری دنیای امروز، با ورود جوانان به دهه ششم عمرشان، کاملا مضحک به نظر می رسد. چرا که با وجود ناخن های خشک و شکننده، پوست های پینه بسته و فوق العاده حساس، سرهای طاس و کم مو، بدن های سرخورده و ناموزون و سرانجام پاها و دست های قطع شده به دلیل ابتلا به دیابت، نمی توان ادعا نمود که این تبلیغات، تصویری واقعی از حقیقت را نشان می دهند.
ملت ما تاکنون از انگیزه لازم جهت مقابله با صنعت هله هوله برخوردار نبوده و از سوی دیگر، ما فرستادن بچه هایمان به خارج از خانه جهت بازی و تحریک را به فراموشی سپرده ایم. بدن های فرزنان کوچکمان روز به روز بدقواره تر و ناموزون تر می شود و دیگر جایی برای بازی و تحرک آنها باقی نمانده است.
امروزه دیابت نوع دوم با چنان سرعتی در ایالات متحده در حال گسترش است که ما نباید برای در اختیار نهادن دوچرخه به کودکانمان، هیچ زمانی را تلف کنیم، گویی باید بسکتبال و بیس بال را به فراموشی بسپاریم، چرا که ما در عصر فلش کارت ها، ای پادها، بازی های رایانه ای، ایکس باشک و محصولات قندی خوش آب و رنگ زندگی می کنیم !
یکی از واقعیت های نگران کننده در مورد دیابت نوع دوم این است که چگونه این بیماری، کودکی کودکانمان را به تاراج می برد. امروزه کاملا این حقیقت پذیرفته شده است که گسترش این بیماری، میانگین طول عمر مورد انتظار شهروندان آمریکایی را کاهش داده است. در این دنیای تاریک و هراس آور قطع اعضا، نابینایی، بیماری های قلبی و از دست دادن کلیه ها، ما باید با دقت بیشتری به اتفاقات روی داده بنگریم.
فراموش نکنیم که ما این فاجعه را با اعطای اجازه فعالیت به شرکت های صنایع غذایی هله هوله در اغوای کودکانمان به خرید محصولاتشان و غرق شدن در فضای مجازی صفحه های تلویزیون و مانیتور، به وجود آورده ایم. باید خاطر نشان کرد که بر اساس آمار رسمی منتشر شده از سوی مرکز پیش گیری و کنترل بیماری های ایالات متحده، تعداد آمریکایی های مبتلا به دیابت نوع دوم ( که می تواند با ورزش و تغذیه مناسب، پیش گیری شود )، از 8/5 میلیون نفر در سال 1980 میلادی به 2/18 میلیون نفر در سال جاری رسیده است.
جالب است بدانید که یک کودک آمریکایی متولد سال 2000 میلادی با احتمال یک به سه، در دوره عمرش به بیماری دیابت مبتلا خواهد شد. این احتمال برای کودکان آمریکایی آفریقایی تبار 2 به 5 می باشد. همچنین بر اساس نرخ های کنونی، بسیاری از شهروندان آمریکایی لاتین نیز به این بیماری مبتلا می شوند. تولید کنندگان غذاهای سریع و آماده، نوشابه های گازدار و تولیدکنندگان شکلات ها و استیک ها که جایگاه مناسبی نیز در میان 500 ابر شرکت برتر ایالات متحده دارند را باید عامل اصلی پدید آمدن چنین هزینه های انسانی و مادی گسترده دانست.
همچنین مرکز کنترل و پیش گیری بیماری (CDC) تخمین می زند که دیابت در ایالات متحده 92 میلیارد دلار هزینه درمانی و 40 میلیارد دلار هزینه های غیر مستقیم در بر دارد که بخشی از این هزینه ها به دلیل فرصت های از دست رفته در بخش بهره وری نیروی انسانی می باشد. در حالی که امروزه بیماری دیابت در 3/6% جمعیت آمریکا شیوع دارد، جامعه دیابت آمریکا (ADA) تخمین می زند که در ایالات متحده 19% هزینه های درمانی صرف این بیماری می شود.
به نظر می رسد که هیچ یک از ما به تصویری از آمریکای بدون حضور پزشک، مقامات بهداشتی و درمانی و ماشین های خودکار فروش نوشابه های گازدار نیاندیشیده ایم. البته به این جمع باید ابر شرکت های داروسازی، فروشگاه های بزرگ و عرضه کننده محصولات صنعت پزشکی و درمانی را نیز بیافزاییم.
انجمن اطلاعات بازاریابی، در یکی از گزارشهای خود در سال 2005 میلادی اعلام نمود که آسیب های ناشی از دیابت، چاقی و کلسترول، هدف های ایده آلی برای برنامه های تجاری و تولیدی شرکت های خواهان گسترش بازار فروششان می باشد.
بسیاری ازبیماری ها نظیر دیابت و کلسترول بالا، معمولا با استفاده از روش های تجویز دارویی درمانی می شوند. اما برای عرضه کنندگان و تولیدکنندگان، این امر به معنای خریدهای مداوم و فرصت هایی بی پایان جهت ایجاد روابط و هدایت رفتارهای دارویی غیر تجویزی خواهد بود.
در مورد دیابت، این حوزه شامل عرضه محصولات غذایی و آشامیدنی مختلفی با قند اندک، کم چرب و همچنین با کربوهیدرات های پایین خواهد بود. به علاوه، این وضعیت بدین معنا خواهد بود که عرضه گسترده تر محصولاتی درمانی نظیر انسولین، سرنگ و ابزارهای سنجش قند خون، با فروش بیشتر و مشتریانی افزون تر رو به رو خواهد بود.
آقای کریلین والن رودریگز در این باره می گوید: « لاین یک بازار داغ و جذاب برای رقابت توزیع کنندگان به شمار می رود. » که یک متخصص بیماری دیابت در شرکت داروسازی « شاپکوز» است، می افزاید: « ما در بخشی از بازار به فعالیت مشغولیم که به مراقبت های پزشکی نیاز فراوان دارد و در عین حال با فروش بالایی روبه روست. لذا ما سودآوری هنگفتی هم خواهیم داشت. »
از سوی دیگر، آقای اد استافا، معاون مدیر عامل انجمن ملی داروخانه های زنجیره ای آمریکا معتقد است که این افراد بیمارهایی تکراری هستند. چرا که بر اساس روند کنونی، همان افراد ماه پیش، در ماه بعد نیز به خرید می پردازند. اگر شما با آنان به عنوان بیمار برخورد کنید، در بقیه عمرشان نیز از پشت گرمی آنها برخوردار خواهید بود.
در حالی که کسب و کارهای تجاری در انتظار گسترش بیماری ها، به دنبال گسترش کسب و کار خویش هستند، داستان اصلی بسیار غمبارتر است. چرا که بر اساس روند کنونی، کودکان ما با احتمال بیشتری به تست تعیین قند خون، در مقایسه با شرکت در امتحان های نهایی پایان ترم دانشگاه، خواهند پرداخت.
امروزه بازاریابی بر مبنای سکس و اندام های موزون نشان داده شده از جوانان، با نام مد در سنجش تبلیغات تجاری دنیای امروز، با ورود جوانان به دهه ششم عمرشان، کاملا مضحک به نظر می رسد. چرا که با وجود ناخن های خشک و شکننده، پوست های پینه بسته و فوق العاده حساس، سرهای طاس و کم مو، بدن های سرخورده و ناموزون و سرانجام پاها و دست های قطع شده به دلیل ابتلا به دیابت، نمی توان ادعا نمود که این تبلیغات، تصویری واقعی از حقیقت را نشان می دهند.
ملت ما تاکنون از انگیزه لازم جهت مقابله با صنعت هله هوله برخوردار نبوده و از سوی دیگر، ما فرستادن بچه هایمان به خارج از خانه جهت بازی و تحریک را به فراموشی سپرده ایم. بدن های فرزنان کوچکمان روز به روز بدقواره تر و ناموزون تر می شود و دیگر جایی برای بازی و تحرک آنها باقی نمانده است.
پی نوشت :
1. Derrick Z. Jacksom : نویسنده و روزنامه نگار آمریکایی و عضو هیأت تحریریه روزنامه « بوستون گلوب ».
