روز ارتش و نیروی زمینی

رژیم ستمشاهی، در واقع حکومتی نظامی بود که در آن، نیروی مسلح همه کاره مملکت به شمار می‏آمدند. سران مملکتی نیز معمولا از بین امیران ارتش انتخاب می‏شدند و خود شاه نیز بالاترین مقام نظامی مملکت را برعهده داشت
چهارشنبه، 26 فروردين 1388
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: حجت اله مومنی
موارد بیشتر برای شما
روز ارتش و نیروی زمینی
روز ارتش و نیروی زمینی
 
 
نویسنده : زینب جعفری
 

ارتش در رژیم گذشته

رژیم ستمشاهی، در واقع حکومتی نظامی بود که در آن، نیروی مسلح همه کاره مملکت به شمار می‏آمدند. سران مملکتی نیز معمولا از بین امیران ارتش انتخاب می‏شدند و خود شاه نیز بالاترین مقام نظامی مملکت را برعهده داشت. مستشاران نظامی، سلطه کاملی بر ارتش داشتند و بدون وجود آنها هیچ کاری انجام نمی‏شد. افسران، درجه داران و سربازان تحت تعلیم و تربیت نظامی قرار می‏گرفتند تا در خدمت سردمداران رژیم باشند. البته شاه به این مطلب توجه نداشت که به دلیل رشته‏های ناگسستنی فرهنگی، خانوادگی و مذهبی، این ارتش بیشتر از نظام، با جامعه پیوند خورده و بدنه آن، همان بدنه جامعه است و در روزهای حساس، به او پشت خواهد کرد.

ارتش اسلامی

با شروع نهضت انقلابی مردم ایران، رژیم گذشته که بر استواری ارتش تربیت یافته بسیار اعتماد داشت، معقتد بود با وجود چنین ارتشی، پیروزی انقلاب بعید است. البته بدنه این ارتش، از آحاد جامعه‏ای تشکیل شده بود که با فهم و درک بالای خود، رأی به سقوط نظام پوسیده شاهنشاهی داده و جمهوری اسلامی را خواستار بودند. از این رو، برخورد ارتش با مردم انقلابی، برخوردی همراه گرایانه و غیرمنتظره برای مردم بود. در واقع این نوع برخورد ارتش و همراه شدن با جریان انقلاب، جریان شکل‏گیری و پیروزی انقلاب را سرعت بخشید و بزرگ‏ترین مانع بر سر راه را از میان برداشت. ارتش به طور کلی و به ویژه نیروی زمینی با توجه به بافت مردمی خود و حس وطن‏پرستی و بر اساس هدایت هوشمندانه امام خمینی رحمه‏الله به رفتار خشونت‏آمیز نپرداخت و سبب پیروزی سریع انقلاب شد.

ارتش پیروز

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی رحمه‏الله با وسعت نظری که داشت، نظر تاریخی خود را در ارتش اعلام کرد و با صدور اعلامیه‏ای تاریخی، مشروعیت ارتش را تأیید و اعلام داشت که ارتش مورد حمایت رهبر بوده و ارتشی اسلامی و متعلق به مردم ایران است. با این عمل، روح تازه‏ای در کالبد ارتش دمیده شد. نیروهای ارتشی نیز در 29 فروردین 1358 در خیابان‏های سراسر کشور رژه رفتند. و پیوستگی خود را با ملت و رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی رحمه‏الله اعلام داشتند.

ارتش و دفاع مقدس

با شروع جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه 1359، نیروی ارتش جمهوری اسلامی ایران به سرعت به نواحی مرزی جنوب اعزام شدند و امکانات و تجهیزات خود را در آن نواحی به کار گرفتند و دلاورانه به مقابله با نیروهای متجاوز شتافتند. مقاومت و دفاع غیورمردان ارتش و ایستادگی نیروهای نوپای سپاه و بسیج که به فرمان تاریخی امام خمینی رحمه‏الله شکل گرفته بود، سبب شد که نه تنها سودای فتح سه روزه کشور به دست صدامیان به یأس بدل شود، بلکه با گذشت چندماه از آغاز جنگ، بعثی‏ها در موضع انفعالی قرار گرفتند. آنها با توسل به حربه‏های سیاسی، خواهان نشستن بر سر میز مذاکره و گفتگو شدند؛ ولی دولت‏مردان ما با آگاهی از توان نیروی‏های مسلح، اعم از ارتش، سپاه و نیروهای مردمی، گفت‏وگو برای صلح را به بازگشت نیروهای بعثی به مرزهای بین‏المللی مشروط کردند. در واقع اتکا بر توان رزمی نیروهای مسلح بود که قدرت چانه‏زنی بر سر میز مذاکره را از کشور متجاوز عراق می‏گرفت.

خودکفایی، ضرورتی دینی و نظامی

ارتش و دیگر نیروهای مسلح، برای انجام مأموریت‏ها و رسیدن به اهداف مورد نظر، نیازمند دست یافتن به خودکفایی‏اند. قرآن کریم نیز به مؤمنان مجاهد، دستور می‏دهد: «در برابر دشمنان، آنچه توانایی دارید از نیرو و (همچنین) اسب‏های ورزیده (برای میدان نبرد) آماده سازید تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید». در این آیه، خداوند به مؤمنان مجاهد دستور می‏دهد پیش از حمله نظامی دشمن، به حد کافی برای هجوم احتمالی دشمن آماده شوند و نیرو و ابزار جنگی تهیه کنند.

خودکفایی نظامی در کلام امام راحل رحمه ‏الله

برپایه رهنمودهای امام خمینی رحمه‏ الله ، خودکفایی نظامی، هدف گران‏سنگی است که رسیدن به آن در پرتو فقر نظامی مقدور نخواهد بود. به عبارت دیگر، هنگامی که همه نیازهای قوای نظامی از خارج تأمین شود، هیچ‏گاه افراد به فکر خودکفایی نمی‏افتند و در نتیجه، برای برطرف ساختن نیازهای خود نمی‏کوشند. امام خمینی رحمه‏الله در این‏باره فرموده است: «اگر افکار شما آزاد باشد و باورتان آمد که ما می‏توانیم صنعتمند و صنعت کار باشیم، خواهیم بود. اگر افکارتان و باورتان این باشد که ما می‏توانیم مستقل باشیم و وابسته به غیر نباشیم، خواهیم توانست».

ارتش و خودکفایی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تصمیم جمهوری اسلامی ایران در قطع وابستگی‏های سیاسی، اقتصادی و نظامی به کشورهای خارجی، همه مستشاران نظامی از کشور اخراج شدند و کارکنان نظامی که تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، حتی اجازه انجام دادن کوچک‏ترین تعمیرات را بر روی وسایل نظامی نداشتند، با تشکیل مجموعه‏های تحقیقاتی، تعمیر، تجهیز و نگهداری این وسایل را خود به عهده گرفتند. آنها در این زمینه به پیشرفت‏های فراوانی رسیدند؛ به طوری که هم‏اکنون در بیشتر بخش‏های مهم و حساس نظامی، اعم از آموزش نیروی انسانی و نیز ساخت، تعمیر و نگهداری و تجهیز فن‏آوری‏های نظامی، به خودکفایی رسیده‏اند.

ارتش، نوسازی و بازسازی کشور

بعد از جنگ با توجه به اهمیت مسئله بازسازی کشور، ارتش با برخورداری از امکانات وسیع و بالقوه و نیروی انسانی متخصص و کارآمد، با آمادگی کامل ضمن پاسداری از مرزهای زمینی، هوایی و دریایی جمهوری اسلامی ایران، در بازسازی و نوسازی کشور به یاری دولت و ملت آمد. تاکنون ارتش در این زمینه طرح‏ها و برنامه‏های گسترده‏ای را در دست اجرا داشته یا به اجرا گذاشته است. همچنین، بخشی از امکانات پروازی و هواپیماهای مسافربری و ترابری نیروی هوایی، به جا به جایی متخصصان عمرانی و صنایع سبک و سنگین اختصاص یافته و آنها را به نقاطی می‏رساند که رفت و آمد به آن نقاط برای ناوگان هواپیمایی کشور مشکل است. همچنین پروازهایی برای حمل مواد و بارهای صادراتی به خارج از کشور از سوی ناوگان ترابری سنگین نیروی هوایی به اروپا و خاور دور انجام می‏شود و محموله‏های وزارتخانه مختلف را از خارج کشور به داخل حمل می‏کند. به هنگام سیل، زلزله و دیگر بلایای طبیعی نیز از نیروها و تجهیزات هوایی، زمینی و دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران استفاده می‏شود.

ارتش و انضباط

نظم و ترتیب در هر کاری ضروری است و ضرورت آن در کارهای گروهی لازم‏تر به نظر می‏رسد؛ چون اگر حتی یکی از اعضای گروه، با دیگران هماهنگ عمل نکند، به اهداف تعیین شده و مورد نظرنخواهند رسید. ارتش نیز که مجموعه‏ای مهم و حساس به شمار می‏رود، نیازمند دقت، ظرافت و سرعت عمل در کارهاست و بی‏نظمی و آشفتگی، گاه خسارت‏های جبران ناپذیری به بار می‏آورد.

ارتش و ایثار

کارهای نظامی همراه با خطر است و کسانی که دراین راه گام برمی‏دارند، باید بدانند که در مسیر آنها خطرها و دشمنان زیادی وجود دارد. بنابراین، کسانی که دراین مسیر گام برمی‏دارند، باید دارای روحیه ایثار و شهادت‏طلبی باشند؛ شهادتی که در فرهنگ دینی یک افتخارو امتیاز والا برای مجاهدان محسوب می‏شود. حضرت علی علیه‏السلام در بخشی از دعای خود، هنگامی که در صفین آهنگ روبه‏رو شدن با سپاه معاویه را کرد، از خدا درخواست شهادت نمود و فرمود: «بار خدایا، ای پروردگار آسمان برافراشته! اگر ما را بر دشمنان چیره کردی، از ستمگری دورمان گردان و به حق راهنمایی‏مان فرما، و اگر آنان را بر ما چیرگی دادی، شهادت را روزی ما کن و از فتنه‏ها نگاهمان دار».

ارتش، افتخار ملت

حضرت علی علیه‏السلام در بخشی از نامه به مالک اشتر می‏فرماید: «لشکریان به فرمان خدا، پناهگاه استوار رعیت و زینت و وقار زمامداران، شکوه دین و راه‏های تحقق امنیت کشورند. امور مردم جز با سپاهیان استوار نگردد». این کلمات، بیانگر اهمیت و والایی نیروهای مسلح است و سزاوار است هم نیروی مسلحی چون ارتش به جایگاه و موقعیت خود توجه کند و هم مردم به عظمت ورسالت نیروی مسلح عنایت لازم را داشته باشند.

ارتش؛ معنویت و اقتدار

مقام معظم رهبری، در بازدید از ستاد نیروهای زمینی ارتش، فرمودند: «نیروهای نظامی باید روز به روز توانایی خودشان را در درون خودشان از همه جهت افزایش دهند؛ استحکام سازمان‏دهی و ارتقای قدرت رزمی، توانایی لازم را برای تولید و تهیه و تکمیل و نگهداری تجهیزات و بالا نگه داشتن روحیه مسئولیت نظامی و همه چیزهای دیگری که با ابتکار مدیریت و مدیران خوب و مسئول امکان‏پذیر است.... توصیه من این است که برای آمادگی هیچ فرصتی را از دست ندهید. آماده شدن لزوما به این معنا نیست که این آمادگی در زمان کوتاهی به کار گرفته خواهد شد، اما آماده نبودن، خطر بزرگ و وحشتناکی راهمواره محتمل می‏کند برای کشور و برای آبروی نیروهای مسلح، همیشه باید آمادگی را حفظ کرد و افزایش داد؛ هم آمادگی‏های معنوی و هم آمادگی‏های مادی».
منبع: سایت حوزه


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط