نویسنده: سعید کاوه
احتمال دارد که سوء تفاهمی در استنباط از دو کلمه روان و رفتار، باعث شود تا مفاهیم به درستی انتقال نیافته و مشکل آفرینی‌هایی را نیز به همراه داشته باشد.
علت مطرح شدن کلمه‌ی روان در زمینه اختلال‌های رفتاری و واسطه کلمه‌ی روان‌شناسی است، این کلمه ترجمه (Psyche) است. منظور از روان همان رفتار است، ولی بهتر است که در ارتباط با مردم و تمایلات اجتماعی از کلمه روان استفاده نشود و بیشتر از همان کلمه‌ی رفتار استفاده شود، زیرا کلمه‌ی روان دارای بار عاطفی قابل توجهی است و مردم موضوع‌های مرتبط با روان و به ویژه اختلال‌های مرتبط با آن را نوعی عیب و ننگ می‌دانند، به نحوی که در فرهنگ اغلب جوامع بشری کلماتی مانند دیوانه و روانی به صورت توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کلمه سایک (Psyche) به معنی اعمال، رفتار، افکار، تعاملات مختلفی است که محصول جانبی (by product) یک ماشین بیولوژیکی فوق پیشرفته بوده که همان بدن یا جسم است. در واقع آن چه که از این ماشین بیولوژیکی سر می‌زند، خواه به صورت فکر، عمل، کنش، واکنش و تعاملات بین فردی رفتار نامیده می‌شود.
کلمه‌ی سایک (Psyche) به معنی روح (soul) یا (ghost) نیست.
هر چند این دو کلمه به معنی روح است، اما معنی روان (یا سایک) را ندارد. در هر حال کلمه‌ی سایک به معنی رفتار به روان ترجمه شده است. کلمه‌ی روان‌شناسی نیز در زبان فارسی جا افتاده و نمی‌توان آن را تغییر داد، اما می‌توان مفهوم آن را برای مردم توضیح داد تا مفاهیم به درستی ادراک شده و مورد استفاده قرار بگیرند.
در واقع موضوع علم روان‌شناسی بررسی رفتار انسان است. چرا افراد به نحو خاصی رفتار می‌کنند؟ چرا بعضی‌ها دچار تعارض‌هایی در درون می‌شوند؟ چرا بعضی افراد افسرده و بعضی دچار خجالت افراطی و کمبود اعتماد به نفس می‌شوند؟ چرا بعضی‌ها در ارتباط خویش با سایرین دچار مشکل شده؟ و چرا بعضی افراد از مردم و اجتماع کناره گیرند و بعضی دیگر در روابط متقابل‌شان به مراتب از سایر افراد موفق‌تر هستند؟ به عبارت دیگر موضوع علم روان‌شناسی و بررسی مواردی از این قبیل است، به نحوی که عوامل دست اندرکار و مداخله کننده در این زمینه را شناخته تا بتوان اقدام به برطرف نمودن موارد مخل و آزاردهنده نمود.
البته این یک مورد از استفاده‌ی علم روان‌شناسی است، این علم در زمینه‌های دیگر از قبیل یادگیری، آموزش و زمینه‌های اجتماعی که چرا رفتار فرد در یک محیط اجتماعی کوچک مثل روستا و شهری کم جمعیت با رفتار شخص در یک شهر بزرگ متفاوت است و هم چنین در سایر موارد نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
در هر حال منظور از روان همان رفتار است، ولی بهتر است که در ارتباط با مردم و تمایلات اجتماعی از کلمه روان استفاده نشود و بیشتر از همان کلمه‌ی رفتار استفاده شود، زیرا کلمه‌ی روان دارای بار عاطفی قابل توجهی است و مردم موضوع‌های مرتبط با روان و به ویژه اختلال‌های مرتبط با آن را نوعی عیب و ننگ می‌دانند، به نحوی که در فرهنگ اغلب جوامع بشری کلماتی مانند دیوانه و روانی به صورت توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در واقع اختلالات روانی به واسطه‌ی مشکل آفرینی‌های بسیار و در مواردی جبران و درمان نشدن این‌گونه بیماری‌ها، دارای بار عاطفی منفی است و به همین جهت نیز در مواردی به منظور توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در هر حال بهتر است که حتی‌المقدور از کلمه‌ی روان استفاده نشود و به جای آن از معادل‌هایی مانند عاطفی و رفتاری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. بدین صورت که گفته نشود که «تو دچار اختلال روانی هستی.» بلکه بهتر است گفته شود که «تو رفتار صحیح و سالمی از خود نشان نمی‌دهی.» یا این که گفته شود که «تو از نظر عاطفی و رفتاری دچار مشکلاتی هستی.»
در هر حال منظور از کلمه روان همان رفتار بوده و هر جا که از روان استفاده می‌شود منظور همان رفتار است.
منبع مقاله :
کاوه، سعید، (1387)، از عصبانیت تا سلامت رفتار، تهران: انتشارات سخن، چاپ اول
علت مطرح شدن کلمه‌ی روان در زمینه اختلال‌های رفتاری و واسطه کلمه‌ی روان‌شناسی است، این کلمه ترجمه (Psyche) است. منظور از روان همان رفتار است، ولی بهتر است که در ارتباط با مردم و تمایلات اجتماعی از کلمه روان استفاده نشود و بیشتر از همان کلمه‌ی رفتار استفاده شود، زیرا کلمه‌ی روان دارای بار عاطفی قابل توجهی است و مردم موضوع‌های مرتبط با روان و به ویژه اختلال‌های مرتبط با آن را نوعی عیب و ننگ می‌دانند، به نحوی که در فرهنگ اغلب جوامع بشری کلماتی مانند دیوانه و روانی به صورت توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کلمه سایک (Psyche) به معنی اعمال، رفتار، افکار، تعاملات مختلفی است که محصول جانبی (by product) یک ماشین بیولوژیکی فوق پیشرفته بوده که همان بدن یا جسم است. در واقع آن چه که از این ماشین بیولوژیکی سر می‌زند، خواه به صورت فکر، عمل، کنش، واکنش و تعاملات بین فردی رفتار نامیده می‌شود.
کلمه‌ی سایک (Psyche) به معنی روح (soul) یا (ghost) نیست.
هر چند این دو کلمه به معنی روح است، اما معنی روان (یا سایک) را ندارد. در هر حال کلمه‌ی سایک به معنی رفتار به روان ترجمه شده است. کلمه‌ی روان‌شناسی نیز در زبان فارسی جا افتاده و نمی‌توان آن را تغییر داد، اما می‌توان مفهوم آن را برای مردم توضیح داد تا مفاهیم به درستی ادراک شده و مورد استفاده قرار بگیرند.
در واقع موضوع علم روان‌شناسی بررسی رفتار انسان است. چرا افراد به نحو خاصی رفتار می‌کنند؟ چرا بعضی‌ها دچار تعارض‌هایی در درون می‌شوند؟ چرا بعضی افراد افسرده و بعضی دچار خجالت افراطی و کمبود اعتماد به نفس می‌شوند؟ چرا بعضی‌ها در ارتباط خویش با سایرین دچار مشکل شده؟ و چرا بعضی افراد از مردم و اجتماع کناره گیرند و بعضی دیگر در روابط متقابل‌شان به مراتب از سایر افراد موفق‌تر هستند؟ به عبارت دیگر موضوع علم روان‌شناسی و بررسی مواردی از این قبیل است، به نحوی که عوامل دست اندرکار و مداخله کننده در این زمینه را شناخته تا بتوان اقدام به برطرف نمودن موارد مخل و آزاردهنده نمود.
بیشتر بخوانید: چند نفر در جهان اختلال روانی دارند؟
البته این یک مورد از استفاده‌ی علم روان‌شناسی است، این علم در زمینه‌های دیگر از قبیل یادگیری، آموزش و زمینه‌های اجتماعی که چرا رفتار فرد در یک محیط اجتماعی کوچک مثل روستا و شهری کم جمعیت با رفتار شخص در یک شهر بزرگ متفاوت است و هم چنین در سایر موارد نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
در هر حال منظور از روان همان رفتار است، ولی بهتر است که در ارتباط با مردم و تمایلات اجتماعی از کلمه روان استفاده نشود و بیشتر از همان کلمه‌ی رفتار استفاده شود، زیرا کلمه‌ی روان دارای بار عاطفی قابل توجهی است و مردم موضوع‌های مرتبط با روان و به ویژه اختلال‌های مرتبط با آن را نوعی عیب و ننگ می‌دانند، به نحوی که در فرهنگ اغلب جوامع بشری کلماتی مانند دیوانه و روانی به صورت توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در واقع اختلالات روانی به واسطه‌ی مشکل آفرینی‌های بسیار و در مواردی جبران و درمان نشدن این‌گونه بیماری‌ها، دارای بار عاطفی منفی است و به همین جهت نیز در مواردی به منظور توهین و بی‌احترامی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در هر حال بهتر است که حتی‌المقدور از کلمه‌ی روان استفاده نشود و به جای آن از معادل‌هایی مانند عاطفی و رفتاری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. بدین صورت که گفته نشود که «تو دچار اختلال روانی هستی.» بلکه بهتر است گفته شود که «تو رفتار صحیح و سالمی از خود نشان نمی‌دهی.» یا این که گفته شود که «تو از نظر عاطفی و رفتاری دچار مشکلاتی هستی.»
در هر حال منظور از کلمه روان همان رفتار بوده و هر جا که از روان استفاده می‌شود منظور همان رفتار است.
منبع مقاله :
کاوه، سعید، (1387)، از عصبانیت تا سلامت رفتار، تهران: انتشارات سخن، چاپ اول
