فعالیت شبکه‌های فارسی‌زبان از جمله VOA، BBC، رادیو فردا، رادیو زمانه، رادیو رژیم صهیونیستی، شبکه‌های ماهواره‌ای ضدانقلاب مانند منافقین، گروه‌های سلطنت‌طلب، پارس، رنگارنگ، فیس‌بوک، توییتر و... بیانگر تلاش همه‌جانبه دنیای استکبار و به ویژه آمریکا و جنگ نرم این کشور به منظور براندازی نظام جمهوری‌اسلامی است. در اینجا به برخی از شبهات توسط این رسانه‌ها می‌پردازیم.
تعداد کلمات:382/ تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه.
تعداد کلمات:382/ تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه.
شبهۀ 38ـ نیازمندی انقلاب به تأیید نسل جوان حاضر
بخش عظیمی از افراد کشور که از جوانان هستند در زمان انقلاب نبوده‌اند یا اگر بوده‌اند نقش‌آفرین نبوده‌اند.
اگر هم این نظام تأیید شده، نسل قبل آن را تایید کرده.
به نسل ما چه ارتباطی دارد؟
اگر هم این نظام تأیید شده، نسل قبل آن را تایید کرده.
به نسل ما چه ارتباطی دارد؟
پاسخ شبهه:
در صورتى حکومت را به آراى مجدد عمومى می‌گذارند که اکثریت مردم با اصل آن مخالف و معترض باشند و در هیچ کجاى دنیا تا مخالفت با حکومتى به حد اکثریت مردم نرسد، همه‌پرسى صورت نمىگیرد؛ زیرا پیشرفت هر مملکتى نیاز به ثبات و برنامه‌ریزى‌هاى دراز مدت دارد و با تغییر مسئولین باید مسئول تازه‌کار و بی‌تجربه از صفر شروع کند و این‌طور کارى پیش نخواهد رفت.
در ایران نیز وقتى 30میلیون نفر به پاى صندوقهاى رأى در انتخابات متعدد می‌روند، یا در فراخوان‌های رهبری و مناسبت‌های انقلابی و راهپیمایی‌ها و... حضوری چشم‌گیر دارند معنایش این است که حداقل درصد قابل توجهی از کسانى که شرایط رأى‌دادن را دارند، اصل قانون اساسى و نظام را قبول دارند و اعتراضهاى گوناگون به فروعات مختلف، ربطى به اصلِ نظام و قانون اساسى ندارد.
اگر الان نیز کسانی بخواهند نظام دیگری جایگزین کنند زمانی موفق خواهند شد که بتوانند بطلان تئوریک نظام موجود را به اثبات برسانند.
چنانکه اگر امام‌خمینی(ره) در مقطع پیروزی انقلاب ادعا کردند که این نسل حق دارد آنچه خواسته‌اند را حاکم کند، پس از آن بود که اثبات کرد نظام شاهنشاهی و حاکمیت وراثتی از اساس غیرعقلی و غیرقابل قبول است.
یعنی اثبات حقانیت برهم زدن نظم موجود مبتنی بر این بود که بطلان آن نظم به اثبات برسد و البته پیش از آن، مدل نظام سیاسی قابل قبولی نیز ارائه دهند. لذا حضرت امام(ره) سال‌ها پیش از انقلاب، نظریه «ولایت‌فقیه» را به عنوان مدل برگزیده نظام سیاسی اسلام معرفی فرمودند.
هیچ نظام سیاسی در دنیا سالانه آرمان‌ها و ارزش‌های خودش را در یک رفراندوم حضوری و عمومی در سطح کشور و خیابان به نمایش نمی‌گذارد.
البته مشروعیت نظام اسلامی غیر از مقبولیت مردمی است، مشروعیت نظام از مردم نیست تا با منتفی شدن نظر برخی از مردم، مشروعیتش از بین برود کما اینکه عدم مقبولیت بعضی از مردم هم به مقبولیت کلی و حداکثری ضربه نمی‌زند.
نکته نهایی اینکه پدران ما برای به ثمر رسانیدن این درخت تنومند، خون داده‌اند و برای به ثمر رسیدن هر خواسته‌ای ناگزیر از طی این مسیر هستیم!
در ایران نیز وقتى 30میلیون نفر به پاى صندوقهاى رأى در انتخابات متعدد می‌روند، یا در فراخوان‌های رهبری و مناسبت‌های انقلابی و راهپیمایی‌ها و... حضوری چشم‌گیر دارند معنایش این است که حداقل درصد قابل توجهی از کسانى که شرایط رأى‌دادن را دارند، اصل قانون اساسى و نظام را قبول دارند و اعتراضهاى گوناگون به فروعات مختلف، ربطى به اصلِ نظام و قانون اساسى ندارد.
اگر الان نیز کسانی بخواهند نظام دیگری جایگزین کنند زمانی موفق خواهند شد که بتوانند بطلان تئوریک نظام موجود را به اثبات برسانند.
چنانکه اگر امام‌خمینی(ره) در مقطع پیروزی انقلاب ادعا کردند که این نسل حق دارد آنچه خواسته‌اند را حاکم کند، پس از آن بود که اثبات کرد نظام شاهنشاهی و حاکمیت وراثتی از اساس غیرعقلی و غیرقابل قبول است.
یعنی اثبات حقانیت برهم زدن نظم موجود مبتنی بر این بود که بطلان آن نظم به اثبات برسد و البته پیش از آن، مدل نظام سیاسی قابل قبولی نیز ارائه دهند. لذا حضرت امام(ره) سال‌ها پیش از انقلاب، نظریه «ولایت‌فقیه» را به عنوان مدل برگزیده نظام سیاسی اسلام معرفی فرمودند.
هیچ نظام سیاسی در دنیا سالانه آرمان‌ها و ارزش‌های خودش را در یک رفراندوم حضوری و عمومی در سطح کشور و خیابان به نمایش نمی‌گذارد.
البته مشروعیت نظام اسلامی غیر از مقبولیت مردمی است، مشروعیت نظام از مردم نیست تا با منتفی شدن نظر برخی از مردم، مشروعیتش از بین برود کما اینکه عدم مقبولیت بعضی از مردم هم به مقبولیت کلی و حداکثری ضربه نمی‌زند.
نکته نهایی اینکه پدران ما برای به ثمر رسانیدن این درخت تنومند، خون داده‌اند و برای به ثمر رسیدن هر خواسته‌ای ناگزیر از طی این مسیر هستیم!
مطالب مرتبط
مهشکن | شبهات سیاسی (بخش پنجم)
مهشکن | شبهات سیاسی (بخش چهارم)
مهشکن | شبهات سیاسی (بخش سوم)
مهشکن | شبهات سیاسی (بخش دوم)
مهشکن | شبهات سیاسی (بخش اول)
