دسترسی به تلفن زمینی و سلولی: دسترسی به اینترنت، محدود به وجود کامپیوترهای شخصی(pc) است و به اتصالات دایل آپ از طریق تلفن های زمینی نیاز دارد. این قضیه، تنگنای عمده ای محسوب می گردد؛ به ویژه، انحصارات مخابراتی تحت کنترل دولت در اروپای شرقی و مرکزی، آفریقا و آسیا، اغلب ناتوان از ارائه خدمات جهانی به بسیاری از نواحی روستایی دور افتاده است و تقاضا برای خطوط زمینی، پایین تر از عرضه این خطوط است.
امروزه، اتصالات وایمکس و وای فای، نیاز به اتصالات خطوط زمینی را برای دسترسی به اینترنت کاهش داده اند و خیزش استفاده از تلفن های سلولی موبایل، که بسیاری از آنها فراهم کننده خدمات داده ای هستند، برجسته شده است. با این وجود، هر چند که تلفن های سلولی موبایل، موانع استفاده از اینترنت را کاهش داده اند و هر چند که ارائه کننده تکنولوژی ارزانتری هستند، اما، نابرابری در دسترسی به اینترنت یا تلفن را کاملا از بین نبردند. نابرابری جهانی بین کشورهای غنی و فقیر نیز، الگوی مشابهی را نشان می دهد. در این الگو کشورهای مرفه به سرعت در حال گسترش میزان اتصال به اینترنت هستند. یعنی تازه ترین سالی که داده‌های سری زمانی سالانه درباره آن موجود است. این مقایسه نشانگر نابرابری‌های شدید بین اقتصادهای پردرآمد و کم درآمد است که تدریج طی دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ گسترش و سپس در طول دهه ۱۹۹۰ سریعا توسعه یافت.
کشورهای جهان بر اساس سرانه GDP (بر مبنای سال پایه) PPP طبقه بندی شده اند. جوامع کم درآمد آنهایی هستند که درآمد سرانهای کمتر از ۱۹۹۹ دلار، جوامع با درآمد متوسط، ۱۴ / ۹۹۹ - ۲ دلار و جوامع پردرآمد نیز جوامعی با درآمد سرانه بالاتر از ۱۵ دلار هستند. منبع: مجموع داده‌های سری زمانی بین المللی آرتور. اس بانکس، ۲۰۰۷ - ۱۸۱۵؛ شاخص‌های توسعه جهانی بانک جهانی، ۲۰۰۸ اما از آن پس، این نابرابری ها در حال تغییر هستند. زیرا، میزان خطوط تلفن ثابت در کشورهای OECD عمدتا از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ ثابت ماند، در حالی که میزان خطوط تلفن زمینی در کشورهای در حال توسعه رشد کرد. بعلاوه، رشد حیرت انگیز تلفن های سلولی موبایل، بازار را دچار تحول کرد. گزارش «جلسه سران جهان در جامعه اطلاعاتی» در سال ۲۰۰۸، حاکی از آن است که در اواخر سال ۲۰۰۷ تعداد ۳۳ میلیارد مشترک موبایل وجود داشت، به عبارتی، در طول ۲ سال بیش از یک میلیارد نفر به مشترکین موبایل افزوده شده است. هند، برزیل، روسیه و چین هر کدام چندین میلیون کاربر به کاربران قبلی خود افزودند. تلفن های موبایل سلولی برای اطلاعات بین فردی و شبکه‌های اجتماعی گسترده، به ویژه در جوامع در حال توسعه که فاقد زیرساخت لازمه برای تلفن زمینی دائمی و ارزان هستند، با اهمیت تلقی می شوند. تلفن های سلولی با قابلیت خدمات داده ای، دسترسی به ایمیل، پیام کوتاه (SMS)، بازی، موسیقی، عکس، ویدئو و دسترسی به وبسایت ها را تسهیل می کنند و نیاز به مهارت های کار با صفحه کلید و خرید تجهیزات گرانقیمت کامپیوتر را از بین می برند.
منبع: جهانی شدن و تنوع فرهنگی، پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت، ترجمه: عبدالله فاضلی و ساجده علامه،صص138-135، چاپ و نشر سپیدان، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۵
